به رنگ فینال

به گزارش قائم آنلاین، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: در شرایطی که بیشتر از ۱۰ روز است مسابقات لیگ هجدهم به پایان رسیده، تازه امروز بازی دوم مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی باشگاه‌های کشور برگزار خواهد شد؛ جدالی تعیین‌کننده و جذاب بین سپاهان و پرسپولیس که از ساعت ۲۱ در ورزشگاه نقش جهان اصفهان با سوت محمدحسین زاهدی‌فر آغاز خواهد شد. به‌طور کلی مسابقات جام‌حذفی در ایران به شکلی بسیار عجیب و نامنظم برگزار می‌شود.

در تأیید این ادعا کافی است به یاد بیاورید دیگر بازی نیمه‌نهایی بین داماش گیلانیان و سایپا، روز ۹ بهمن در رشت برگزار شده که داماش لیگ دویی با کسب پیروزی ۲ بر یک در آن مسابقه به فینال راه یافته است. به این ترتیب روشن است که دقیقاً سه ماه فاصله بین دو بازی نیمه‌نهایی وجود داشته که احتمالاً در سراسر جهان امری نادر به‌شمار می‌آید. به علاوه از یاد نبریم پرسپولیس یکی از مسابقات حذفی‌اش را برابر سپیدرود در فیفادی و بدون ملی‌پوشان برگزار کرد و معلوم نیست اگر انعطاف‌پذیری برانکو نبود، الان جام حذفی در چه مرحله‌ای قرار داشت. پرسپولیس غیر از سپیدرود، برای رسیدن به نیمه‌نهایی از سد نود ارومیه و پدیده مشهد هم گذشت و البته سپاهان هم در این مسیر از شهرداری ماهشهر، نساجی مازندران و مس کرمان عبور کرد. سپاهان در دو مسابقه برابر نساجی و مس با برتری در ضربات پنالتی سربلند شد و پرسپولیس هم یک بار چنین موفقیتی را در بازی با پدیده تجربه کرد.

چنان که گفته شد برنده این مسابقه روز دوازدهم خرداد در فینال به مصاف داماش گیلانیان خواهد رفت؛ آن هم در مسابقه‌ای که دست کم تا لحظه تنظیم این مطلب میزبان قطعی آن مشخص نیست. پرسپولیس و سپاهان با ۵ و ۴ عنوان قهرمانی جزو تیم‌های پرافتخار این مسابقات به‌شمار می‌آیند و البته هر دو پشت سر استقلالی ایستاده‌اند که ۷ قهرمانی دارد. این دو تیم در لیگ هجدهم دو بار به مصاف هم رفتند که هر دو بازی مساوی شد؛ یک – یک در اصفهان و بدون گل در تهران. هر دو بازی حواشی بسیار زیادی داشت که این مساله به حساسیت‌های بازی امشب دامن زده است. بعد از بازی برگشت، سیاوش یزدانی مدافع سپاهان از هواداران پرسپولیس خواست برای بازی حذفی به استادیوم نروند، چون خون به پا خواهد شد! یزدانی به‌خاطر این اظهار نظر یک جلسه محروم شد اما همان جمله عمق حساسیت بازی امشب را نشان می‌داد.

انگیزه شخصی برانکو

شاید برای خیلی از پرسپولیسی‌ها این نگرانی وجود داشته باشد که بعد از فتح دشوار یکی از رقابتی‌ترین فصول لیگ برتر، بازیکنان و سایر عوامل تیم انگیزه کافی برای درخشش در نیمه نهایی جام‌حذفی را ندارند. برخی بر این باورند که با شادی‌های مفصل بعد از قهرمانی در جام، فصل عملاً برای سرخپوشان به پایان رسیده و سپاهان عطش و شانس بیشتری برای رسیدن به فینال حذفی دارد. این فرضیه البته در مورد هر کسی درست باشد، راجع به شخص برانکو صدق نمی‌کند. سرمربی سرخپوشان اتفاقاً به دو دلیل شدیداً علاقه دارد جام حذفی امسال را بگیرد. علت نخست این است که ناکام‌ترین بخش حضور او روی نیمکت پرسپولیس به همین مسابقات جام حذفی مربوط می‌شده است؛ جامی که برانکو هر بار با خاطره تلخی با آن وداع کرده است. البته گاهی اشتباهات ویرانگر داوری هم وجود داشته؛ مثل مسابقه سه سال پیش با ذوب‌آهن که جهانبازی قبل از دقیقه ۲۰ ایمان صادقی را به خاطر خطای هند بیرون از محوطه جریمه اخراج کرد تا پرسپولیس صد دقیقه با یک بازیکن کمتر و گلر سومش بازی کند، در حالی که تصاویر تلویزیونی نشان می‌داد در آن صحنه توپ به سینه صادقی خورده بود.

