شانس ۱۰ درصدی برای دیده شدن

وی با بیان اینکه این قصه ظاهری مستند است، افزود: قصه اصلی این مستند این است که ما وقتی به عنوان گروه فیلمساز وارد ساخت این داستان به صورت بازسازی شدیم اتفاقاتی افتاد که اصطلاحا باید بگویم حقیقت در بازسازی تغییر کرد.

کارگردان «راویج» درباره انگیزه خود از ساخت چنین مستندی توضیح داد: معتقدم آینده ایران فقط از راه گردشگری در بحث چالش اقتصادی نجات پیدا می‌کند. یعنی اگر باور داشته باشیم که اقتصادمان بر پایه نفت نباید باشد کما اینکه الان نمی‌توانیم نفت را بفروشیم و درآمدی از آن داشته باشیم . بهترین و بی دردسرترین راه گشایش راه‌هایی برای توسعه صنعت گردشگری است.

داوری‌فر تصریح کرد: وقتی من سراغ این موضوع رفتم، متوجه شدم که در خراسان جنوبی بیشتر از نیمی از روستاها خالی از سکنه شده است. این روستاها آب ندارند و مردمش کوچ کرده اند. اگر با ظرفیت‌هایی که این روستاها  دارند گردشگر وارد آنها بشود این روستایی فقط درآمد زندگی‌اش بر پایه کشاورزی و دامداری نخواهد بود. مشارکت با پروژه های خدمات دهی به گردشگران برای روستایی موجب توسعه کار و کارآفرینی و درآمد زایی خواهد شد. من با این رویکرد سراغ ساخت این مستند رفتم.

این مستندساز تاکید کرد: ساخت مستند به تنهایی در راستای هدفی که گفتم کاری از پیش نمی‌برد. ما بزرگ ترین مشکل‌مان در پخش فیلم مستند است. وقتی ما نمایش جدی و حرفه‌ای و اثرگذار برای یک فیلم نداشته باشیم، ساخت مستند به تنهایی کاری از پیش نمی‌برد. به نظرم باید برنامه ریزی‌های جدی مان را در بحث نمایش فیلم داشته باشیم. در نشست خبری جشنواره اعلام شد که حدود ۷۵۰ فیلم ساخته شده است و از این تعداد حدود ۶۰ الی ۷۰ فیلم وارد مسابقه شدند و به نمایش رسیدند.این تعداد ۱۰ درصد کل فیلم‌های ساخته شده است و قطعا آن تعداد که راه نیافتند فیلم‌های بدی نبودند ، فیلم هایی بودند که نتوانستند سلیقه هیات انتخاب را تامین کنند.
این مستندساز اذعان کرد: سوال این است که ماحصل یک سال تلاش مستندسازان این تعداد فیلم شده است و فقط ۱۰ درصدش امکان حضور در یک فستیوال را پیدا می‌کند و بخشی از آن دیده می‌شود. یعنی یک سرمایه فرهنگی و آموزشی تحت عنوان مستند بدون متولی رها می شود تا سال بعد که جشنواره مجدد برگزار شود و باز این دور باطل اتفاق می افتد. نفس جشنواره برای انگیزه دادن و ایجاد رقابت خوب است اما به نظرم فیلم مستند به دنبال تاثیرگذاری است  و من دغدغه ام این است که همه فیلم ها دیده شوند، چون تاثیرگذاری با نمایش فیلم اتفاق می‌افتد نه صرفا با شرکت در جشنواره.
او در ادامه گفت: جمع شدن اهالی سینمای مستند دورهم از نقاط قوت جشنواره است. در واقع جشنواره «سینما حقیقت» سال تحویل اهالی سینمای مستند ایران است. اهالی سینمای مستند دور هم جمع می‌شوند و صحبت می‌کنند و شاید این صحبتها مسیری باشد برای ساخت فیلم‌های بعدی. قطعا آن تعداد از فیلم‌هایی که در مسابقه جشنواره به نتیجه می‌رسند و جوایزی کسب می کنند شانس بیشتری برای اثرگذاری و تماشا پیدا می‌کنند.

کارگردان مستند«روایج» در پایان درباره تجربه همکاری با سازمان هنری رسانه ای اوج توضیح داد:  ساخت این مستند در واقع سومین همکاری من با سازمان اوج است. اولین همکاری‌ام به این شکل بود که سازمان اوج به عنوان تهیه کننده اثرم را گرفت و در اختیار داشت که هر برنامه‌ای بخواهد برای آن بریزد. اثر دوم مجموعه تلویزیونی بود که متاسفانه نتوانست به هر دلیلی سلیقه فکری فرهنگی فضای تهیه کنندگی سازمان را تامین کند. این مجموعه پخش نشد و آرشیو شد. امیدوارم اوج سازوکارهای پخش درست این اثر را به منظور اثرگذاری فراهم کند با توجه به اینکه مستند«راویج» چالش روز را مطرح می‌کند و دغدغه اش این است که راهکاری تحت عنوان «توسعه گردشگری» در بحث چالش‌های اقتصادی ارائه کند. در سازمان اوج فضای خوبی برای کار فراهم است، من با خانه مستند  انقلاب اسلامی کار کردم و توانستم آنطور که باید فیلمم را بسازم و امیدوارم همانطور که فیلم را ساخته ام، اوج به نمایش بگذارد.