ایران‌ستیزی در عراق؛ واقعیت یا فریب مجازی آمریکا و متحدانش

به گزارش قائم آنلاین، تظاهرات مردم عراق که از اول اکتبر گذشته در اعتراض به فساد سیاسی و اجتماعی، سهم‌خواهی‌های حزبی، بیکاری، فقر، نقصان و ناکارآمدی دولت‌های متوالی در بخش خدمات‌رسانی آغاز شد و پس از وقفه چند روزه برای مراسم اربعین و استقبال از زائران عتبات عالیات، بار دیگر از سر گرفته شد، خیلی زود از مسیر اصلی خود منحرف شد.

اعتراضات جاری مردم عراق، خیلی زود از کنترل خارج و از اهدافش دور شد و کار به جایی رسید که به نمادهای ملی و تاریخی نظیر «شهید سید محمدباقر الصدر» و سایر شهدای دفاع از کشور و در برخی موارد به جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان نخستین کشوری که به محض حمله داعش، به کمک دولت و ملت عراق شتافته بود، اهانت شد.

ماهیتاً تظاهراتی که از یک سو شرکت‌کنندگانی با افکار و عقاید و فرهنگ‌های ناهمگون  از بی‌سواد گرفته تا باسواد و تحصیل‌کرده دانشگاهی، متدین، بی‌دین، سکولار، اسلام‌گرا و… دارد و از سوی دیگر، رهبری مشخص ندارد، موجب این تشتت و انحراف می‌شود و زمینه برای نفوذ طرف‌های خارجی و سوء‌استفاده‌گر فراهم می‌شود.

نکته‌ای که در تظاهرات‌های جاری عراق به چشم می‌خورد، نمایش هدفمند ایران‌ستیزی عراقی‌ها در رسانه‌های وابسته به محور ضد ایران در منطقه است. این در حالی است که همواره همگرایی‌های عمیق فرهنگی و مذهبی و تاریخی دو کشور موجب شده نگاه‌های به اصطلاح ملی‌گرایانه و نژادگرایانه با محوریت عربی، کنار زده شود و پیوندهایی قوی میان دو ملت و دو دولت ایجاد شود.

حتی در جریان تظاهرات جاری در عراق، مردم این کشور به احترام میزبانی از زائران عتبات عالیات که شمار زیادی از آنها ایرانی بودند، اعتراض‌های خود را متوقف کردند و پس از پایان مراسم اربعین و مهمان‌نوازی، اعترا‌ض‌های مسالمت‌آمیز خود را از سر گرفتند.

تحلیل‌گران سیاسی بر این امر، اتفاق نظر دارند که آنچه مردم عراق به اعتراض چندماهه واداشته، اعتراض به سیاست‌های ایران یا مرجعیت عالی شیعیان و سایر نمادهای ملی این کشور نیست بلکه مردم این کشور از ناکارآمدی حاکمیت در حل مشکلاتی چون کمبود برق و آب آشامیدنی، بیکاری و فقر و فساد رایج سیاسی و اجتماعی به ستوه آمده‌اند.

در سایه فقدان وجود یک سازماندهی بومی حقیقی برای این تظاهرات‌ها برای تحقق مطالبات قانونی مردم، آمریکا و متحدانش که پس از روی کار آمدن دولت «عادل عبدالمهدی» نخست‌وزیر دو طرح را برای براندازی این حکومت تدوین کرده بودند، از فرصت استفاده کرده و با موج‌سواری این اعتراض‌ها در حال اجرای طرح دوم خود هستند.

طرح نخست آمریکایی‌ها، انجام کودتای نظامی از طریق سپهبد «عبدالوهاب الساعدی» فرمانده سرویس مبارزه با تروریسم عراق بود که برکناری او در ماه سپتامبر گذشته، جنجال زیادی به راه انداخت و طرح آمریکا را به شکست کشاند. وی به دلیل ارتباط با «محمد دحلان»که به داشتن ارتباط با رژیم صهیونیستی شهره است و در حال حاضر مشاور «طحنون بن زاید آل نهیان» مشاور امنیت ملی امارات است، برکنار شد و پس از این برکناری چند تن از فرماندهان سازمان الحشد الشعبی نیز به همین اتهام دستگیر شدند.

عبدالمهدی پس از دریافت اطلاعاتی درباره نقش وی در کودتای قریب‌الوقوع در عراق و تماس‌های مشکوکش با سفارت‌های کشورهای خارجی، وی را برکنار و به حالت «منتظر خدمت» در وزارت دفاع درآورد و به رغم اعتراض مقامات سیاسی و حتی فشار افکار عمومی، از این تصمیم منصرف نشد.

