اثر جدید ده‌نمکی: تیم ملی افراطی‌ها!

احتمالاً همان رسانه‌هایی که نمایش مقتدرانه ایران را به قلم تمجید و ستایش کشیده بودند، با پی بردن به اتفاقات عجیبی که به صورت حاشیه‌ای در داخل فضای فوتبال ایران در جریان است، شگفت‌زده خواهند شد و در پیروزی بعدی تیم ملی ایران، با تیتر ” پیروزی ناجوانمردانه ایران ” به نقد عملکرد یوزها خواهند پرداخت، چرا که آنها تحت تاثیر مخالفین داخلی تیم ملی قرار خواهند گرفت و به صورت ناخودآگاه افسارشان را به نگاه‌های عجیب داخل کشور خواهند داد.

پس از درهم کوبیدن یمن توسط ایران، برخی مخالفین کی‌روش با بی اهمیت شمردن این پیروزی، آن را پیش پا افتاده خواندند و با کمرنگ کردن برد تیم ملی، علیه کی‌روش حملاتی را ترتیب دادند که عمده این نگاه‌ها از سوی کارشناسان و منقدین کی‌روش بود، اما عجیب ترین نقد ممکن، از سوی مسعود ده‌نمکی کارگردان مشهور و موفق سینمای ایران بود که مدعی شده بود تحقیر تیم ملی یمن آن هم در شرایطی که آنها روزگار تلخی را دارند، جوانمردانه نبوده است و نمی‌بایست تیم ملی اینچنین بی‌رحمی از خود بروز می‌داده است!

مسعود ده‌نمکی قطعاً به سینمای ایران اشراف کامل را دارد و مطمئناً اگر روزی قصد داشته باشد ظلم‌هایی که به کشور یمن شده است را به تصویر بکشد، به جوانمردانه‌ترین شکل ممکن کارش را به پیش خواهد برد، اما در کمال احترام باید گفت که فوتبال فضایی بسیار متفاوت با سینما را دارد و تا وقتی که هیچ سررشته‌ای در فوتبال را ندارد نمی‌تواند صرفاً با اظهار نظری احساسی ذات فوتبال را به زیر سوال ببرد! چرا که در فوتبال تمامی رقابت‌ها جوانمردانه هستند و ناجوانمردی در برخوردهای خارج از چارچوب رقابت است!

به مسعود ده‌نمکی توصیه می‌کنیم مستندات به‌جای مانده از دیدار ایران در برابر سوریه (دیدار آخر مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه) در تهران را از دوستان رسانه‌ای خود تهیه کند، دیداری که در آن شایعه مدارا با سوری‌ها فوتبال ایران را در خود غرق کرد و با وجود تساوی مقابل تیم سوریه، بازیکنان و هواداران این تیم چه رفتارهای زننده و زشت و توهین‌های نژادپرستانه‌ای را علیه تیم ملی ایران ترتیب دادند! آن‌ها هم در آن روزها در بدترین شرایط ممکن قرار داشتند، اما قوانین فوتبال جوانمردانه می‌گوید در زمین نبرد، وقتی تیمی اعلان حضور می‌کند، پس رقابت با تمام قدرت در جریان است و هیچ تیمی نباید از توان خود بکاهد، چرا که در هر صورت دیگر، روح فوتبال نقض خواهد شد.

تیم ملی ایران در مهم‌ترین تورنمنت آسیایی، قدرت خود را به رخ رقبا کشید، این مسئله درست است که یمن رقیبی قدرتمند نبود و هنوز تیم ملی نیاز به آزمون‌های بزرگ‌تر برای اثبات قدرت خود دارد، اما آیا می‌شود در میدان نبرد که هرلحظه امکان شکست وجود دارد، عقب نشست و به رعایت حال حریفی پرداخت که مدعی پیروزی است؟! اصلاً در فوتبال روز دنیا این رعایت حال حریف مفهومی خواهد داشت؟! با نظریه خاص و منحصربفرد ده‌نمکی، منچسترسیتی که در جام اتحادیه با نتیجه ۹_۰ برتون را به بدترین شکل ممکن تحقیر کرد، می‌بایست به دلیل رفتار ناجوانمردانه در دیکته کردن قدرتش به برتون، جریمه و محروم شود! اما در اینجا فوتبال حاکم میدان است و هرکه بامش بیش باشد، برف بیشتری خواهد داشت و تیم‌ها مزد زحمات خود را می‌گیرند!