کلانتری« آلوده‌کننده محیط‌ زیست‌ کشور به حاشیه‌ها »

به گزارش قائم آنلاین، محیط‌ زیستی‌ترین دولت بعد از انقلاب لقبی است که دولت یازدهم و دوازدهم به خود داده است، اما انتخاب‌های حسن روحانی در این زمینه همواره چالش‌های زیادی را در بخش محیط‌زیست به وجود آورده است، چه زمانی که معصومه ابتکار در راس این سازمان بود و با موضع‌گیری‌هایی که در پشت پرده بوی سیاست‌زدگی می‌داد، صدای دلسوزان حیات وحش را در آورده بود و چه عیسی کلانتری که در ابتدای حضورش در سازمان محیط‌زیست با بیان سخنان عجیبی در رابطه با میزان آگاهی خود در مورد محیط‌زیست تمامی مخاطبان این حوزه را انگشت به دهان فرو نشاند.

عیسی کلانتری پیش از دولت روحانی، وزیر کشاورزی دولت هاشمی رفسنجانی و سیدمحمد خاتمی و از سال ۹۲ دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه بوده است؛ از بیست و دوم مرداد ماه ۹۶ وارد ساختمان پردیسان محیط‌زیست شد و درحالی که تا به امروز نصف طول خدمت ابتکار در سازمان محیط‌زیست حضور داشته اما گرد و خاک بیشتری در افکار عمومی و رسانه‌ها به پا کرده است، چنانچه وقتی دقیق می‌شویم و کارنامه او را زیر ذره‌بین می‌گیریم در هر بخش و حوزه‌ای رد پایی از او می‌بینیم که یا مورد نقد قرار گرفته و یا اسباب حیرت را فراهم کرده است، رد پاهایی که بنابر اعتراف خود وی ظاهرا نشات گرفته از اطلاعات محدود او در زمینه محیط‌زیست و حیات وحش است.

در همین راستا آخرین موضع‌گیری بحث برانگیز کلانتری در دهمین اجلاس ملی شبکه سازمان‌های مردم نهاد که در اردبیل برگزار می‌شد شکل گرفت، جایی که با گفتمانی عجیب و به دور از شان یک مقام عالی رتبه دولت، نمایندگان استانهای شمالی را به عدم تصویب بودجه یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلاری پسماند متهم کرد، مسئله‌ای که بلافاصله توسط برخی نمایندگان مازندران تکذیب شد و واکنش آنان را درپی داشت، زیرا اساسا لایحه‌ای که دولت در این زمینه برای بودجه پسماند به مجلس ارائه داد از محل صندوق توسعه ملی بود، صندوقی که تنها با اِذن رهبری می‌توان از آن برای هزینه‌های دولتی برداشت کرد و تصمیم‌گیری در مورد آن از حوزه اختیارات مجلس خارج است، نمایندگان مازندرانی علاوه بر اینکه کلانتری را به عدم اشرافیت کامل در حوزه مجلس و روند تصویب بودجه متهم کردند (ادعایی که با توجه به شواهد و قرائن بی‌راه هم نیست) مدعی شدند او تلاش می‌کند کم‌کاری دولت در بحث مقابله با پسماند را به گردن دیگران بیاندازد.

این در حالی است که با وجود تصویب اعتبار یک هزار میلیارد تومانی برای بخش پسماند در سال ۹۷ بنا بر گزارشات سازمان دیوان عدالت اداری کشور اقدام خاصی تاکنون در این زمینه صورت نگرفته است! بودجه‌ای که مجددا به همین میزان ( یک هزار میلیارد تومان)  در سال ۹۸ برای سازمان محیط‌زیست مصوب شده است.

در اینجا نگاهی می‌اندازیم به تمامی تصمیمات و اقدامات عجیب رئیس سازمان محیط زیست که تا به امروز مورد انتقاد رسانه‌ها و کارشناسان محیط زیست قرار گرفته است:

-موافقت با انتقال آب سرشاخه های کارون به مرکز، آب دریای خزر به سمنان و رود ارس به مرند (زادگاهش) در حالی که تمامی این طرح‌ها بر خلاف اصول علمی منابع آب است!

-نادیده گرفتن فارغ‌التحصیلان رشته محیط زیست(با بالاترین نرخ بیکاری در کشور) در جذب و استخدام این سازمان و استفاده شائبه برانگیز از مجرم امنیتی فتنه ۸۸ با تخصص غیرمرتبط به عنوان مشاور در این سازمان، امری که بارها مورد اعتراض اساتید و اعضای هیات علمی رشته‌های محیط زیست قرار گرفت.

-حمایت، ترویج و تایید زودهنگام سلامت مواد غذایی تراریخته با وجود مطالب و مقالات علمی فراوان در رابطه با مضر بودن این محصولات!

