از هیجان تماشای فیلم ایرانی با طعم خورشت بادمجان در ژاپن

به گزارش قائم آنلاین، “ساکیو. کاگه یاما” خبرنگار ژاپنی است که پیگیر سینمای ایران است و در جشنواره‌ی اخیر فیلم “توکیو” فرصت آشنایی و گپ و گفت کوتاهی با او فراهم شد.

در سالن نمایش یکی از فیلم‌های ایرانی در جشنواره فیلم «توکیو» به سراغم آمد و با روی خوش ژاپنی‌اش به زبان فارسی از من پرسید که از ایران آماده‌ام؟

وقتی به او پاسخ دادم که خبرنگار ایسنا هستم، با خوشحالی گفت که ایران را دوست دارد و در سال‌های مختلفی به ایران سفر کرده است؛ یک بار قبل انقلاب و چندین بار هم بعد انقلاب به ایران آمده است که البته آخرین سفرش به ایران به ۱۰ سال قبل برمی‌گردد.

او که دهه ۶ زندگی‌اش را سپری می‌کند از علاقه‌اش به ایران می‌گوید و ادامه می‌دهد: به خاطر این علاقه سعی کردم فارسی یاد بگیرم.

“کاگه یاما” فارسی را دوست دارد اما معتقد است هنوز خوب فارسی حرف نمی‌زند و باید بیشتر یاد بگیرد. در حالی‌که در همین چند مکالمه، معلوم است فارسی را به نسبت خوب یاد دارد.

او در انجمن فرهنگی ایران و ژاپن فعال است و خبرهای ایرانی را به زبان ژاپنی منتشر می‌کنند. می‌گوید، رییسش چون ادبیات فارسی خوانده است، حافظ و سعدی را به زبان ژاپنی ترجمه کرده و بر این زبان مسلط است.

“ساکیو کاگه یاما” با اشاره به سه فیلم ایرانی به نمایش درآمده در جشنواره فیلم توکیو (“متری شش و نیم”، “قسم” و “پیرمردها نمی‌میرند”) می‌گوید: فیلم‌ها را دیدم، خیلی جالب بود مثلا «متری شش و نیم» با وجود کارگردان جوانش فیلم خوبی است و فیلم «پیرمردها نمی‌میرند» خیلی آرام و جالب بود.

او درباره دلایل دوست داشتن سینمای ایران می‌گوید: سینمای ایران را دوست دارم چون ایران را خیلی دوست دارم و بعد فیلم‌های ایرانی را.

کاگه یاما یادآور می‌شود که اولین فیلمی که از سینمای ایران دیده است به ۳۰ سال قبل برمی‌گردد و ادامه می‌دهد: اولین فیلم «خانه دوست کجاست؟» عباس کیارستمی بود و بعد «دونده» امیر نادری که در جشنواره فیلم توکیو به نمایش درآمدند. در ژاپن فیلم‌های ایرانی خیلی کم است و ما در فستیوال، فیلم‌های ایرانی را می بینیم، بنابراین در جشنواره‌های فیلم ژاپن منتظر نمایش فیلم ایرانی هستیم و برای تماشای آن هیجان داریم.

وقتی با “کاگه یاما” صحبت می‌کنم، گردنبند «الله» که بر گردن دارد جلب توجه می‌کند و درباره این‌که چرا این گردن‌بند را به گردن دارد، می‌گوید: این گردن‌بند را از ایران خریدم چون به نظرم قشنگ و زیبا بود.

از او می‌پرسم که می‌داند «الله» به دین و مذهب ایرانی‌ها مربوط می‌شود، که پاسخ می‌دهد: بله می‌دانم و کمی تحقیقات هم کردم و متوجه شدم ابتدا ایرانی‌ها زرتشتی بودند و بعد مسلمان شدند.

یاما از سفر یک باره‌اش به مشهد می‌گوید و از شیراز، اصفهان هم به عنوان شهرهای دوست داشتنی ایران یاد می‌کند.

او که عجله دارد که زودتر به خانه برود تا از پدر ۹۰ ساله‌اش پرستاری کند، تاکید دارد که فرهنگ ایران برای ژاپنی‌ها احترام‌برانگیز است.

کاگه یاما در پایان از علاقه‌اش به خورشت بادمجان و فسنجان می‌گوید و ما هم به او وعده می‌دهیم به ایران که آمد از او با خورشت بادمجان و فسنجان پذیرایی کنیم.

در پایان با یک عکس یادگاری که ثبت می‌کنیم از هم خداحافظی می‌کنیم و او امیدوار است باز هم فیلم‌های ایرانی در ژاپن پخش شوند.