چرا قرآن منشأ آفرينش آتش را «درخت سبز» مي داند؟

به گزارش قائم آنلاین، چرا خداوند در آيه فوق، براي آفريدن آتش تعبير به «شجر اخضر» يعني درخت سبز مي كند در حالي كه آتش بر افروختن با چوب خشك راحت تر است؟ گاهى به ذهن مي رسد كه چرا قرآن در اينجا تعبير به شجر اخضر (درخت سبز) كرده است ؟ در حالى كه آتش افروختن با

به گزارش قائم آنلاین، چرا خداوند در آيه فوق، براي آفريدن آتش تعبير به «شجر اخضر» يعني درخت سبز مي كند در حالي كه آتش بر افروختن با چوب خشك راحت تر است؟ گاهى به ذهن مي رسد كه چرا قرآن در اينجا تعبير به شجر اخضر (درخت سبز) كرده است ؟ در حالى كه آتش افروختن با چوب تر بسيار مشكل است ، چه خوب بود به جاى آن الشجر اليابس (چوب خشك ) مى فرمود، تا با اين تعبير سازگار باشد!

ولى نكته جالب اينجا است كه تنها درختان سبزند كه مي توانند عمل جذب اكسيژن و ذخيره نور آفتاب را انجام دهند، درختان خشك اگر صدها سال در معرض تابش آفتاب قرار گيرند ذره اى به ذخيره انرژى حرارتى آنها افزوده نمى شود، تنها موقعى قادر بر اين كار مهم هستند كه سبز و زنده باشند.

بنا بر اين فقط «شجر اخضر» است كه مي تواند آتش گيره (وقود) براى ما بسازد، و گرما و نور را به شكل مرموزى در چوب سرد و مرطوب خود نگاه دارد، اما به محض اينكه خشكيدند عمل جذب اكسيژن و ذخيره انرژى آفتاب تعطيل مى شود.

بر اساس اين اصل تعبير فوق هم ترسيم زيبائى از چهره رستاخيز انرژيها است، و هم يك معجزه علمى جاويدان از قرآن مجيد!