لذا آمریکا طرح شماره ۲ خود را که سقف اهداف آن، براندازی نظام حکومتی شیعی همپیمان ایران و جایگزینی آن با یک نظام سنی مخالف ایران است، کلید زد و اتاق‌های عملیات اطلاعاتی آمریکا، اسرائیل، امارات، عربستان سعودی و بعثی‌های ساکن در اربیل به فراخوان برای اغتشاش در استان‌های شیعه‌نشین دست زدند.

خبرگزاری عراقی «براثا»، فرماندهان اصلی داخلی اغتشاشات اخیر عراق و انگیزه‌های آن را این‌چنین معرفی می‌کند:

۱- بعثی‌ها با انگیزه بازگشت به قدرت

۲- وهابی‌ها با انگیزه‌های ضد شیعی

۳- صهیونیست‌ها با انگیزه انتقام‌ از ایران

۴- صلیبی‌ها با انگیزه کینه از اسلام

۵- الصرخی‌ها با انگیزه دشمنی علیه مرجعیت (الصرخی‌ها گروهی هستند که با عناصر حاضر در سفارت‌های انگلیس و هلند در بغداد ارتباط دارند. وظیفه آنان، توزیع اعلامیه و نوشتن شعارهایی علیه مرجعیت عالی نجف به ویژه آیت‌الله سید علی سیستانی، مرجع عالیقدر شیعیان در عراق است.)

۶- سکولارها با انگیزه خصومت با دین

هدف اصلی غیر اعلامی این اتحاد، دشمنان عراق و اسلام و ایران از این موج‌سواری بر روی اعتراض‌های مردمی عراق، باطل‌کردن نقش شیعیان در حاکمیت عراق است و شیخ «خالد الملا» رئیس جمعیت علمای عراق نیز این امر را در سخنانی تأیید کرد و گفت که آمریکا به دنبال بازگرداندن بعثی‌ها به حکومت است.

برنامه‌ ریزی‌ و سرمایه‌گذاری دقیق سفارت آمریکا

این نخستین‌بار نیست که سفارت آمریکا در جریان تظاهرات‌های مردمی عراق، تلاش می‌کند مسیر آن را علیه ایران و محور مقاومت منحرف سازد. اواسط شهریور ماه سال ۱۳۹۷ نیز، در جریان تظاهرات‌های مردمی در شهر بصره، در جنوب عراق، مراکز مشخصی هدف تخریب قرار گرفت که کنسولگری ایران از مهم‌ترین این مراکز بود.

برگزاری تظاهرات در اعتراض به ضعف عملکرد دولت‌های متوالی در عراق، حتی زمانی که این کشور سرگرم جنگ با داعش بود کاملاً طبیعی بود، اما اینکه در جریان این اعتراض‌ها، با تحریک برخی معترضان و عناصر نفوذی، ایران و سازمان الحشد الشعبی هدف تخریب قرار گیرند، کاملاً مشکوک است.

دلیل حمله به کنسولگری ایران در بصره در تابستان ۹۷ و نیز نهادهای وابسته به سازمان الحشد الشعبی، کاملاً مشخص بود. آنچه خشم آمریکا و دوستان منطقه‌ای آن را برانگیخته بود، برگزاری انتخابات در موعد مقرر و برتری احزاب نزدیک به محور مقاومت در آن بود.

در حالی که مرجعیت عالی شیعیان در عراق، در جریان تظاهرات‌های بصره و سایر مناطق عراق چند بار اعلام کرد که مردم در اعتراض‌ها مجاز نیستند به اموال عمومی یا خصوصی صدمه بزنند اما بصره، یکباره شاهد بیشترین حجم تخریب شد و این امر این سؤال را به وجود آورد که چرا ساکنان استانی که بیشترین عضو و شهید را در راه مبارزه با داعش در کنار مستشاران ایرانی دارند و همیشه گوش به فرمان مرجعیت بوده‌اند، به چنین اقدامی مبادرت ورزیده‌اند.

با بررسی حوادث حمله به کنسولگری ایران در بصره، اسنادی از نقش سرکنسول آمریکا در هدایت معترضان افشاء شد. (جزئیات بیشتر)

در جریان تظاهرات‌های کنونی عراق نیز علاوه بر آتش‌زدن ساختمان‌های دولتی و مراکز احزاب و ادارات، کنسولگری‌های ایران در نجف و بصره و کربلا نیز هدف قرار گرفت.

پایگاه خبری «العهد» در پاسخ به چرایی تعرض به کنسولگری‌های ایران در عراق، می‌نویسد:  اگر تظاهرات‌کنندگان  احساسات منفی علیه کلیه جنبه‌های حضور خارجی در این استان دارند، چرا تنها کنسولگری ایران را هدف قرار دادند و کنسولگری آمریکا و انگلیس و یا هر کشور دیگری را نشانه نگرفتند؟ منطقی این است که کسی که توانسته خود را به کنسولگری ایران یا مقرهای الحشد الشعبی، منازل مسئولان، دفاتر احزاب مختلف و شرکت‌ها برساند؛ اگر می‌خواست می‌توانست کنسولگری آمریکا و انگلیس را نیز به آتش بکشد.

