چرا کودکان آمریکایی امروزی کمتر میهن پرست هستند؟

به گزارش قائم آنلاین، زنگ اول روز در یک مدرسه محلی به صدا درمی آید و صدایی در بلندگو طنین می اندازد و از دانش آموزان می خواهد از صندلی هایشان بلند شوند و نسبت به پرچم ایالات متحده آمریکا سوگند وفاداری یاد کنند.
این صحنه ای آشنا برای دانش آموزان سراسر آمریکاست، چرا که در حال حاضر در اکثر ایالت ها مدارس ملزم به ادای سوگند وفاداری در آغاز هر روز هستند. با این حال بعضی از دانش آموزان نسبت به این مراسم بی اعتنایند و تصمیم می گیرند یا همچنان سرجایشان بنشینند یا اگر بلند می شوند سکوت کنند.
آیا این دانش آموزان نسبت به کسانی که با اشتیاق و غرور سوگند وفاداری را تکرار می کنند کمتر میهن پرستند؟ من به عنوان کسی که کارم مطالعه نحوه مشارکت جوانان در سیاست است، فکر می کنم که پاسخ به این سئوال می تواند کمی پیچیده تر از آن باشد که فکر می کنید.
برخی مطالعات نشان می دهند که بله، معمولا جوانان امروزی به نسبت نسل های قبل تر، نگاه منفی تری نسبت به آمریکا دارند یا نسل های جوان تر معمولا غرور و مباهات کمتری نسبت به ایالات متحده آمریکا احساس می کنند.
این مطالعات معمولا از جوانان می پرسند از جایی که کشور در آن قرار دارد یا سمت و سوی فعلی آن چقدر رضایت دارند. نسل های جوان تر- هزاره ای ها یعنی متولدین ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۶ و نسل «زی» که بعد از سال ۱۹۹۶ به دنیا آمده اند- معمولا رضایت کمتری از وضعیت فعلی امور دارند و کمتر به آمریکایی بودن خود افتخار می کنند.
با این حال این عدم رضایت یا فقدان افتخار ضرورتا به این معنا نیست که جوانان کمتر میهن پرست هستند، بلکه ممکن است نشانه ای از نحوه نگرش جوانان نسبت به مسائل و تلقی آنها از مفهوم میهن پرستی باشد.
برای مثال پیمایشی که «بنیاد تحقیقات بازار» انجام داده، نشان می دهد که نسل های جوان تر هنوز به سلامت ایالات متحده و سیاست های مرتبط با ثبات کشور اهمیت می دهند، اگرچه امکان دارد آن را لازمه میهن پرستی ندانند.
یکی از مطالعات «مرکز اطلاعات و تحقیقات درمورد یادگیری و مشارکت » مدنی نشان می دهد که رای دهندگان جوان بیشتر در انتخابات های میان دوره ای شرکت می کنند که نشانگر این است که آنها به نسبت نسل های جوان تر گذشته، اهمیت بیشتری برای آینده کشور قائل هستند.
بعلاوه به نظر می رسد که آنها اکنون بیشتر از گذشته های نزدیک در سیاست مشارکت داشته باشند، حتی اگر تعهد کمتری نسبت به احزاب سیاسی خاصی در آنان مشاهده شود.
وقتی پای پرچم به عنوان یک نماد به میان می آید، یک نظرسنجی افکار عمومی که «بنیاد آزادی و عظمت آمریکا» انجام داده، حکایت از آن دارد که جوانان پرچم را کمتر به عنوان یک نماد غرور و افتخار و بیشتر به عنوان نمادی از اشکالاتی می بینند که در کشور وجود دارد. اگر دانش آموزان بیشتری پرچم را با نقص های سیستم مترادف می دانند، این می تواند توضیحی باشد بر اینکه چرا برخی نوجوانان از ایستادن برای ادای سوگند وفاداری یا مراسم مشابه اکراه دارند.
کار خود من در یک دوره درس پروژه محور درباره دولت در دبیرستان ها، نشان می دهد که دروس مدرسه می تواند کمک کند تا دانش آموزان سردربیاورند چگونه با دمکراسی به طرقی درگیر شوند که برای آنها قابل فهم باشد. این یعنی حتی اگر دانش اموزان احساس میهن پرستی کمتری را نسبت به سیستم فعلی گزارش می کنند، در تلاش برای تغییر این سیستم و حرکت دادن آن به سمت سیستمی بهتر مشارکت خواهند کرد.
در خاتمه باید گفت بسیار ساده انگارانه است اگر بگوییم جوانانی که در حال حاضر از ایالات متحده ناراضی اند میهن پرست نیستند. این احتمال وجود دارد همان دانش آموزانی که امروز از ایستادن و ادای احترام به سوگند وفاداری خودداری می کنند، در حال نشان دادن میهن پرستی شان خود با مطالبه فردایی بهتر باشند، موضوعی که ما در جنبش های اعتراضی دانشجویی دهه ۱۹۶۰ و دیگر اعتراضات به رهبری دانش آموزان مشاهده کرده ایم.
این می تواند بذر یک امیدواری را در دل تمامی آمریکاییان بکارد، چرا که این کار به این معناست که جوانان واقعا به اوضاع و احوال آینده کشور اهمیت می دهند. همچنین می تواند نشانه ای باشد از اینکه زمان آن است که برای ساختن کشوری که همگی ما بتوانیم به آن افتخارکنیم، دست در دست هم به تلاش برخیزیم.
نویسنده: جین لو (Jane Lo) استادیار تعلیم و تربیت در دانشگاه ایالتی فلوریدا
منبع: https:// https://b2n.ir/074154