خاطره یک پیشکسوت از پشت پرده دربی قدیمی و پیغام سرمربی تیم حریف

به گزارش قائم آنلاین، دربی یک کلمه است اما پشت آن یک دریا معنی و یک دنیا خاطره خوابیده است. دربی تاریخی بیشتر از ۵۰ سال دارد و شماره آنها اندک اندک به سمت ۳ رقمی شدن پیش می‌رود. دربی هزاران خاطره دارد که تک تک آنها برای ده‌ها میلیون نفر تلخ و در مقابل برای ده‌ها میلیون نفر شیرین است.

دربی پر است از «دربی باز» و یکی از این «دربی باز» ها رضا حسن زاده، مدافع میانی و ملی پوش سابق استقلال است که به نظر خودش چیزی در حدود ۱۶ یا ۱۷ بار حضور در این مسابقه را تجربه کرده است.

حسن زاده در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص این دربی و حوادث اخیری که کشورمان را تحت تأثیر قرار داده است صحبت‌هایی را مطرح کرد.

* خبرگزاری مهر: پیش بینی شما از دربی پیش رو چیست؟
– رضا حسن زاده: می‌خواستم صحبت‌هایم را با تبریک سال نو آغاز کنم اما این حوادثی که ایران را بار دیگر عزا دار کرد این اجازه را از من می‌گیرد. صحبت‌هایم را با تسلیت به همه مردم ایران آغاز می‌کنم و بعد از آن می‌خواهم با تذکری به مسئولینی که با نا آشنایی با وظایف شأن یا کم کاری یا بی مسئولیت برخورد کردن با مسئولیت‌های شأن نقش مهمی در این فاجعه داشتند ادامه دهم. متأسفانه مدتهاست که یکسری از مسئولان کشورمان در عمل نشان داده‌اند شایستگی خدمت به مردم شریف ایران را ندارند و حضور آنها در سمت‌هایی که در آن قرار دارد عامل اصلی خیلی از حوادث طبیعی و غیر طبیعی است. صبر مردم در حال لبریز شدن است. فشارهای اقتصادی کم این مردم شریف را تحت فشار گذاشته بود که بی درایتی‌ها باعث شد تا شب عید بارش باران که یک نعمت الهی است تبدیل به فاجعه‌ای به نام سیل شود.

* شما هم مثل خیلی از ورزشکاران دیگر دغدغه مردم را دارید و این قابل ستایش است.
– چون خود ما هم عضوی از این جامعه هستیم. ما هم جزئی از مردم هستیم و این فشارها برای ما هم هست. تنها فرق امثال من با یک فرد عادی این است که امکان اظهار نظر در رسانه را دارم و این را وظیفه خودم می دانم تا از این امکان برای ابراز همدردی استفاده کنم.

* یک دربی دیگر در پیش است و می‌خواستیم نظر شما را در باره این بازی بدانیم.
– به جرأت می‌گویم به دلیل شرایط جدولی، این یکی از حساس‌ترین دربی‌های تاریخ است. هر دو تیم تا حدودی قهرمانی این فصل را در گروی پیروزی در این بازی بزرگ می‌دانند و به درستی چنین تفکری دارند. این باعث می‌شود تا حساسیت این بازی دو چندان شود.

* شانس کدام تیم را بیشتر می‌دانید؟
– هر دو تیم در شرایط بسیار خوبی هستند و جایگاه آنها در جدول هم این موضوع را نشان می‌دهد. حساسیت بازی هم بسیار بالاست و این باعث می‌شود تا واقعاً نتیجه بازی قابل پیش بینی نباشد. اما به عنوان یک استقلالی آرزو می‌کنم این بازی به سود این تیم به اتمام برسد.

* شفر یا برانکو؟ کدام یک حرفه‌ای تر هستند؟
– نمی‌توان گفت کدام یک حرفه‌ای تر هستند چون هر دو مربی از تجربه زیادی برخور دارند و سطح دانش هر دو مربی هم یکسان است. اما برانکو در دربی‌های بیشتری حضور داشته و قدری در دربی باتجربه‌تر است.