از سوی دیگر، مسئله دیگری که دست‌داشتن طرف خارجی در این اقدام را ثابت می‌کند، سکوت جامعه بین‌الملل و کشورهای مختلف در قبال این تعدی به نمایندگی‌های دیپلماتیک ایران در عراق بود زیرا طبق قوانین بین‌المللی حمله به هر نمایندگی دیپلماتیک باید  محکوم و رد شود.

توطئه آیلپ

چندی پیش افشاگری مقامات عراقی درباره اهداف اصلی و پشت پرده آمریکا از اجرای برنامه‌ای موسوم به آیلپ (IYLEP- Iraqi Young Leaders Exchange Program) تحت عنوان برنامه آموزشی مختص نوجوانان عراقی، نشان داد که واشنگتن مدت‌هاست که در حال برنامه‌ریزی برای در دست گرفتن نبض مردم عراق از طریق مسخ جوانان و نوجوانان آن و هدف قرار دادن تمام ارزش‌های اسلامی، اخلاقی و سنت‌های یک عراقی است.

انتشار تصاویری از حضور جوانان شرکت‌کننده در برنامه آیلپ در میدان‌های تحصن بغداد و سایر استان‌های این کشور در جریان تظاهرات‌های اخیر نشان می‌دهد که این پروژه آمریکا، تاحدود زیادی موفق بوده است.

برخی ناظران، حتی رقصیدن بعضی از دختران و زنان در میدان‌های اعتراض و نمایش اقداماتی منافی با اصول و عرف  جامعه عراقی را نتیجه همین تهاجم فرهنگی و ریختن قبح اسلام‌ستیزی از طریق این برنامه می‌‌دانند.

برنامه آموزشی آیلپ مختص نوجوانان عراقی است و سفارت آمریکا در بغداد مجری این برنامه است که از سوی دفتر فرهنگی وزارت امور خارجه آمریکا به عنوان بخشی از توافقنامه راهبردی امضاء شده میان  ایالات متحده و عراق و با هدف اعلامی درک متقابل و تقویت روابط بین مردم ایالات متحده و عراق طراحی شده است.

تنها جستجو با کلیدواژه ILEP در اینترنت، اطلاعات زیادی درباره نحوه عملکرد این برنامه در اختیار همه می‌گذارد.

بر اساس این برنامه، سفارت آمریکا به دانش آموزان ممتاز دبیرستانی دارای مهارت‌های رهبری و درک اصل تعامل و مشارکت مدنی که تسلط چندانی به زبان انگلیسی ندارند، این فرصت را می‌دهد که بتوانند در یک برنامه چهار هفتگی آموزشی تابستانه با سفر به آمریکا که کاملاً مجانی است، شرکت کنند.

این برنامه هزینه‌های مربوط به پروازهای بین‌المللی از و به آمریکا، جلسات، هزینه روادید، بازدیدهای میدانی، جلسات درس، اسکان و غذا، برخی فعالیت‌های فرهنگی، مواد آموزشی، بیمه درمانی و بیمه حوادث و مبلغ معقولی پول توجیبی را تأمین می‌کند. شرکت‌کنندگان یا در کنار خانواده‌هایی که داوطلب میزبانی و استقبال از آنها هستند و یا  در اقامتگاه‌های دانشجویی مراکز علمی، اقامت خواهند کرد. ظواهر این برنامه، کاملاً آکادمیک است اما در اصل، اهداف کاملاً امنیتی را در قالب پروژه نفوذ دنبال می‌کند.

«ابووارث الموسوی» عضو جنبش النجباء عراق در این‌باره توضیح داد که هدف سفارت آمریکا از اجرای برنامه آیلپ، تجهیز ارتش‌های الکترونیک و اعزام آنها آمریکا برای ورود به دوره‌های آموزشی به بهانه برنامه‌های تقویت توانمندی‌ها و استعدادهاست، اما در واقع هدف آمریکا تربیت افرادی به عنوان تحلیلگران سیاسی است که بعدها در صفحه‌های تلویزیون ظاهر شده و اسلام سیاسی را هدف قرار دهند و این توهم را ایجاد کنند که اسلام سیاسی شکست خورده است و باید جنبشی مدنی سکانداری عراق را برعهده بگیرد.

