فرار از مسئولیت به سبک مدعیان اصلاحات

در همین راستا روز پنجشنبه روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد در مطلبی با عنوان «۱۴۰۰؛ شايد فرصت سوخته! » نوشت: «اصولگرایان فاتح مجلس با شعارهای معیشتی که دادند و آنچه در پیش گرفتند، احتمالا خبط بزرگی کرده‌اند…مجلس تشکیل شده فعلی، دست و پا بسته برای تحقق شعارهایش است. از آن بدتر آنچه تصویر پیروزی اصولگرایان در مجلس در یک ماهه اخیر و عزل و نصب‌ها و مصوباتش منعکس کرده، آنچنان تلخ است که در یک‌سال آینده تمام انرژی و پتانسیل رای‌آوری اصولگرایان را خواهد سوخت».

این روزنامه در ادامه نوشت: «علت آنکه شانس اصولگرایان…برای انتخابات ۱۴۰۰… هر روز کمتر می‌شود آن است که یک سال قبل از انتخابات، نتیجه پیروزی اصولگرایان مشخص شد. نه پالس بازار به دلار دیری پایید و نه معیشت مردم فرقی کرد. پس ۱۴۰۰ احتمالا فرصت سوخته اصولگرایان خواهد بود و تکیه بر حمله به دولت مستقر برای رای‌آوری، مستعمل شد و بلامصرف خواهد بود».

توپ‌خانه‌های رسانه‌ای اصلاح‌طلبان و حامیان دولت می‌خواهند با نادیده گرفتن مقصران اصلی وضع موجود و بی‌عملی تدبیر و امیدی‌ها مشکلات کشور را به گردن دیگران‌انداخته و مخالفان دولت را مقصر اصلی وضع موجود جلوه دهند. این جریان در ۴ سال اول دولت روحانی با ادعای اینکه دولت مشغول آوار‌برداری از خرابی‌های دولت قبل است‌، ناکارآمدی‌ها و سوء‌مدیریت‌های دولت تدبیر و امید را توجیه می‌کردند و این روزها که روحانی و دولتش در سال پایانی خود قرار دارد و اکنون درباره سرانجام وعده‌های خود به افکارعمومی پاسخگو باشد، وقیحانه طوری وانمود می‌کنند که گویی مجلسی که تازه دو ماه از آغاز به کارش گذشته، مقصر اصلی وضع موجود است و دولتی که ۷ سال از آغاز به کارش سپری شده، هیچ نقشی در ایجاد وضع موجود اقتصادی ندارد!

حتی یک کیلومتر مترو هم نساختید، باز طلبکارید؟!
زهرا نژادبهرام، عضو شورای شهر اصلاح‌طلب تهران در مصاحبه با روزنامه آرمان در پاسخ به این سؤال که«شوراي شهر تهران برخلاف مجلس دهم و ليست اميد که در مجلس ارائه شد از بافت يکسان جريان اصلاحات تشکيل شده، عملکرد و تفاوت اين شورا را نسبت به شورای شهر قبلي چگونه است؟» گفت:«در ارتباط با شورا من قصد مقايسه اين شورا با شوراي قبل را ندارم و به‌نظر من نهادها و مردم بايد اين کار را انجام بدهند ولي من مي توانم شاخص‌هايي را از شوراي کنوني برشمارم که به‌نظر من در عملياتي کردن شاخص‌هايش پيشگام بوده است. ارتقاي مديريت شورا از ابتدا مورد توجه شوراي پنجم بود. چون شورايي که با راي مستقيم مردم انتخاب شده نسبت به دستگاه‌هاي اجرائي بايد توازن جايگاه خود را حفظ مي‌کرد و اين مقام سنگين را ارتقا مي‌داد.
شوراي پنجم توانست اين کار را به‌ويژه در مورد شهردار انجام دهد. امروز شورا از جايگاهي اثرگذار برخوردار است».

نژادبهرام در ادامه گفت:«متاسفانه به دلايل سياسي سه شهردار داشتيم و اين مديريت شوراي پنجم بود که از نظر کيفيت خدمات ارائه شده به شهروندان اگر افزايشي ايجاد نشد شاهد تنزل نيز نبوديم. اين شورا تعامل ويژه‌اي با دولت داشت. حضور شهردار تهران در هيات دولت ظرفيت خوبي بود که ناشي از تعامل شوراي شهر است».

