مطالبات پرستاران در کمای ۱۲ ساله!

به گزارش قائم آنلاین،  ۲۲ دی ماه امسال با ولادت حضرت زینب (س)، روز پرستار مصادف شده است و هر سال در این روز از زحمات و خدمات این فرشتگان سپید‌پوش، قدردانی می‌شود.

پرستاری حرفه ای است که ایفای درست و انجام وظیفه در عرصه آن نیازمند دانش، تجربه، تلاش، از خودگذشتگی و بیش از همه درک صحیح از شرایط و تصمیم‌گیری منطقی است.

پرستاران ، جمعی از شریف‎ترین‎های عرصه علوم پزشکی و از حلقه‌های حیاتی زنجیره سلامت هستند؛ خدمتگزارانی که حتی ارتقای دانش، تحول و توسعه نیز از سختی‌ها، فشارهای کاری و غم‌ها و شادی‌های شغل‌شان نمی‌کاهد و هیچ پیشرفتی جایگزین خدمات آنها نمی‌‌شود؛ به همین دلیل باور داریم، جای یک پرستار را فقط یک پرستار می تواند پر می‌کند.

بسیاری از همین مولفه ها در منش و سیره حضرت زینب (س) نیز موج می زند ، بانوی کربلا نیز از غم ها و دردهای آن حادثه بزرگ جز زیبایی چیزی ندید و صبر و صلابت و ایستادگی او در تاریخ ما ماندگار شد.

گرامیداشت حرفه‌ای که نمونه روشن و اسوه صادق آن، حضرت زینب (س) است به راستی زیبنده پرستاران است ، بانوی کربلا هم با استواری پرستار خانواده، زخم‌خوردگان و بازماندگان آن اندوه جان‌کاه بود و هم پرستار یک منش و روش زیستن؛ روش و منش سربلندی و آزادگی؛ فراموش نکردن جامعه و دل‌سوخته آلام و جست‌وجوگر سعادت نوع بشر ، همه این آموزه ها و مولفه های رحمانی را باید در سیرت یک پرستار با وجدان کاری جست و جو کرد.

دانش، تجربه، تحمل، صبر، از خودگذشتگی، عاطفه، مدیریت و درک شرایط موجود از ویژگی های بارز پرستاران است، پرستار یک بیمار، خانواده وی را نیز مدیریت می کند چراکه آنها نیز در شرایط روحی و روانی مناسبی نیستند.

اما در مقابل همه تعابیر زیبایی که برای کار پرستاری تصور می شود ، جامعه پرستاری و بسیاری از پرستاران همچنان در شرایطی به سر می برند که نمی گذارد این قشر خدوم از داشتن یک زندگی سالم و حتی با رفاه حداقلی لذت کاملی ببرد.

پرستاران در جامعه ما همچنان دغدغه اشتغال دارند، آنها همچنان از چتر کامل امنیت شغلی بهره مند نیستند، بسیاری از پرستاران حقوق مکفی ندارند و پرداخت کارانه آنها درگیر و دار مطالبات دانشگاهها و بیمه ها سرگردان است.

هر چند تاخیر پرداخت های پرستاری در کلانشهرها کمتر شده است اما همچنان در مناطق محروم و مرزی و شهرستان ها این تاخیرها بیشتر است و پرداخت مطالبات پرستاران از امروز به فردا می رسد.

یکی ازمطالبات پرستاران،اجرای تعرفه خدمات پرستاری است که در آن به مصوبه مجلس، استناد می شود اما آیا به همه موازین قانونی در این عرصه توجه می شود، اجرای بسیاری از مفاد قانونی نیاز به اعتبار و منابع مالی دارد ، چرا باید قانونی تصویب شود که مردم در مقابل دولت قرار گیرد و توپی از این زمین به آن زمین بیفتد.