سفارت آمریکا در عراق در جریان تظاهرات کنونی این کشور، همچنین مدیریت سازماندهی تشکیلات سری برای هدایت اعتراض‌های مردمی را برعهده گرفت و روزنامه لبنانی «الأخبار» نیز چند هفته پیش اسنادی در این‌باره فاش کرد و در گزارشی به تشریح جزئیات این نقش سفارت آمریکا پرداخت و نوشت که چند تیم و کمیته، مسئولیت این امر را به شرح زیر برعهده دارند:

۱- کمیته عالی تظاهرات: این کمیته، نقش هماهنگی و مدیریت و هدایت میدانی را ایفا می‌کند و مسئولیت مشخص‌کردن مسیر تظاهرات، یکپارچه‌سازی شعارها و حفظ آن را برعهده دارد و از پشتیبانی اطلاعاتی عالی سفارت و برخی سیاستمداران، کارمندان دولت، سرویس‌های امنیتی و شرکت‌های ارتباطاتی برخوردار است.

۲- تیم عملیات روانی: این تیم نیز مسئولیت ارسال تهدیدهای رسانه‌ای را برای ایجاد تأثیر روانی و در هم شکستن روحیه کارمندان دولت و نیروهای سرویس امنیتی و انتشار شایعات فراوان میان مردم و بسیج تظاهرات‌کنندگان علیه دولت را برعهده دارد.

۳- تیم الکترونیک: که در واقع یک ارتش الکترونیک آموزش‌دیده و سازمان‌یافته است که مسئول ایجاد مخالفان الکترونیک و بسیج آنها در خیابان و ارائه دستورات و اطلاعات لازم درباره مسیرها و راه‌های بسته شده و حضور در خیابان‌ها و میادین است و صفحات تاثیرگذار فعال و نیز عادی در این زمینه را اداره می‌کند.

۴- تیم مستندسازی تخلفات: یک تیم بسیار مؤثر که در اربیل و عَمان (اردن) آموزش‌های اختصاصی را دیده‌ و مسئول رصد تخلفات و اخبار ساختگی و بزرگ‌نمایی خطاهای امنیتی است و مسئول ارائه گزارش‌های مستند درباره تخلفات سرویس‌های امنیتی و اقدامات خلاف آزادی بیان آنها نظیربازداشت تظاهرات‌کنندگان، کشتن، زخمی‌کردن و شکنجه و … را هم بر عهده دارد. علاوه بر این؛ این تیم باید گزارش‌هایی تهیه کند که مسالمت‌آمیز بودن تظاهرات‌های مردمی در عراق را نشان دهد و بر آن تأکید کند.

۵- گروه فشار بین‌المللی: این گروه مسئول سازماندهی تجمع‌های اعتراضی مقابل سفارت‌خانه‌ها و کنسول‌گری‌های عراق در کشورهای مختلف جهان و پوشش رسانه‌ای آنهاست.

۶-  تیم اطلاع‌رسانی: این تیم مسئول پوشش فعالیت‌های تظاهرات‌کنندگان و رصد تخلفات و نقض‌های صورت گرفته قوانین و بازنشر آن با همکاری شبکه‌ها و پایگاه‌های خبری داخلی و خارجی است.

۷- تیم فنآوری الکترونیک: یک تیم فنی ویژه برای رفع مشکلات مربوط به فیلترینگ شبکه اینترنت و ایجاد ابزارها و برنامه‌های جایگزین است و به طور مستقیم با کمیته اطلاع‌رسانی همکاری می‌کند و اغلب در هتل‌ها و منازل نزدیک به مکان‌های برگزاری تظاهرات مستقر است.

۸- تیم کمک‌رسانی: یک تیم پزشکی که مسئول رسیدگی به زخمی‌ها و مداوای آنها و ارائه کمک‌های اولیه است و تظاهرات‌کنندگان را برای مقابله با تاکتیک‌های نیرهای ضد شورش راهنمایی می‌کند. این تیم در محل تظاهرات و نزدیک بیمارستان‌ها مستقر است.

۹- تیم پشتیبانی لجستیک: این تیم مسئول  تامین و ارائه نیازهای اساسی معترضان نظیر غذا، آب، کمک‌های اولیه تحت عنوان «حمایت از شهروندان» است.

بازیگران منطقه‌ای

تیرگی روابط تهران و واشنگتن طی چهل سال اخیر، موجب شده تا برخی دولت‌های عربی منطقه نظیر عربستان سعودی و امارات که با نظام سیاسی ایران و رویکردهای آن در تعارضند و از سوی دیگر همپیمان قوی آمریکا هستند، همواره در بازی واشنگتن علیه ایران شرکت کنند و در بسیاری از موارد، گوی سبقت از یکدیگر را برای جلب اعتبار بیشتر نزد آمریکا، بربایند.

