دزدان حریم خصوصی!

به گزارش قائم آنلاین، تصور کنید زندگی برای شما اینگونه بود که در یک اتاق شیشه ای نشسته اید و ثانیه به ثانیه از سوی تمامی افراد خانواده، دوستان، خویشاوندان، همکاران و افراد جامعه نظاره می شوید، قضاوتتان می کنند، در خصوص شما حرف های مختلفی زده می شود و حتی به گوش آن هایی می رسد که شما را هرگز ندیده اند و نمی شناسند.

مثلا تصور کنید برای اولین بار با فردی در یک کافه یا رستوران قرار ملاقات دارید، با نامزدتان به خرید رفته اید، با همسر و فرزندانتان به طبیعت پناه آورده اید و هزار مثال دیگر، اما زمانی که به خانه می رسید یا حتی زمانی که در همان وضعیت قرار دارید متوجه می شوید که عکس و ویدیوی مربوط به شما و عزیزانتان در شبکه های اجتماعی دست به دست می چرخد و افراد جامعه در مورد شما قضاوت های متفاوتی دارند و جملات مختلفی به زبان می آورند. حقیقتا در چنین شرایطی چه حسی به شما دست می دهد؟

شیوع پدیده «سَرَک کشی» در زندگی دیگران

به طور حتم روان انسان ها از دخالت های دیگران آزرده خواهد شد و هیچ کس علاقه مند نیست پیرامونش ذره بین به دست، او را محاصره کنند و در کسری از ثانیه قدم زدنش، غذا خوردنش، خرید کردنش و سایر رفتارهایش در زندگی را مخابره و دست به دست کنند.

متاسفانه اما این روزها بی مهابا، بدون ذره ای اندیشیدن، بدون رضایت و حتی فراتر از همه این ها، یعنی با غرض ورزی شاهد ضبط تصویر و ویدیو از زندگی ورزشکاران و سایر افراد سرشناس در جامعه هستیم و در فاصله زمانی بسیار کوتاهی متوجه می شویم که تصویر و ویدیوی ضبط شده در شبکه های اجتماعی مختلف پخش شده است، پدیده ای که ورزشکاران مشهور و شناخته شده نیز از آن مستثنی نیستند و شاید بیش از سایر اقشار جامعه در کنار بازیگران چنین اقدام و عمل غیر اخلاقی در خصوص آن ها رخ می دهد.

اگر جای مردم و سلبریتی ها عوض می شد!

فشار روانی ناشی از چنین وقایعی برای انسان ها سنگین و تلخ است و در بسیاری از موارد ممکن است با تبعات مختلفی همراه باشد، وقتی دزدمآبانه، مخفیانه و بدون اطلاع از لحظات زندگی افراد مشهور به ویژه ورزشکاران سرشناس عکس می گیریم و ویدیو ضبط و آن را نیز بدون رضایت شخصی در شبکه های اجتماعی پخش می کنیم سلسله رفتارهای نادرستی را مرتکب شده ایم و لحظه ای به این فکر نکرده ایم که اگر جایمان عوض می شد چه احساسی داشتیم؟

حریم خصوصی یا شخصی یکی از ابتدایی ‌ترین حقوق برای هر فرد است که متاسفانه امروزه با پیشرفت و گسترش وسایل ارتباطات جمعی، تا حدودی نادیده گرفته می‌شود و شاید صرفا با اخلاق مداری و آگاهی انسانی بتوان آن را رعایت کرد.

مرزهای فیزیکی، احساسی و روانی در حریم خصوصی

حریم خصوصی همان مرزهای فیزیکی، احساسی و روانی هستند که هر فرد برای خود دارد و بدون حفظ آن نمی‌ توان روابط اجتماعی و زندگی موفقی داشت. حریم خصوصی در ابعاد مختلف زندگی متفاوت است و لازم است افراد بدانند که حفظ حریم خصوصی در اجتماع، میان والدین و فرزندان، میان زن و شوهر و…چه تفاوت هایی دارد.

