آینده‌ای مبهم و تاریک در انتظار کودکان کار

به گزارش قائم آنلاین،  کودکان کار به کودکان کارگری گفته می‌شود که به صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته می‌شوند، به طوری که این امر آن‌ها را در بیشتر اوقات از ادامه تحصیل و لذت دوران کودکی با همه پاکی و هیاهو بی‌بهره می‌سازد و تهدیدی جدی برای سلامت روحی و جسمی آن‌ها به شمار می‌آید.

در کشور ما نیز شمار کودکانی که زیر سن قانونی کار می‌کنند، در حال افزایش است و تسونامی کودکان کار از شهرهای بزرگ کشور، چند سالی است که به شهرهای مازندران به ویژه در مرکز استان رسیده است.

جدا از استثمار این کودکان توسط افرادی سودجو، جا ماندن آن‌ها از تحصیل، محروم ماندن از دوران کودکی، سوء استفاده‌های گوناگون و ناهنجار از این کودکان، چنان اثرات مخربی بر روی روحیات روحی و جسمی و اجتماعی این کودکان وارد می‌آورد که عموما آینده‌ای تاریک را در پیش خواهند داشت و نجات این کودکان، تبدیل تهدیدی جدی به فرصت‌هایی تازه برای کشور است.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی مازندران در گفت‌وگو با خبرنگار ما در خصوص کودکان کار اظهار کرد: کودکان کار به کودکان زیر ۱۸ سالی اطلاق می‌شوند که به دلیل نیازهای اقتصادی مجبورند کار کنند.

وحید حسین زاده با بیان اینکه کودکان کار شب‌ها به منازل‌شان باز می‌گردند؛ افزود: این کودکان دارای پدر و مادر هستند؛ اما والدین آن‌ها عمدتا یا بد سرپرست‌اند و یا توان مالی ندارند.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی مازندران خاطرنشان کرد: کودکان کار دارای هویت هستند و بر خلاف باور جامعه، با کودکان خیابانی متفاوت هستند.

این مسئول با بیان اینکه کودکان کار و کودکان خیابانی دو مقوله جدا از هم هستند؛ گفت: کودکان خیابانی غالبا هویت مشخصی ندارند، بد سرپرست و بی سرپرست‌اند، محل خواب و فعالیت‌شان در سطح شهر است؛ تعداد عمده‌ای از آنان نیز متکدی یا فروشنده مواد مخدر هستند.

حسین زاده بیان کرد: ۶۰ درصد از کودکان کار در مرکز استان، از شهرهای مجاور نظیر نکا و میاندرود هستند و شهرهای بزرگی مثل ساری و آمل، بیشترین تعداد کودکان کار را در استان دارند.

وی با اشاره به وجود دو مرکز تحت پوشش کودکان کار در ساری و آمل، عنوان کرد: در سال گذشته نزدیک به ۱۹۶ کودک کار در استان به این مراکز ارجاع داده شد که خدماتی نظیر آموزشی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کمک هزینه درمان، برگزاری جشن عیدانه، جشن مهرانه که ویژه بازگشایی مدارس است؛ به آن‌ها ارائه می‌شود.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی مازندران متذکر شد: از این تعداد کودک کار در سال گذشته، ۱۴۰ کودک کار در مرکز ساری مستقر شدند که ۱۰۵ نفر پسر و ۳۵ نفر نیز دختر بودند.

این مسئول اضافه کرد: از مجموع ۱۴۰ کودک کار تحت پوشش مرکز ساری، ۵۰ نفر در گروه سنی ۶ تا ۱۱ سال، ۷۰ نفر در گروه سنی ۱۲ تا ۱۴ سال و ۲۰ نفر نیز در گروه سنی ۱۵ تا ۱۸ سال هستند.

حسین زاده گفت: از این تعداد، ۳۱ نفر به فنی و حرفه‌ای معرفی و ۳۰ نفر نیز که ترک تحصیل کرده بودند به مدارس بازگشتند.

وی تصریح کرد: کودکان کار و همچنین خیابانی در معرض انواع آسیب‌های اجتماعی نظیر آزارهای جسمی، اغفال و سوءاستفاده در باندهای مواد مخدر و غیره قرار می‌گیرند.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی مازندران یاداور شد: طی سال گذشته، ۵۵ کودک خیابانی در سطح استان ساماندهی شدند که ۱۷ نفر به خانواده‌های درجه یک تحویل و مابقی به مراکز مربوطه معرفی شدند.

این مسئول با بیان اینکه موضوع کودکان کار در استان یک معضل است و هنوز به نقطه بحرانی نرسیده است؛ اعلام کرد: البته وضعیت کودکان کار و خیابانی در شهرهایی که مراکزی برای پوشش و حمایت آنان وجود ندارد، بحرانی‌تر است و در شهرهایی که این مراکز وجود دارد، بهبودی در خصوص کودکان خیابانی، متکدیان و کودکان کار حاصل شده است.

حسین زاده تاکید کرد: متاسفانه نزدیک به ۶ ماه است که مرکز ساماندهی کودکان کار تحت پوشش شهرداری در ساری فعال نیست که این امر منجر به افزایش تعداد کودکان کار و خیابانی شده است.

به گفته وی، کوی غفاری و نوبنیاد، مناطق بحرانی در مرکز مازندران، محسوب می‌شوند که غالب این کودکان سال‌ها است که ترک تحصیل کرده‌اند و عمدتا دارای خانواده‌های بدسرپرست و بی‌سرپرست هستند.

موضوع ساماندهی کودکان کار و به طور خاص کودکان خیابانی یک موضوع جدی و مهم است که علیرغم طرح چندین و چندباره آن از سوی مسئولان و به ویژه شهرداری‌ها، هنوز روی زمین مانده است.

هر چند بنا بر آمار رسمی شمار این کودکان در شهرهای بزرگ و مرکز استان از سایر نقاط بیشتر است؛ اما در وسط گود، شمار کودکان کار و خیابانی به ویژه در ایام حضور گردشگران در شهرهای غرب استان، نگران کننده است و کنترل و ساماندهی این کودکان به یک عزم استانی همراه با تمهید ساز و کارهای لازم برای دستگاه‌های متولی است؛ امری که باید به عنوان یک موضوع اولویت‌دار اجتماعی روی میز مدیران قرار گیرد و از لاک شعاری خارج و به مرحله اجرا و اقدام درآید.