راهکار جدید مدعیان اصلاحات؛ تا انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا صبر کنیم!

سپس این روزنامه راهکار خود را برای بدعهدی اروپا بیان کرده است: «بر همین اساس درباره اقداماتی که در زمینه گام چهارم کاهنده تعهدات برجامی‌ و متعاقب آن، واکنش مقامات اروپایی در ماه‌های آینده رخ خواهد داد، باید گفت که در صورتی که از منظر اروپایی‌ها، ایران از خطوط قرمز برجامی ‌عبور کند واکنش تندی را از خود بروزخواهند داد از جمله اقدامات ایران در زمینه احیای فردو و محدود کردن بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی. لذا بهترین راهبرد ایران در چنین برهه‌ای می‌تواند آن باشد که تا زمانی که اروپایی‌ها بر استمرار مذاکرات با ایران تاکید دارند، از خط قرمز آنها رد نشویم…. لذا با توجه به آنچه آمد، بهترین اقدام برای ایران این است که باید تا انتخابات ۲۰۲۰ ایالات متحده آمریکا وضعیت موجود را مدیریت نماید.»

در این‌باره باید گفت راهکار اصلاح‌طلبان برای بدعهدی اروپا و آمریکا در موضوع برجام این است که ایران در برابر زورگویی آنها سرفرود آورد و کاری نکند که اروپا ناراحت شود. همچنین دیگر راهکار این روزنامه طیف موسوم به اصلاح‌طلب این است که کشور را همچنان معطل نگه داریم تا انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا و چشم یک کشور مستقل و بزرگ را به صندوق رای مردمی در کشوری دیگر بدوزیم!

در روابط خارجی؛ غایب!
فریدون مجلسی دیروز در روزنامه ایران نوشت: «پیشنهاد من به مسئولان این است که در وهله اول حواسشان به حاشیه‌نشین‌ها و محرومان خودمان باشد. آنها باید به یاد بیاورند که ثروت این کشور متعلق به همین مردم است و آنان باید با مدیریت صحیح، کشور را از بحران عبور بدهند. ایران یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیاست.

امیدوارم با توجه به برخورداری‌ از منابع طبیعی بتوانیم شرایط زندگی مردم را به سطحی برسانیم که دیگر چنین تغییر قیمت‌هایی خشم و ناراحتی آنان را به‌دنبال نداشته باشد. این مسئله نیازمند یک تغییر و اصلاح اصولی در سطح تفکر همه تصمیم‌گیرندگان است. آنها باید بدانند با غیبت ایران در سطح روابط خارجی و جهانی راه به جایی نمی‌بریم و تنها به دامنه تحریم‌ها می‌افزاییم. اینها مسائلی‌ است که توجه به هر یک از آنها می‌تواند گامی مثبت به سوی ایرانی آرام و همراه با صلح بردارد.‌»

روزی از آفتاب تابان و فتح‌الفتوح برجام می‌گفتند و در ستایشش قلم می‌ساییدند و گلو پاره می‌کردند، امروز که خسارت محض توافق هسته‌ای برای هر ناظری عیان است و دولت هم هنوز معطل اروپاست، نویسنده مدعی است ایران در روابط خارجی غایب است! واقعیات صحنه را نمی‌بینند، می‌گویند واقع‌بین باشید!

لفظ‌پرداز خروج از حاکمیت؛ نگران براندازی!
عباس عبدی، عضو ساختارشکن حزب منحله مشارکت دیروز در روزنامه دولتی ایران نوشت: «نسل جدیدی از میان ساختار نزدیک به قدرت پا به عرصه سیاست گذاشته است که در انجام رفتارهای بی‌پروا و تند، هیچ محدودیتی برای خود قائل نیست و موقعیت و نزدیکی خود به ساختار قدرت را با جایگاه اپوزیسیونی و براندازی قاطی کرده است و چهارنعل در مسیر ضد دولتی گام برمی‌دارد و هیچ خط قرمزی را نیز برای خود قائل نیست. دیگر نیازی نیست نگران شبکه‌های معاند و برانداز آن سوی آب و مرز بود، رسانه‌هایی رسمی در داخل هستند که رسانه‌های برانداز به گرد آنها نیز نمی‌رسند.»

نویسنده که ژست ضدبراندازی گرفته، خود در دوره اصلاحات لفاظی‌هایی درباره خروج از حاکمیت و عبور از قانون اساسی کرده بود. وی برخی رسانه‌های رسمی در داخل را به براندازی متهم می‌کند در حالی‌که نتانیاهو مدال سرمایه‌های اسرائیل را بر گردن طیف مدعی اصلاحات انداخته است.

تقلا برای فاصله‌گذاری با دولت
احمد مازنی، نماینده عضو فراکسیون امید مجلس در یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت: «اخيرا دولت بارها درخصوص افزايش قيمت بنزين مورد هدف قرار گرفت در صورتي که صرفا به عنوان قوه مجريه اجراي اين طرح را بر عهده‌دارد. لذا ترديدي در اين امر نيست که تصميم اخير در مورد اصلاح قيمت بنزين به عنوان تصميمي کلان در سطح نظام گرفته شده، چرا که پاي اين تصميم را سران ۳ قوه امضا کردند و مقام معظم رهبري هم چنانکه پيش از اجرا بر هدفمندسازي قيمت و مصرف حامل‌هاي انرژي به‌خصوص بنزين، تاکيد داشتند و نظرشان بر اين بود که اين کار انجام شود با کرامت از اين تصميم سران ۳ قوه حمايت کردند.