مهم ترین نکته در حفظ حریم خصوصی این است که همه‌ افراد بدانند که هر کس علایق، نگرش ها و نیازهای خاص خود را دارد و حریم هر فرد به اندازه حریم دیگری مهم است.

کنجکاوی در ذات عموم‌ انسان ها است اما باید آموخت که برخی مواقع لازم است که بر کنجکاوی ها غلبه کرده و به حریم خصوصی دیگران احترام بگذاریم.

باید یاد بگیریم در اماکن عمومی هم چون مترو و اتوبوس به مردم، صفحات موبایل و آنچه متعلق به آن ها است خیره نشویم، باید قبل از ملاقات دیگران حتما به آن ها اطلاع بدهیم و بی خبر به خانه کسی نرویم، مهمان ناخوانده کسی شدن در بیشتر موارد باعث رنجش صاحب خانه می‌شود، در روابط و تصمیم‌گیری های دیگران دخالت نکنیم و تا زمانی که از ما نظر خواهی نکرده اند، در مورد زندگی شخصی دیگران نظر ندهیم، حتی در صورت درخواست برای اظهار نظر نیز بدانیم که چه بر زبان می آوریم و در مورد چه مسائلی صحبت می کنیم؛ همه این ها مثال هایی از رعایت حریم خصوصی دیگران است که در زندگی انسان ها تا بی نهایت را در بر می گیرد.

تاثیر جبر جامعه بر رفتار

رعایت حریم شخصی باعث می‌شود که هر فرد بتواند هویت، عقاید، نگرش و احساسات خاص خود را داشته باشد و مجبور نشود به اجبار و بر خلاف آنچه که هست و وجود دارد، رفتار کند؛ مساله ای که باعث خواهد شد تاثیرات منفی بر بعد شخصیتی فرد مورد نظر بگذارد چرا که ایجاد ضعف در حفظ حریم شخصی، باعث آسیب ‌پذیری و مشکلات جدی برای افراد شده و به هر کسی اجازه می ‌دهد حریم دیگری را زیر پا بگذارد و وارد حریم امن او شود.

در نهایت اما احترام به حریم دیگران امری واجب و بسیار ضروری است و بدون احترام به حریم خصوصی دیگران، روابط اجتماعی مناسبی ایجاد نمی ‌شود.

متاسفانه این روزها شاهد فراگیر شدن پدیده بغرنجی هستیم که پیامدهای فرهنگی، اجتماعی و انسانی مختلفی را به دنبال دارد، ضبط ویدیو از زندگی شخصی دیگران، اظهارنظرهای غیر واقع، دست به دست کردن اطلاعاتی که از صحت آن مطلع نیستیم و مواردی از این دست…

حریم خصوصی خارج از خانه معنا ندارد؟

همواره این سوال مطرح شده است که آیا انسان ها خارج از چهاردیواری خانه خود، حریم شخصی ندارند؟ آیا کوچه و خیابان، پارک، رستوران، سینما و دیگر اماکن برای آن ها متفاوت از دیگران است؟ آیا ما به عنوان انسان وظیفه نداریم به زندگی افراد سرشناس سرک نکشیم؟ آیا این افراد مشهور حق راحت قدم زدن، آسوده غذا خوردن، با فراغ بال خرید کردن را ندارند؟

به طور حتم بروز رفتاری سنجیده از سوی تمامی افراد سرشناس و به ویژه ورزشکاران مشهور در هر کشوری یک اصل است اما به تصویر کشیدن لحظه لحظه زندگی این افراد و اجازه ندادن برای لحظه ای آسودگی خیال در زندگی اجتماعی شان، امری اخلاقی نیست و هیچ انسانی راضی به آن نیست که زندگی اش را در بستر شبکه های اجتماعی مشاهده کند.