منحرف‌کردن تظاهرات‌های مردمی عراق که با تشدید فشارهای واشنگتن علیه تهران در عرصه بین‌الملل همزمان شده‌ است، بهترین وسیله برای عرض اندام همپیمانان منطقه‌ای آمریکا به شمار می‌رود به همین دلیل هر دو طرف با وجود افشای بسیاری از اسناد مداخله مستقیم آنها در این تظاهرات‌ها، همچنان در حال ماهی‌گیری از آب گل‌آلود عراقند.

متحدان سعودی ـ اماراتی که اسناد زیادی از حمایت آنها از داعش و سایر گروه‌های تکفیری که به نابودی عراق کمر همت بسته بودند، وجود دارد، امروز در توطئه‌ای سازمان‌یافته به دنبال انتقام‌گیری از کشوری هستند که نقش زیادی در شکست داعش داشته و با حفظ سیاست عدم مداخله در امور داخلی عراق، روابط خود با این کشور را تقویت کرده است و از سوی دیگر با حمایت از محور مقاومت در منطقه، مانع تحقق اهداف ریاض و ابوظبی در یمن شده است.

روزنامه لبنانی «الاخبار»، در گزارشی با تیتر«کودتا در عراق در پوشش تظاهرات؛ طراحی در امارات، پول از عربستان سعودی»  هزینه توطئه علیه دولت عراق و براندازی آن در حدود ۱۵۰ میلیون دلار آمریکا برآورد شده و این هزینه را آل سعود برعهده گرفت و اجرای میدانی آن نیز بر عهده نهادهای موسوم به جامعه مدنی عراق است که تحت حمایت مالی سفارت آمریکا قرار دارند. مسئله مهم اینکه، شمار این نهادها به بیش از ۵۰ هزار نهاد می‌رسد و فقط در سال ۲۰۱۹، ۷۰۱ میلیون دلار به آن اختصاص داده شده است.

پایگاه خبری «العهد نیوز» به نقل از شاهدان عینی حاضر در میدان التحریر بغداد نوشت که برخی افراد ناشناس در میان معترضان با مبالغی در حدود ۴۰ تا ۵۰ میلیون دینار عراقی، به صورت انفرادی و مخفیانه با مردم صحبت می‌کنند تا بتوانند عده ای را برای اجرای توطئه های خود بسیج کنند.

در جریان اعتراض‌های جاری عراق، سوم نوامبر گذشته، خبر دستگیری اعضای یک شبکه اطلاعاتی اماراتی در عراق که طور مستقیم با مشاور امنیت ملی امارات در ارتباط بود و تلاش‌ها برای براندازی دولت عراق را مدیریت می‌کرد،  منتشر شد و به همین دلیل نیز برادر ولی‌عهد ابوظبی تماس‌هایی را از طریق طرف‌های غربی با بغداد برقرار کرد و تلاش کرد تا این رسوایی را حل‌وفصل کند.

در ادامه همین پرونده، به دستور «طحنون بن زاید» مشاور امنیت ملی امارات، عزت الشابندر سیاستمدار عراقی در دبی ربوده شد و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، هدف امارات از این اقدام، مبادله او با اعضای شبکه جاسوسی و اطلاعاتی اماراتی دستگیر شده در بغداد یا دست‌کم چانه‌زنی برای آزادی آنها، گرفتن اطلاعات دقیق از الشابندر درباره روند سیاسی عراق و نیز قدرت‌نمایی برای این سیاستمدار عراقی که با عبورش از خطوط قرمز و افشای طرح امارات در استان الانبار(+) از فهرست دوستان ابوظبی و ریاض خط خورد.

امارات در ادامه ایفای نقش در تظاهرات‌های عراق، تحت پوشش اطلاع‌رسانی در کنار بازنشر برخی اخبار و تحولات مربوط به تظاهرات، بسیار حساب‌شده اقدام به خبرسازی و شایعه پراکنی علیه دولت عراق و سازمان الحشد الشعبی می‌کند. به عنوان مثال، پایگاه خبری «بغدادپست» که یک وبگاه تحت حمایت مالی امارات است، چندی پیش بر خلاف مطالبات ده‌گانه‌ای که تظاهرات‌کنندگان عراقی در میدان التحریر بغداد، ارائه کردند، مطالبات دیگری به تظاهرات‌کنندگان نسبت داد که مهم‌ترین آنها، تشکیل شورای نظامی برای اداره کشور طی مرحله انتقالی، جدایی دین از سیاست و دور کردن رجال دینی از روند سیاسی کشور است.

دولت عراق نیز بارها تأکید کرده که شبکه‌های سعودی و آمریکایی «العربیة» و «الحرة» از مهم‌ترین شبکه‌هایی هستند که طرح امارات برای آوردن یک حاکم نظامی برای اداره امور کشور عراق را دنبال می‌کنند.

