نشست ورشو می‌تواند به بن‌بست اروپا و آمریکا در مورد ایران پایان دهد

«مایک پامپئو» وزیر خارجه آمریکا دو هفته پیش اعلام کرد روزهای ۲۳ و ۲۴ بهمن شهر «ورشو» لهستان میزبان نشستی است که هدف اصلی آن پیشبرد سیاست فشار به ایران است. با این وجود، به ادعا چاپوتوویچ، هدف این نشست «ایجاد صلح و امنیت در خاورمیانه» است.

در ادامه بخش‌های مرتبط با ایران از این مصاحبه طولانی با پایگاه «آر. پی» لهستان، آمده است:

آیا کنفرانس ورشو به دنبال منزوی کردن ایران است؟

این کنفرانس اهداف متفاوتی دارد: بحث در مورد وضعیت خاورمیانه و آغاز روند ایجاد صلح‌ و امنیت در این منطقه. ایران کشوری مهم در این منطقه است و تاریخی فوق‌العاده و فرهنگی غنی دارد. با این حال، جامعه بین‌الملل مدعی است که ایران امروز تهدیدی جدی است. به همین دلیل است که آمریکایی‌ها از توافق هسته‌ای با تهران خارج شدند. در نشست شورای وزیران خارجه اتحادیه اروپا، کشورهای مختلف از جمله دانمارک نمونه‌هایی از مداخلات ایران و تلاش برای انجام حملاتی را گزارش کرده‌اند. ما نماینده ایران را [به نشست ورشو] دعوت نکردیم، چراکه که این امر از روند عادی گفت‌وگوها جلوگیری می‌کند. ایرانی‌ها از ادبیاتی استفاده می‌کنند که به سختی قابل پذیرش است. آن‌ها اخیرا با این لحن به لهستان اشاره کرده‌اند.

آیا تلاشی برای انجام حمله در لهستان هم انجام شده است؟

نه، ما چنین نشانه‌هایی در لهستان نداشته‌ایم، اما اقدامات ایران به بروز بی‌ثباتی در کل خاورمیانه، در سوریه و یمن، منجر شده است. امروز این ارزیابی مشترک آمریکا و اتحادیه اروپاست. اختلاف در مورد نحوه مقابله با آن است. ما می‌خواهیم روند مشخصی را آغاز کنیم تا کارگروه‌هایی برای پرداختن به موضوعاتی مانند مبارزه با تروریسم، وضعیت پناهجویان، کمک‌های بشردوستانه و مبارزه با تهدیدات سایبری، ایجاد شود. این‌ها مسائلی بسیار پیچیده هستند، بنابراین انتظار ندارم که در نشست ورشو در مورد یک راهبرد توافق شود. بلکه خودمان را به جمع‌بندی من و وزیر خارجه پامپئو محدود می‌کنم.

اما با این وضع ممکن است لهستان خود را به درگیری میان ایران و عربستان سعودی، اختلاف شیعه و سنی که مستقیما با ما ارتباطی ندارد، بکشد. آیا این خطرناک نیست؟

ما نمی‌توانیم خودمان را کنار بکشیم و به مسائل مهم بین‌المللی پشت کنیم و فقط مسائل مناطق همجوار خود را در نظر بگیریم. علاوه بر این، ما همین حالا هم در ائتلاف ضدداعش، در عراق و در افغانستان حضور داریم. این انتظاری است که متحدانمان از ما دارند. اگر می‌خواهیم دیگران از ما دفاع کنند، باید با دیگر همبستگی نشان دهیم. ما با برگزاری این کنفرانس، به انتظارات جامعه بین‌الملل از خود پاسخ می‌دهیم.

 آیا با برگزاری این نشست خود را در کنار واشنگتن و رودروی بروکسل قرار نمی‌دهیم؟

ما با اتحادیه رودررو نمی‌شویم. ما عضوی از این اتحادیه هستیم و با این دیدگاه که این توافق نقشی مثبت ایفا می‌کند، موافق هستیم. اولین شخصی که من به او در مورد کنفرانس [ورشو] اطلاع دادم، «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بود. در عین حال، ما در نشست‌های شورای وزیران خارجه اتحادیه اروپا عنوان کرده‌ایم که اتحادیه اروپا نمی‌تواند در مسائل مربوط به خاورمیانه در برابر ایالات متحده بایستد و وانمود کند که این توافق (برجام) همچنان بدون خدشه ادامه دارد، آن هم با وجود این واقعیت که مهمترین طرف این توافق از آن خارج شده است. این کنفرانس می‌تواند فرصتی برای این اتحادیه باشد تا از این بن‌بست خارج شود.

آیا اگر وزرای خارجه اتحادیه اروپا در نشست ورشو شرکت نکنند، این به معنی تفرقه در اروپا و بازسازی مفهوم اروپای «کهن و نوین» که «دونالد رامسفلد» هنگام حمله به عراق مطرح کرد، نیست؟

ما تمام کشورهای اروپایی را دعوت کرده‌ایم، هرچند که می‌دانیم خاورمیانه اولویت همه آن‌ها نیست… مهم‌تر از هرچیز، مشارکت کشورهای خاورمیانه است.

آیا «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه به ورشو می‌آید؟ آیا اقدامات ایران بدون همکاری روسیه صورت می‌گیرد؟