-نادیده گرفتن تنوع زیستی و کم‌رنگ جلوه دادن موضوعاتی مانند خطر انقراض یوزپلنگ ایرانی و حمایت از شکارچیان قوچ، با این ادعای عجیب که قوچ‌های پیر بیشتر از قوچ‌های معمولی آب مصرف می‌کنند و مانع از انتقال ژن‌های برتر در گله می‌شوند زیرا کلانتری معتقد است تمامی این مسائل در برابر معضل آب، مسئله اساسی به شمار نمی‌روند و تمامی سیاست‌ها باید در راستای چالش‌های آبی باشند، اما آیا واقعا سیاست حذف حیواناتی که آب بیشتری مصرف می‌کنند می‌تواند نقش تاثیرگذاری در مسئله کم آبی ایفا کند؟

-بی‌ضرر معرفی کردن ماده “نانو تیتانیوم” برای توجیه سرازیر کردن ۶۰ هزار لیتر از این ماده در تالاب انزلی برای احیا کردن این تالاب، ماده‌ای که به گواه کارشناسان برای حیوانات و محیط‌زیست و همچنین دریاچه‌ها و تالاب‌ها مضر است و پس از اعتراض منتقدین به ویژه امام جمعه و مدیر اداره محیط زیست انزلی به این طرح پس از اجرای یک چهارم آن و سرازیر شدن ۱۲ هزار لیتر از این ماده در قلب تالاب انزلی با دستور دادستان عمومی و انقلاب انزلی متوقف شد.

-نفی پسماندهای پتروشیمی! در حالی که نمایندگان، استاندار و مدیرکل محیط زیست گیلان از انتقال پسماندهای خطرناک پتروشیمی جنوب کشور به گیلان (لوشان) انتقاد کرده بودند، کلانتری ابتدا در اظهارنظری عجیب انتقال پسماند از استانی به استان دیگر را تکذیب کرد و مدعی شد پسماندها متعلق به همان استان گیلان است (درحالی که اصلا در گیلان واحد پتروشیمی وجود ندارد) سپس در مصاحبه‌ای به‌یاد ماندنی مدعی شد پتروشیمی اصلا پسماند ندارد، در حالی که یکی از وظایف واحدهای پتروشیمی در زمینه HSE ( سلامت، ایمنی و محیط زیست) ایجاد مکانیزم مدیریت پسماند جهت مدیریت اصولی پسماندها است.

-تقدیر از عباسعلی دامنگیر مدیرکل محیط زیست استان سمنان به عنوان مدیرکل برتر در جشنواره شهید رجایی و بازداشت او کمتر از یک ماه بعد به دلیل تخلفات مالی! سپس معرفی مدیرکل جدید استان سمنان و رونوشت به شهاب‌الدین چاوشی استاندار سابق سمنان که چند ماه قبل از این انتصاب بازنشسته شده بود!

-نفی برنامه ششم توسعه در گسترش محصولات کشاورزی و پافشاری بر وابستگی به واردات محصولات کشاورزی با این ادعا که ایران توانایی و ظرفیت افزایش تولید محصولات کشاورزی را ندارد، ادعایی که توسط رائو ماتا نماینده سازمان “فائو” در ایران تکذیب شد!

-نفی کارآمدی نیروگاه‌های زباله‌سوز در استان‌های شمالی به دلیل رطوبت هوا، در حالی که بزرگترین نیروگاه زباله سوز دنیا در شهر ساحلی کپنهاگ دانمارک با میزان رطوبت بالا قرار دارد!

-و اما به همه این‌ها باید انتخاب کاوه مدنی به‌عنوان معاون این سازمان را هم به کارنامه کلانتری اضافه کرد، فردی که در حال تحقیقات قوه قضاییه بود اما به راحتی و به شکل قانونی از کشور گریخت.

این‌ها تنها شمه‌ای از کارنامه کلانتری در دوران دو ساله تصدی او بر سازمان محیط زیست است، کسی که در بدو ورودش به این سازمان اعتراف کرده بود تنها توانایی پنج درصد پاسخگویی علمی به مسائل حیات وحش را دارد اما ۲۴ ساعت پس از حضورش در این سمت به استاندار سمنان تلفن زد که با انتقال آب دریای خزر به سمنان موافق است (روایت محمد درویش کنشگر محیط‌زیست از کلانتری) حال باید قضاوت در مورد کارنامه او را بر عهده مخاطبان قرار داد اما سوال اساسی اینجاست که اصلا چنین فردی با این کارنامه بحث برانگیز که همان طور که در ابتدا گفته شد ردپایی از هر زمینه و موضوع (از مسائل امنیتی گرفته تا اثبات ناآگاهی در حوزه محیط‌زیست) در آن پیدا می‌شود، مناسب قرار گرفتن در راس مدیریت محیط‌ زیست یک کشور است؟!