در این میان شبکه‌های «بی‌بی سی» و «سی‌ان‌ان» عربی و «الشرقیه» نیز همسو با شبکه‌های العربیه و الحره، با دامن‌زدن به اغتشاشات  و خبرسازی و پخش برنامه‌ها و گفت‌وگوهای جهت‌دار، خود را مدافع مطالبات مردم عراق نشان می‌دهند. هرچند که با افشای جعلی‌بودن برخی از این اخبار، اهداف اصلی آنها روشن شده است. به عنوان مثال، چند روز پیش، یک فعال کمونیست مقیم سوئد در شبکه الشرقیه به عنوان یک تظاهرات‌کننده محجبه شیعه ظاهر شد و به اظهار نظر به عنوان نماینده جنبش مردمی خودجوش عراق پرداخت اما پس از چندی فاش شد که وی «کوریا ریاح ام فرات» دارای تابعیت سوئد است و به همراه خانواده‌‌اش سال‌هاست در این کشور اروپایی زندگی می‌کند.

 

متحدان داخلی آمریکا

آمریکا با جذب مخالفان داخلی دولت کنونی عراق از بعثی‌ها گرفته تا برخی جریان‌های سیاسی ناکام در انتخابات‌های اخیر، برخی جریانات سکولار و نیز افراطیون مدعی اسلام‌گرایی و ضد مرجعیت و حتی فعالان مدنی و اعضای سازمان‌های به‌اصطلاح حقوق بشری  و سازمان‌های فعال در زمینه زنان و کودکان و آموزش آنها تلاش کرد تا مسیر اصلی اعترا‌ض‌های مردمی عراق را منحرف سازد.

نجف اشرف

آنچه ثابت می‌کند عراق با یک فتنه همه‌جانبه روبروست، ناکام‌ماندن کلیه تلاش‌های دولتی و حکومتی برای فروکش‌کردن موج اعتراضات است. کناره‌گیری نخست‌وزیر عراق از قدرت، ارائه طرح‌های ابتکاری مختلف از سوی او و حتی تلاشش برای اصلاح امور با پیشنهاد تغییر نظام پارلمانی به نظام ریاستی به منظور حذف سهم‌خواهی‌های سیاسی، همگی می‌توانست، موجب پایان یافتن اعتراضات شود اما به طور مشکوکی هربار دستهایی پنهان با تحریک عواطف معترضان، مانع این امر شدند.

حمله افراد مسلح به معترضان در بغداد و کشتار آنان، حمله افراد مسلح ناشناس به میدانی الخلانی و پل السنک بغداد، سوء‌قصد به جان برخی سازمان‌دهندگان اعتراضات در کربلا و نجف، آتش‌‌زدن مقرهای الحشد الشعبی و حتی ترور یکی از فرماندهان آن و ترور عکاس الحشد الشعبی… پوشش رسانه‌ای بسیار گسترده و بزرگنمایی حوادث و القای تفکر انتقام میان مردم عراق علیه یکدیگر و سپس آغاز اتهام‌زنی‌ها علیه نظام حاکم همگی در همین چارچوب صورت می‌گیرد.

زخمی‌شدن نیروهای امنیتی در کربلای معلی

 

مسئله دیگری که در خصوص اغتشاشات می‌تواند مورد توجه قرار گیرد، مسئله تأمین مالی آن بود که عاملان پشت پرده براندازی حاکمیت در این کشور؛ برای آن بسیار خوب برنامه‌ریزی کرده بودند. خبرگزاری «براثا» طی یادداشتی به بررسی این مسئله می‌پردازد و می‌نویسد: هزینه تامین مواد غذایی معترضان و تحصن‌کنندگان در میدان‌ التحریر بغداد برای میانگین پنج هزار معترض، بین ۱۳۰ تا ۱۴۰ میلیون دینار برآورد می‌شود. ضرب این هزینه در دست‌کم ۸ استانی معترض و روزهای اعتراض که بالغ بر دو ماه است، ما را به یک عدد نجومی می‌رساند.

 

میدان الحبوبی؛ ناصریه

این عدد نجومی این سؤال را به همراه دارد که واقعاً چه کس یا کسانی پشت پرده تأمین مالی این اعتراض‌ها هستند زیرا تأمین این رقم، نیازمند یک برنامه‌ریزی دقیق است.

بر اساس این گزارش، دو درصد از این هزینه‌ها را مردم همراه با اعتراضات علیه نابسامانی کشور، ۱.۵ درصد آن را مؤسسات و سازمان‌های مدنی محلی با هدف تبلیغ برای خود یا بهبود وجهه خود یا مسئولیت پذیریشان تأمین می‌کنند.