در مجموع اما چیزی که باقی مانده ناکامی‌های مکرر برانکو است. دو باخت دیگر این مربی در مسابقات حذفی هم برابر قشقایی شیراز و نفت آبادان رقم خورده است. می‌گویند عصبانی‌ترین شب برانکو در ایران شبی بود که او در ضربات پنالتی به صنعت نفت باخت. برانکو پس از آن مسابقه حتی دلش نمی‌خواست وارد رختکن تیم شود. پس او به شدت دوست دارد جام حذفی را هم ببرد و امسال دبل کند. انگیزه دوم برانکو هم رودررویی او با امیر قلعه‌نویی، بعد از یک سال پیغام و پسغام و خط و نشان و مظلوم‌نمایی است. امیر به هیچ‌وجه نایب‌قهرمانی لیگ را حق تیم خودش نمی‌داند و می‌گوید مظلوم واقع شده؛ بنابراین دوئل مستقیم در نیمه نهایی حذفی بهترین موقعیت برای تصفیه‌حساب خواهد بود؛ جایی که شاید روشن شود کت تن کیست.

شش سال بعد از آخرین جام

امیر قلعه‌نویی هم برای این بازی کوه انگیزه است. سرمربی سپاهان پرافتخارترین مربی ۲۰ سال گذشته فوتبال باشگاهی ایران به‌شمار می‌آید، اما در عین حال ۶ سال است هیچ جامی را بالای سر نبرده. قلعه‌نویی پنج قهرمانی لیگ برتر دارد که مربوط به فصول پنجم، هشتم، نهم، دهم و دوازدهم است و دو قهرمانی جام‌حذفی هم در سال‌های ۸۱ و ۸۷ به دست آورده. در این سال‌ها اما به شکل عجیبی دست قلعه‌نویی درست پای سکوی افتخار از کسب عنوان قهرمانی کوتاه مانده است. در شش سال گذشته او سه بار نایب‌قهرمان لیگ شده که آخرینش همین امسال بوده و البته یک بار هم در بازی نهایی جام حذفی شکست خورده است. قلعه‌نویی برای فتح جام بی‌تابی می‌کند و اصلاً قصد ندارد فرصت برگزاری بازی نیمه‌نهایی در زمین خودی را از دست بدهد. به علاوه این بازی برای امیر جنبه‌های حیثیتی هم پیدا کرده و او باید نشان بدهد پرسپولیس واقعاً بدون استحقاق فنی قهرمان لیگ شده. طبیعی است که شکست احتمالی سپاهان در این بازی، تمامی ادعاهای چند ماه گذشته قلعه‌نویی در مورد مهندسی لیگ را زیر سوال خواهد برد.

جنگ بر سر تقسیم سکوها

بعد از مدت‌ها کش و قوس، بالاخره قرار شد سکوهای ورزشگاه نقش جهان برای بازی نیمه‌نهایی حذفی با نسبت ۷۰ به ۳۰ بین هواداران سپاهان و پرسپولیس تقسیم شود. این در حالی است که تا به حال تقسیم ۷۰ به ۳۰ در دنیا سابقه نداشته و یک ابتکار کاملاً ایرانی است! مطابق عرف، تیم میزبان باید ۹۰ درصد سکوها را در اختیار داشته باشد. حالا اگر سازمان لیگ قانونی تصویب کرده که بر اساس آن در بازی‌های حذفی سکوها به‌طور مساوی تقسیم شود، آقایان باید قاطعانه پای قانون‌شان بایستند و خواهان اجرای آن باشند. اینکه نمی‌شود هر کس با قانون مشکل داشت، با سلیقه خودش آن را تغییر بدهد. اگر قانون شما قابل اجرا نیست، پس از اول تصویب آن غلط بوده، اما اگر قانون درستی نوشته‌اید، سفت و سخت از آن صیانت کنید و پای اجرایش بایستید. اگر امروز میزبان اصفهانی توانست به بهانه مشکلات امنیتی (!) به اندازه ۲۰ درصد از اجرای قانون طفره برود، سال بعد تکلیف چه خواهد شد؟ گیریم فصل بعد استقلال و تراکتور در تبریز یا تهران به هم خوردند؛ آیا جز این است که مدیران باشگاه میزبان به بدعت‌گذاری امسال مسؤولان سپاهان استناد خواهند کرد؟