محسن‌هاشمی، رئیس‌شورای شهر اصلاح‌طلب تهران- ۷ تیر ۹۹- در مصاحبه با روزنامه شرق با اشاره به کارنامه سه ساله اصلاح‌طلبان در شهرداری تهران گفته بود: «شما مسئله توسعه مترو را در نظر بگیرید. دستگاه‌های حفار مدرنی که برای کندن تونل‌های مترو و ساخت سازه تونل در دوره گذشته از سوی خودم تأمین و به کشور وارد شده بود، الان سه سال است که بی‌کار افتاده و در این سه سال حتی یک کیلومتر مترو در تهران ساخته نشده است؛ درحالی‌که اصولا ساخت تونل مترو بسیار کم‌هزینه است و مشکل مالی یا اجرائی ندارد و می‌توان اعتبار آن را از طریق بودجه غیرنقد تأمین کرد. اگر این دستگاه‌ها در سه سال گذشته فعالیت می‌کردند، الان سه خط جدید مترو داشتیم یا در حوزه تکمیل و راه‌اندازی ایستگاه‌ها هم با وجود آنکه هزینه سنگینی نداشت و قرار بود ماهانه یک ایستگاه مترو افتتاح شود، متوسط هر سه ماه یک بار هم شاهد افتتاح ایستگاه مترو نیستیم».

وی در ادامه تصریح کرده بود: «در حوزه اتوبوس‌رانی، از گذشته دولت ناوگان اتوبوس‌رانی شهرها را خود عمدتا تأمین می‌کرد که در دولت‌های سازندگی، اصلاحات و مهر این اتفاق افتاد؛ اما در هفت سال سپری‌شده از این دولت، حتی یک اتوبوس هم به تهران تحویل داده نشده است. عمر اتوبوس‌های شرکت واحد در این دولت از پنج سال به ۱۱ سال افزایش پیدا کرده و تعداد آنها از حدود هفت هزار به پنج هزار دستگاه کاهش پیدا کرده است و به‌ همین‌ خاطر حجم مسافر جابه‌جاشده با اتوبوس در تهران به دو میلیون نفر رسیده و وسایل نقلیه شخصی عمدتا جایگزین آن شده‌اند».

شورای شهر پنجم تهران به دلیل بی‌توجهی به مطالبات مردم و تمرکز بر تغییر اسامی کوچه و خیابان‌های شهر، در میان کارشناسان به «شورای اسم و فامیل» مشهور شد. این شورا که تمامی اعضای آن اصلاح‌طلب بوده و بدون نظارت استصوابی شورای نگهبان نیز انتخاب شده‌اند، در این سه سال به هیچ عنوان کارنامه قابل قبولی ارائه نداده است.

شهرداری اصلاح‌طلب تهران در سه سال اخیر حتی یک کیلومتر مترو هم نساخته، حال نمایندگان شورا بجای عذرخواهی از مردم و جبران کم کاری‌ها، همچنان مدعی و طلبکار هستند.

در دولت روحانی از مسکن مهر رسیدیم به وام ودیعه مسکن!
روزنامه ایران ارگان دولت در شماره روز پنج‌شنبه در گزارشی نوشت: «از طرف دیگر افزایش قیمت مسکن باعث فشار مضاعف به مستاجران شده است. بر اساس گزارش بانک مرکزی از بازار مسکن در تیرماه، متوسط قیمت هر متر آپارتمان در تیرماه در تهران۲۰ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان بود که نسبت به ماه گذشته (خرداد ۹۹) رشد ۴/۱۰ درصدی و نسبت به ماه مشابه سال گذشته (تیرماه ۹۸) رشد ۶/۵۶ درصد داشته است. این گزارش نشان می‌دهد کمترین قیمت هر متر آپارتمان در شهر تهران مربوط به منطقه ۱۸ است. در این منطقه قیمت هر متر واحد مسکونی ۹ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان است. البته به گفته فعالان بازار دیگر نمی‌توان این منطقه را منطقه‌ای ارزان از نظر قیمت مسکن ارزیابی کرد چون یک آپارتمان ۶۰ متری در این منطقه حدود ۶۰۰ میلیون تومان است که از توان مالی دهک‌های پایین خارج است. یک آپارتمان ۶۰ متری در منطقه ۱۸ سال گذشته حدود ۲۵۰ میلیون تومان بود.»

روزنامه ایران افزود: «گزارش بانک مرکزی نشان می‌دهد در ۴ ماهه سال ۹۹ نسبت به ۴ ماهه سال ۹۸ قیمت هر مترآپارتمان بطور متوسط ۶/۴۲ درصد افزایش یافته است. این گزارش نشان می‌دهد نرخ اجاره بها در تیرماه امسال در شهر تهران ۶/۲۷ و در کل کشور ۳۱ رصد رشد دارد. فشار افزایش اجاره بهای مسکن در شرایط کرونا به مستاجران بیشتر هم شده است. با توجه به این شرایط در اقدامی دیگر دولت ۲۰هزار میلیارد تومان در اختیار بانک‌های مختلف قرار‌داد تا به مستاجرانی که نیاز دارند تسهیلات ودیعه با نرخ سود ۱۳ درصد پرداخت کنند.»