۲۶ درصد هزینه‌ها را طرف‌های خارجی با انگیزه‌های سیاسی از طریق سازمان‌های مدنی و مراکز پژوهشی مرتبط با آنها یا شخصیت‌های سیاسی مرتبط تأمین می‌کنند. این طرف‌های خارجی شامل آمریکا، انگلیس، عربستان و اماراتند.

بیشترین سهم تأمین این هزینه‌ها در حدود ۷۰٫۵ درصد با اخاذی از شخصیت‌های فاسد کشور عراق از سیاستمداران گرفته تا بازرگانان تأمین می‌‌شود. این باج‌گیری به دو شیوه صورت می‌گیرد:

۱- سازمان‌دهندگان اغتشاشات و آشوب‌ها و نیز کمیته‌های هماهنگ‌کننده اعتراضات در تماس با این شخصیت‌های فاسد آنها را تهدید می‌کنند که قصد دارند، فهرستی از افراد فاسد را برای محاکمه و نیز حمله به منازل و غارت اموالش‌ان منتشر کنند و اگر این افراد می‌خواهند اسم‌شان از این فهرست خط بخورد، باید کمک مالی ارائه دهند.

۲- کارمندان سفارت آمریکا در تماس با این افراد، با سوء استفاده از اطلاعات موجود درباره پرونده‌های فساد آنها یا  ارتباطات خارجی مشکوک‌شان، به نفع آشوب‌های ضد نظام عراق، باج‌گیری می‌کنند.

واکاوی نمایش ایران‌ستیزی در جریان آشوب‌های عراق

در کنار این سازمان‌دهی دقیق برای ادامه اعتراضات ضد حکومت عراق، نقش مهم شبکه‌های اجتماعی و کاربران این شبکه‌ها و پست‌های اینترنتی سلبریتی‌های عراقی و عربی از خواننده و مجری گرفته تا کارمندان شبکه‌های ماهواره‌ای مختلف در حمایت از اغتشاشات اخیر عراق را نباید نادیده گرفت.

آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن با جذب جریان‌های سیاسی مخالف دولت و متحد کردن آنها با حزب منحله بعث به خوبی جنگ نرم علیه نظام حاکم در عراق را هدایت می‌کنند و با کمک صفحات مختلف در شبکه‌های اجتماعی و نیروهای سایبری و نفوذی‌هایشان در صفوف معترضان این‌گونه القاء می‌کنند که عامل وضعیت نابسامان در عراق؛ ایران و سازمان الحشد الشعبی است.

سازمان الحشد الشعبی اما از همان ابتدا اعلام کرد که در هیچ عملیات یا فعالیتی علیه معترضان برای مقابله با خشونت‌ها در جریان اعتراضات در داخل شهرهای عراق مشارکتی ندارد و طی حکمی به تمام نیروهای تحت فرمانش دستور داد تا از هرگونه اقدام در میدان‌های تحصن و اعتراض و مناطق اطراف آن، بپرهیزند. اما اتهام‌زنی‌ها علیه این سازمان همچنان به صورت سازماندهی‌شده ادامه دارد.

البته آنچه در این میان نمی‌توان نادیده گرفت، غفلت برخی رسانه‌های مرتبط با محور مقاومت در عراق در برابر این حجم از سازماندهی و سرمایه‌گذاری دقیق دشمنان عراق و توانمندی ناوگان رسانه‌ای آنها و سرمایه‌گذاری آنها بود.

«سید هادی سیدافقهی» کارشناس مسایل غرب آسیا با تأیید این مسئله، ابراز امیدواری کرد که با هماهنگی بیشتری میان رسانه‌های ایرانی و عراقی با طرف‌های مسئول دو کشور، این جنگ روانی بار دیگر به نفع محور مقاومت و حاکمیت و مردم عراق پایان یابد.

وی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه بین‌اللملل خبرگزاری فارس اذعان کرد که عملکرد ایران در عراق، در برخی موارد با اشتباهات، نقصان‌ها و فرصت‌سوزی‌ها و ظرفیت‌سوزی‌هایی همراه بوده و اظهار نظرهای ناپخته برخی مقامات ایرانی به مذاق مردم عراق خوش نیامده و همین امر، زمینه را برای سوء استفاده فرصت‌طلبان و دشمنان دوستی ایران و عراق فراهم ساخته است. اما واقعیت این است که این کم و کاستی‌های موجود، نمی‌تواند لطمه‌ای جدی به اصل روابط دیرینه و ریشه‌دار دو کشور وارد کند. لذا اگر دو طرف در تمامی امور در سطح حکومتی، سیاسی، دیپلماسی، اقتصادی- تجاری، اجتماعی و…منسجم‌تر و هماهنگ‌تر برخورد کنند، این بحران نیز مهار می‌شود.