وقتی قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری به عنوان یک طرح در مجلس شورای اسلامی تصویب شد، وزارت بهداشت موظف بود ظرف مدت ۶ ماه آیین نامه اجرایی آن و تعرفه‌های پرستاری را تهیه کند.جامعه پرستاری نیز مشتاق بود که هرچه سریع‌تر این آیین نامه از وزارت بهداشت بیرون بیاید و رؤیای آن‌ها رنگ واقعیت بگیرد.

از سال ۱۳۸۶ تا امروز نیز، مسئولان حوزه سلامت گاه از فرصت‌های مناسبتی استفاده کرده و در جمع پرستاران حاضر می‌شوند و به آن‌ها وعده اجرای قانونی را می‌دهند؛ وعده‌ای که با وجود گذشت ۱۱ سال از تصویب آن، هنوز تحقق نیافته است.

گرچه سال ۹۱ با تشکیل معاونت پرستاری امیدهای تازه‌ای برای اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری پیدا شد و امید می‌رفت اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در اولویت اقدام‌های این معاونت قرار گیرد، اما متأسفانه این مهم تا کنون به سرانجام نرسیده است.

نیروهای پرستاری بیشترین خدمات درمانی را در بیمارستان ها بر عهده دارند و بیشترین حضور چهره به چهره با بیماران نیز متوجه پرستاران است. همین دو ویژگی کافی است که پی به اهمیت و حساسیت خدمات پرستاری ببریم و متوجه این موضوع باشیم که اگر خدمات پرستاران را نادیده بگیریم، قطعا خدمات درمانی که بیماران دریافت می کنند، ناقص خواهد بود.

بررسی ها نشان می دهد، بیش از ۸۰ درصد خدمات درمانی در بیمارستان ها متوجه پرستاران است. این در حالی است که هنوز برای خدمات پرستاری، تعرفه ای وجود ندارد و در نتیجه، پول خدمات پرستاری به جیب دیگران می ریزد.

وعده جدید در سال ۹۸

سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، از تعیین ردیف اعتباری در بودجه سال ۹۸ برای اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری خبر داد.

حیدر علی عابدی، در مورد انتقاد جامعه پرستاری از بی‌توجهی مجلس و دولت به رفع مشکلات این قشر و مطالبه آنها در جهت اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری که ۱۱ سال قبل تصویب شده است، گفت: جامعه پرستاری تعدادی گلایه بجا دارند اعم از اینکه در کار فشار زیادی بر پرستاران تحمیل می‌شود، به طوری که نمی‌توانند خدمات با کیفیتی را ارائه دهند و به علت کثرت تعداد بیمارانی که در بخش از آنها مراقبت می‌کنند، به فرسودگی شغلی زودرس و خستگی روحی دچار می‌شوند.

وی ادامه داد: البته یکی دیگر از مشکلاتی که پرستاران در بخش با آن مواجه هستند، این است که به دلیل نبود کادر کمکی در بیمارستان‌ها، یک یا دو نفر مدعی همراه بیمار هستند که این موضوع هم خانواده‌ها را با مشکل مواجه کرده و هم وجود آنها در بخش ازدحام ایجاد می‌کند و انتظارات متفاوتی را از جمله تردد آزاد در بخش یا ملاقات‌های مکرر و تبدیل این فضا به مکانی برای دید و بازدید ایجاد می‌کند و انتظار اصلی در بیمارستان که مراقبت و بهبودی بیمار بوده را تحت شعاع قرار دهد.

عابدی خاطرنشان کرد: اولین مشکلی که خسارات ناشی از آن هم به پرستاران و هم بیماران آسیب می‌رساند، کمبود شدید کادر پرستاری و کمک پرستاری در بخش‌ها است و در جلسه کارگروهی که با حضور اعضای کمیسیون بهداشت ، معاونت پرستاری و رئیس سازمان نظام پرستاری تشکیل شد، به این موضوع اشاره شد که اگر بتوانیم بر اساس قانون بهره‌وری به ازای هر صد تخت بیمارستانی استاندارد ۴ پرستار داشته باشیم در شیفت شب ساعت کار را کاهش می‌دهد.

سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، تصریح کرد: هم‌اکنون در ایران به ازای هر ۱۰۰ تخت بیمارستانی تعداد ۱۰۰ پرستار وجود دارد و ضریب ما نزدیک به ۱/۱ و برخی جاها ۹/۰ است که باعث افزایش فشار کار به پرستاران می‌شود، ضمن اینکه آنها را مجبور می‌کنند تا اضافه کار هم بایستند که موجب کاهش کیفیت خدمات پرستاری شده است و در نهایت بیمار با عوارض ناشی از کمبود کادر پرستاری مواجه می‌شود.

عابدی با اشاره به مشکل دیگری که پرستاران با آن مواجه هستند، یادآورشد: در بیمارستان‌های دانشگاهی معمولا به دلیل اجرای طرح تحول پرستاری کارانه‌ای به پزشکان تعلق می‌گیرد که رقم‌های قابل توجهی است، به این معنا که برای یک پرستار و یک جراحی که در اتاق عمل کار می‌کنند، بخشی از کارانه‌ای که به پزشک تعلق می‌گیرد ناشی از زحماتی است که کادر پرستاری می‌کشد که این دیده نمی‌شود، به همین دلیل جامعه پرستاری آیتم‌هایی که در این خصوص تعیین‌شده را قبول ندارند.

وی افزود: موضوع دیگر اینکه نوع کار پرستاران در بخش‌های مختلف با یکدیگر متفاوت است، کمااینکه فعالیت پرستاری که در بخش چشم با پرستاری که در بخش آی سی یو کار می‌کنند با هم متفاوت است، بنابراین معتقدند که همانطور که کارانه پزشکان بر اساس عملکردی که دارند، محاسبه می‌شود، برای کارانه پرستاری نیز این مورد لحاظ شود.

عابدی بیان کرد: در روند بررسی قانون برنامه ششم توسعه برای قانون تعرفه نظام پرستاری که حدود ۱۲ سال گذشته در مجلس به تصویب رسیده است، پیشنهاد دادیم در بودجه سالانه دیده شود که در نهایت مصوب شد و امسال معاون رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور قول داده است که کارانه پرستاران در بودجه ۹۸ لحاظ شود.

سیدحسن هاشمی وزیر سابق بهداشت، در واکنش به مشکلات حرفه پرستاری و کمبودهایی که پرستاران را آزار می دهد، گفت: از نظر تعداد نیروی مورد نیاز پرستاری در کشور، با مشکلات جدی روبرو هستیم و سازمان های امور استخدامی و برنامه و بودجه باید در این زمینه شنونده مشکلات باشند و طرحی برای حل مشکلات کمبود نیروی پرستاری در کشور داشته باشند. از طرفی به دنبال ارتقای رضایتمندی مردم از خدمات حوزه سلامت هستیم که بدون توسعه خدمات و مراکز و افزایش دسترسی مردم، این مهم میسر نمی شود و برای ارتقای رضایتمندی مردم، باید خدمات ارائه داد که نیاز به تامین اعتبارات دارد.

آنچه مسلم است، اینکه همه بر اجرایی شدن این قانون تاکید دارند، اما مشخص نیست چرا بعد از گذشت ۱۱ سال از تصویب آن، هنوز اراده ای بر اجرایی شدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، وجود ندارد.

جامعه پرستاران، با هزاران امید و آرزو، به طرحی که نمایندگان مجلس شورای اسلامی در تابستان سال ۸۶ تصویب کردند، دل خوش کرده بودند تا شاید امیدی به دریافت حق و حقوق واقعی آنها از خدماتی که به بیماران ارائه می دهند، داشته باشند. حالا بیش از ۱۱ سال از تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری می گذرد اما هنوز خبری از اجرایی شدن این قانون نیست.