بنابراين اينکه برخي بخواهند مسئله را صرفا به يک قوه يا جريان در کشور نسبت دهند، جوانمردانه نيست. البته برخي افراد و جريانات در کشور وجود دارند که گويا از ابتداي خلقت‌شان فقط همين يک رويکرد را دارند که هرگاه مسئله‌اي در کشور پيش آمد بلافاصله آن را به اصلاح‌طلبان و به تبع آن، به دولت مورد حمايت اصلاح‌طلبان نسبت دهند. هر چند که آقاي رئيس‌جمهور در اصل به جبهه اصولگرايي تعلق دارد، اما اين کار را انجام مي‌دهند و دفعه اول و آخرشان هم نيست.»

این نماینده عضو فراکسیون امید، در این یادداشت دو ادعا را مطرح کرده است. اول اینکه در اقدامی مسبوق به سابقه نقش دولت در اجرای طرح سهمیه‌بندی بنزین را صرفا در حد یک مجری تقلیل داده است. این در حالی است که ریاست شورای عالی هماهنگی اقتصادی متشکل از سران قوا برعهده رئیس‌جمهور است. بر همین اساس رئیس‌جمهور دارای اختیارات و امکانات گسترده‌ای است.

طرح سهمیه‌بندی و اصلاح قیمت بنزین، طرحی ضروری بود ولیکن در نحوه اجرا توسط دولت، ‌اشکالات زیادی داشت. دولت می‌بایست در گام اول افکار عمومی را اقناع کرده و در گام دوم یارانه‌های جدید را واریز می‌کرد و سپس در گام سوم، طرح سهمیه‌بندی و اصلاح قیمت بنزین اجرا می‌شد.

دومین ادعای مازنی این است که دولت روحانی را به اصولگرایان منتسب کرده است. این در حالی است که اکثریت مطلق دولت روحانی در اختیار مدعیان اصلاحات است. مدعیان اصلاحات هم خودشان از پذیرش مسئولیت وضع موجود شانه خالی کرده و هم دولت را به فرافکنی تشویق می‌کنند.

راهي جز عذرخواهي از مردم ندارد
روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی به قلم یکی از نمایندگان اصلاح‌طلب دوره ششم مجلس درباره نوع عملکرد دولت در ماجرای افزایش قیمت بنزین نوشت :« همه مي‌دانيم كه دولت داراي مشكلات اقتصادي زيادي است و مردم هم در شرايط فعلي از نظر اقتصادي در مضيقه هستند. از نظر من دولت نبايد روي مواضع خود سماجت به خرج دهد و هر تصميمي كه گرفته است آن را به مثابه وحي منزل تصور كند. معتقدم در مسئله بنزين دولت دچار‌اشتباه بزرگي شد و نبايد اين قضيه را اكنون كه در سال انتخابات قرار داريم، اعلام مي‌كرد. به هر صورت دولت مي‌تواند از نظرات و ديدگاه‌هاي تحليلگران و فعالان سياسي و مدني استفاده كرده و راهكارهاي درست و مناسب براي جلوگيري از افزايش بحران اتخاذ كند. با اتخاذ اين تصميمات اگر دولت نرخي هم درباره افزايش يارانه اعلام نمي‌كرد، مردم هيچ‌گونه ايراد و بهانه‌اي درخصوص آن نداشتند. براي جلوگيري از وضعيت موجود دولت راهي ندارد جز اينكه يا از مردم عذرخواهي كند يا راهكارهاي مفيدتر و مناسب‌تري براي جامعه اتخاذ كند.»

گفتنی است طی روزهای اخیر انتقادهای فراوانی به نحوه اجرای افزایش قیمت بنزین به دولتمردان مطرح شده است. با توجه به اتفاقات رخ داده پس از اعلام افزایش نرخ سوخت می‌توان بیان کرد که دولت در نحوه اجرای خواسته خود بی‌تجربگی نشان داد و چگونگی رفتار با افکار عمومی در تراز یک دولت مجرب و باتدبیر نبود. اقناع افکار عمومی، ارتباط مستمر با مردم و توجه به نگرانی‌ها و دغدغه‌های مردم از لوازم اساسی حکمرانی خوب است و بی‌توجهی به این مؤلفه‌ها باعث می‌شود که حتی برنامه‌های خوب عملیاتی نشده یا با مشکل اجرا شود. جلوگیری از قاچاق سوخت و سوءاستفاده از منابع ملی یک مطالبه عمومی و ملی است و همین مطالبه عمومی می‌توانست دستمایه ارتباط قوی‌تر دولت با افکار عمومی قرار بگیرد، اما دولت با اقدام ناگهانی و یک‌شبه خود و بدون درنظر گرفتن پیش‌مقدماتی که می‌توانست مهیا کند موجبات آزردگی و نگرانی مردم را فراهم آورد، به ‌گونه‌ای که این کار سبب شد که همه بخش‌های مختلف نظام برای ایجاد آرامش در کشور ورود پیدا کنند.