به اعتقاد کارشناسان، واقعیت فضای حاکم بر تظاهرات‌های جاری در عراق، ضد ایرانی نیست و معترضان صرفا به دنبال مطالبات قانونی خود هستند اما همچنان مجریان پروژه تفرقه‌افکنی میان ایرانی‌ها و عراقی‌ها در حال انجام مأموریت خود هستند. تفرقه‌افکنی میان ایران و عراق از مدتها پیش کلید خورده و  برخی از هر فرصتی برای تحریک احساسات دو طرف و برپاکردن جنجال استفاده می‌کنند. ماجرای انتشار اخبار جعلی در خصوص زائران عراقی در شهر مشهد نیز در همین راستا بود.

سید هادی سید افقهی  درباره ماجرای شعارهای ضد ایرانی در جریان اغتشاشات عراق می‌گوید: فضای حاکم بر اعتراضات مردمی در این کشور، ضد ایرانی نیست و نمونه تجلی محبت و هم‌افزایی میان ایران و عراق، واقعیت مواضع عراقی‌ها، استقبال ویژه آنها از زائران ایرانی در جریان اربعین حسینی و همزمان با اعتراضات داخلی این کشور است.

این کارشناس مسائل غرب آسیا اظهار داشت: کسانی که شعار ضد ایرانی سر می‌دهند و به کنسولگری‌های ایران در نجف و کربلا حمله کرده‌اند، همانهایی هستند که شعار انحلال سازمان «الحشد الشعبی» را سر می‌دهند و خواستار براندازی دولت «عادل عبدالمهدی» و کل نظام حاکم بر عراقند. همانهایی هستند که به مرجعیت توهین کرده و به بانک‌ها و اموال عمومی و خصوصی عراق تعدی کرده‌اند و با به آتش کشیدن آنها، مردم عادی و بی‌گناه را هدف قرار داده و به قتل رسانده‌اند.

وی افزود: اگر می‌خواهیم واقعیت موضع عراقی‌ها را در قبال جریانات اخیر در این کشور بدانیم، باید به تظاهرات میلیونی هفته پیش در حمایت از مواضع مرجعیت بنگریم که با شعار ضد آمریکایی و ضد اسرائیلی و ضد سعودی به میدان آمدند نه این تروریست‌هایی که در حال آدم‌کشی و آدم ربایی و تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها هستند که عمدتاً داعشی‌های جدید، یتیمان صدام و بقایای حزب بعث و جوکر آمریکایی که نماد دخالت آمریکا در عراق است، هستند. شعارهای ضد ایرانی را کسانی سر می‌دهند که خود بیشترین دخالت در امور عراق را دارند. آیا سال ۲۰۰۳ میلادی آمریکا با مجوز شورای امنیت وارد عراق شد؟ اکنون نیز «دونالد ترامپ» با همسرش بدون هماهنگی و علم دولت عراق وارد پایگاه نظامی عین‌الاسد می‌شود و از آنجا دستور می‌دهد تا سران سه قوه به ملاقاتش روند. آیا این دخالت نیست؟

سید افقهی با اشاره به درک عمیق عراقی‌ها از جریانات اخیر گفت: عراقی‌ها کافیست به این سوالات بیاندیشند؛ آیا ایران در امور عراق دخالت می‌کند یا عربستان سعودی که در حال حاضر ۶۳۰۰  تروریست در زندان الناصریه دارد؟ آیا ایران مداخله‌گر است یا ترکیه که به بهانه امنیت داخلی  و حفظ مرزهایش، بخشی از «بعشیقه» در منطقه کردستان عراق را اشغال کرده و با وجود هشدارهای دولت مرکزی عراق این منطقه را ترک نمی‌کند و در آن پایگاه نظامی هم احداث کرده. آیا کشوری که می‌خواهد از مرز خود حفاظت کند باید به یک کشور دیگر برود و منطقه‌ای از آن را اشغال کند؟

این کارشناس امور غرب آسیا با اشاره به اینکه پشت پرده شعارهای ضد ایرانی در اغتشاشات عراق طرف‌هایی هستند که از کمک‌های ایران به عراق در مواجهه با داعش و نیز سایر همکاری‌های دوجانبه، ضربه خورده‌اند و هویت آنها نیز برای همه آشکار است؛ گفت: جالب است که عربستان سعودی – که فتاوای تکفیر شیعه را می‌داد و زندان‌های عراق اکنون پر از سعودی‌های تروریست است – امروز آمده تا خود را ناجی عراق نشان دهد. در حالی که این ما هستیم که همواره در کنار دولت و ملت عراق و در مقابل تروریسم بوده‌ایم و هیچ‌گاه تهدیدی برای عراق نداشتیم. این دوستی میان دو کشور، مطلوب کشورهای هم‌پیمان آمریکا در منطقه نبود، به همین دلیل توطئه و فتنه کنونی عراق را سازماندهی کردند.