جایزه فیلدز میرزاخانی انقلابی در جهان مذکر بود

به گزارش قائم آنلاین، امیدعلی شهنی کرم‌زاده در اولین گرامیداشت روز زنان در ریاضیات که در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد، با اشاره به این که کمیته بانوان انجمن ریاضی ایران دین خود به مریم میرزاخانی را ادا کرده‌اند، گفت: تبعیض بین زن و مرد از زمان ظهور اولین زن ریاضیدان وجود داشته و در غرب بیشتر از جهان سوم بوده است. این در حالی است که همواره فقط جهان‌سومی‌ها را به قائل شدن تبعیض بین حقوق زن و مرد متهم می‌کنند.

وی با تأکید بر آن که جایزه فیلدز مریم میرزاخانی یک انقلاب فرهنگی و علمی در جهان مذکر بود، گفت: بعد از آن که میرزاخانی فیلدز را دریافت کرد، دنیا بیشتر این جایزه را شناخت. مریم به تنهایی توانست علاقه به ریاضی را در بانوان و دختران ایجاد کند.

این پیشکسوت انجمن ریاضی ایران و چهره ماندگار خاطرنشان کرد: میرزاخانی یادداشت‌هایش را به فارسی می‌نوشت و راجع به حل مسائل ریاضی سناریو می‌داد. تفکر او، تفکر یک نویسنده بود و از این رو خواسته نویسنده شدن او با ریاضیدان شدن چندان در تناقض نبود.

کرم‌زاده تشریح کرد: میرزاخانی صادقانه در مصاحبه‌ای گفته است که اگر المپیاد ریاضی نبود، ریاضی را دنبال نمی‌کردم. زمانی که او وارد المپیاد شد کمیته المپیاد ریاضی هشت سال پر جنب و جوش را پشت سر گذاشته بود و در آن زمان این کمیته طرح داد که مسابقات هر سال در یک شهر برگزار شود.

وی افزود: میرزاخانی در دبیرستان فرزانگان، توسط دانشمندان المپیادی که طی چند سال گذشته تربیت شده بودند، آموزش دید. این در حالی است که تا قبل از درخواست میرزاخانی و دوستان او، کلاس المپیاد در این مدرسه فقط برای پسران برگزار می‌شد.

این پیشکسوت انجمن ریاضی ایران در قسمتی دیگر از سخنان خود با اشاره به این که زنان به لحاظ فکری از آقایان پرکارتر هستند و معمولاً مسئولیت بیشتری نسبت به خانواده و فرزندان حس می‌کنند، به نقل قولی از مک مولن، ریاضی‌دان آمریکایی در زمان دریافت جایزه فیلدز مریم میرزاخانی اشاره کرد و گفت: مک مولن اعتراف می‌کند که در زمان دریافت جایزه از سوی مریم این دغدغه را داشته که چطور کارهای مریم میرزاخانی را به بهترین شکل ممکن ارائه کند. این در حالی است که در همان زمان متوجه شده تمام حواس مریم میرزاخانی به فرزندش آناهیتا بوده است.

کرم‌زاده ضمن اشاره به درخشش میرزاخانی در المپیاد جهانی ریاضی در هنگ کنگ و کانادا در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵، اظهار کرد: صداقت و تواضع از ویژگی‌های میرزاخانی بود به طوری که او اعتراف کرده بود در حال حاضر نمی‌تواند مسائل المپیاد را حل کند؛ چرا که این موضوع نیاز به تمرین مداوم در زمان برگزاری مسابقه المپیاد دارد.

وی در پایان با تأکید بر آن که خانواده میرزاخانی بیشتر می‌خواهند دخترشان به یک الگو (و نه اسطوره) تبدیل شود، گفت: از کمیته بانوان انجمن ریاضی می‌خواهم رئیس انجمن ریاضی ایران در سال‌های آینده یکی از بانوان باشد.