* شما در چند دربی حضور داشتید؟
– تعداد دقیقش را نمی‌دانم اما فکر می‌کنم در ۱۶ یا ۱۷ دربی بوده‌ام.

* بیشتر بردید یا باختید؟
– از آنجایی که در آن هفت سال معروفی که استقلال فقط می‌برد من عضو تیم بودم، پس بیشتر برنده شده‌ام.

* اشتباه تأثیرگذاری در این بازی‌ها داشته‌اید که منجر به گل تیم حریف و شکست شما شود؟

– بله در یک دربی روی ادموند بزیک خطای پنالتی کردم که گل شد. به نظرم این تنها اشتباه من در دربی بود.

* یک بار هم که گویا مهدوی کیا شما را در کورس جا گذاشت و گل زد.

– من در آن صحنه مقصر نبودم چون اولاً در آن کورس مهدوی کیا مسیری مستقیم داشت اما من در مسیر مورب حرکت می‌کردم. ضمن اینکه در آن صحنه من به مهدوی کیا رسیدم اما غلامپور خروج کرد که اگر او خروج نمی‌کرد با توجه به مزاحمتی که من برای مهدوی کیا ایجاد کرده بودم احتمال گل شدن آن توپ زیاد نبود.

* در هیچکدام از این بازی‌ها گل نزدید؟
– فقط یک بار نزدیک بود گل بزنم که سرخاب نگذاشت. در یک صحنه من در محوطه جریمه پرسپولیس یکی دو بازیکن آنها را دریبل زدم و تا آمدم به سمت چارچوب ضربه بزنم سرخاب خودش را انداخت جلوی من آن ضربه را زد که وحید قلیچ توپ را به کرنر فرستاد. همان یکبار به گلزنی نزدیک شدم که سرخاب نگذاشت.

* از نظر خودت بهترین بازی که در دربی کردی کدام بود؟
– سال ۶۹ که سرباز هم بودم و دربی را با گل‌های مرفاوی و سرخاب ۲ بر یک بردیم. آن بهترین دربی عمرم بود.

* یک دربی مشکوک هم بود که شما هم در آن بازی کردید. بازی که در ۱۵ اسفند سال ۷۰ انجام شد و استقلال ۲ بر صفر برنده شد. در خصوص آن بازی تاکنون خیلی صحبت شده. شما چیز تازه‌ای برای گفتن ندارید؟

– صحبت‌ها را در باره آن بازی خیلی‌ها کرده‌اند. اما مخلص کلام این بود که ما تا دقیقه ۱۵ دو بر صفر پیش بودیم و شرایط بازی طوری بود که راحت سه چهار تا گل دیگر هم می‌توانستیم بزنیم. اما دو تا از بازیکنان ملی پوش ما که در تیم هم خیلی تأثیر داشتند ترمز تیم را کشیدند تا بیشتر نزنیم.

* دلیلش برای شما معلوم شد؟
– همانجا که نه، اما بعدها متوجه شدیم. در آن بازی آن بازیکنان به ما گفتند علی آقا (پروین) شناسنامه فوتبال است و حرمت دارد و نباید به تیم علی آقا زیاد گل بزنیم و نگذاشتند تیم به حملاتش ادامه دهد. بعدها که خود مرتضی فنونی زاده لو داد که علی پروین برای آن دو سه بازیکن ما بین نیمه پیغام فرستاده بود که دیگر گل نزنید. در ضمن من آن زمان یک جوان بیست و یکی دو ساله بودم اما تحلیل الانم از آن اتفاق این بود که بازیکنان آن زمان آنقدر احترام بزرگترها و پیشکسوت‌ها را نگه می‌داشتند که حاضر شدند به احترام یک بزرگ‌تر مثل علی پروین دست به این حرکت بزنند. به نظرم نباید روی آن حرکت نام تبانی گذاشت.