در بخش دیگری از این گزارش آمده است: «بسیاری از مستاجران نقدینگی را برای خرید خانه پس‌انداز کرده بودند اما با توجه به افزایش بیش از ۵۰ درصدی قیمت مسکن در یک سال، آنان از بازار خرید خانه کنار رفته‌اند. آمار بانک مرکزی هم نشان می‌دهد واحدهای ۶۰۰ تا ۸۵۰ میلیون تومانی بیشترین تقاضا را دارند و ۱۴.۲ درصد از بازار معاملات ۱۴ هزار واحدی تیرماه در تهران سهم واحدهایی با این قیمت است. هرچند خرید و فروش ملک در تیرماه امسال نسبت به سال ۹۸ معادل ۱۹۳.۳ درصد افزایش دارد اما با این حال مستاجران زیادی از بازار خرید بخاطر افزایش قیمت‌ها حذف شده‌اند. مستاجرانی که توان مالی خود برای خرید ملک را از دست داده‌اند می‌توانند با استفاده از وام ودیعه اجاره، هزینه کمتری را برای اجاره مسکن پرداخت کنند. فعالان بازار مسکن می‌گویند کاهش هزینه اجاره با استفاده از وام ودیعه، به مستاجران کمک می‌کند یک سال دیگر هم به پس‌انداز خود اضافه کنند.»

گرانی مسکن پیامد بی‌اعتنایی دولت به عرصه مسکن و رها کردن آن است. عباس آخوندی در مدت تصدی وزارت راه و شهر‌سازی در دولت روحانی به جای فعال ‌سازی بخش مسکن که هم به اشتغال و رونق ۲۵۰ شاخه شغلی و صنعتی منجر می‌شد، هم به کاهش تورم، فحاشی به مسکن مهر را در پیش گرفت و صنایع و مشاغل بسیاری را از رونق‌انداخت که متضمن و مستلزم محاکمه و پاسخگویی است. گفتنی است، مسکن مهر، دو میلیون خانواده را صاحب‌خانه کرد و دفتر اسکان بشر در سازمان ملل، ساخت مسکن مهر را جزو تجربه‌های منحصر به فرد و قابل انتقال به مجامع بین‌المللی اعلام کرد. در چنین شرایطی ارگان دولت، مستأجرانی را که با افزایش لجام گسیخته قیمت مسکن، پس‌انداز خود برای خرید مسکن را از دست داده‌اند، توصیه به پیگیری و دریافت وام ودیعه می‌کند!

مگر شما همین فضای­ مجازی بی‌درو پیکر را نمی­‌خواستید؟!
روزنامه شرق در سرمقاله شماره پیشین خود نوشته است: «اگر مطالعه روزنامه و کتاب رو به کاستی بگذارد، بیش از همه این فرهنگ و دانش و به‌ویژه فرهنگ عمومی است که ضربه می‌خورد. در حوزه اطلاع‌رسانی نمی‌توان به فضای مجازی مخصوصا به گروه‌های اجتماعی اعتماد کرد.

این نوشتار در ادامه افزوده: «راستی‌آزمایی اخبار و تحلیل‌های ناشی از آنکه فضای مجازی را انباشته‌اند، کار آسانی نیست. اگرچه مردم و به‌ویژه جوانان وقت زیادی را صرف دیدن آنچه از طریق اینترنت تلفن همراه‌شان منتشر می‌شود، می‌کنند؛ اما پراکندگی مطالب و بعضی ابتذال‌های کلامی و نوشتاری، تیشه به ریشه می‌زند. در سال‌های اخیر جاذبه‌های تصویری حوزه اطلاع‌رسانی و سرعت انتقال پیام و به‌ویژه انتشار سریع رویداد‌ها یا اظهارنظرها، هر علاقه‌مندی را به سوی خود می‌کشاند؛ اما نباید شک کرد که انحرافات ناشی از اطلاع‌رسانی مغرضانه و فضا‌سازی‌های ضد‌فرهنگی، مانند سم مهلک، اخلاق و صداقت و انسانیت را نابود می‌کند.»

این سرمقاله سپس آورده: «اینجاست که باید جامعه را متوجه ارزش و اعتبار مطبوعات مستقل با مدیران و همکارانی آزاداندیش کرد و اطلاع‌رسانی صادقانه و فرهنگ‌‌سازی شرافتمندانه را در آنها سراغ گرفت. در‌هر‌صورت ضرورت دارد که اولیای فرهنگی جامعه و مدیران جراید و دست‌اندرکاران مطبوعات در‌اندیشه‌ای علمی و اجتماعی، برای روی‌آوردن بیش‌از‌پیش مردم به مطبوعات تدابیری بیندیشند و برنامه‌ریزی کنند که اگر چنین کنند، به بهبود شرایط کمک شایانی کرده‌اند.»

در این باره لازم به ذکر است که بر کسی پوشیده نیست که همین روزنامه‌های زنجیره‌ای همواره خواهان فضای مجازی بی‌در و پیکر بوده‌اند و تا صدایی از جایی برخاسته که سرو سامانی به این بازار شام داده شود این جماعت هوچی‌گر هیاهو به راه‌انداخته‌اند که آی فضای مجازی را می‌خواهند پلمب کنند و درش را ببندند!