مردم همه روزه سرکارند! آنهم سرکار دولت

به گزارش قائم آنلاین، مردم کشورمان به قانون اساسی ای رأی دادند که هدف زندگی و حکومت اسلامی را در تمهید شرائط برای رشد و اعتلای اخلاقی و معنوی و حرکت در مسیر الی الله تعریف کرده بود که دولت برآمده از انتخاب ملت، با فراهم آوردن حداقل یک زندگی متوسط برای عموم مردم، امکان رشد معنوی را برای آنها فراهم بیاورد.

علی‌القاعده براساس نصوص قانون اساسی، دولت در حوزه‌های مختلف از جمله: مسکن، اشتغال و ازدواج در قبال ملت موظف و مکلف است، ضمن اینکه دولت در همه زمینه‌ها دارای هم اختیارات قانونی و هم ابزار لازم برای پیشبرد وظائف خود در ابتناء بر تامین آسایش و امنیت کافی برای مردم است تا عموم ملت بتوانند بدون دغدغه به تربیت نسل و پیمایش مسیر تکامل و تعالی روح و روان خود بپردازند و هرچه خود را به ایده آل‌های دینی و الهی نزدیک‌تر کنند.

طی سال‌های اخیر، دولت آقای روحانی با این شعار که: دولت، تکلیفی برای بهشتی کردن مردم ندارد، ثابت کرد که تحت تاثیر اندیشه‌های لیبرالیستی، حتی برای تامین حداقل‌های معیشتی مردم نیز اهتمام چندانی نداشته و بدترین شرائط اقتصادی را برای مردم ایران رقم زده است.
کار و تمام دغدغه و نگرانی روزانه مردم به تامین حداقل خورد و خوراک و حفظ آبروی خود است و برای این هم با مشکل عدم تراز درآمد و هزینه مواجه می‌باشند.

عرصه‌ای را نمی‌توان سراغ آورد که مردم روزانه با آن مشکل نداشته باشند و دولت و بی کفایتی دولتمردان را عامل ندانند.

تمام اقلام خوراکی و مایحتاج عمومی، هر یک‌شان در سوژه نگرانی معیشت مردم قرار دارند و به نوبت، رنج و ناراحتی را بر خانواده‌ها تحمیل می‌کنند و امنیت روانی جامعه را دچار چالش کرده‌اند.
مواد لبنی و از جمله شیر، مدتهاست در تغییرات مکرر قیمتی، نقش کمرنگی در سفره‌های تغذیه مردم پیدا کرده است.

یک روز، پیاز اشک مردم را در می‌آورد. پس از مدتی سرکیسه شدن مردم، پیاز جای خود را به سیب‌زمینی می‌دهد و در تلاطم مردم برای تهیه سیب‌زمینی با چند برابر قیمت، بناگاه مرغ به پرواز در می‌آید و مردم ناچار می‌شوند مدتها برای مرغ و سپس تخم‌مرغ به تکاپو بیفتند و هر موجی را که این مواد غذایی توسط سودجویان بوجود می‌آورند، بخش درخوری از توان خرید مردم از بین می‌رود و دولت نیز در این میان نظاره‌گر خونسردی است که در نهایت با گلایه آقای رئیس جمهور و صدور دستور برای وزرایی که وظیفه اصلی‌شان همین امور است، موضوع به چرخه بی‌نتیجه جلسات و اظهار امیدواری‌ها برای حل مشکل آن ماده غذایی از سوی وزرای مربوطه می‌افتد و همزمان با آن، ماده دیگر از نیازهای روزانه مردم سر بر می‌آورد و نمی‌گذارد مردم نفسی تازه کنند و برای مشکلات معیشتی خود چاره‌ای بیاندیشند که باید پذیرفت قرض و بدهی‌های مردم برای گذر روزگار نیز دیگر جواب نمی‌دهد و مردم نمی‌دانند چه کنند تا این مقدار آبروی پدر خرج‌کش زندگی پیش زن و فرزندانش دود هوا نشود!.

روغن و نبود آن در بازار، مدتی است که صدای مردم را در آورده و دولت نیز معمولاً پس از بروز بحران و بلندشدن فریاد عموم، بفکر می‌افتد که باید اقدامی صورت دهد و این زمانی است که قیمت‌ها بالا رفته و صدها میلیارد از جیب مردم محروم به جیب سودجویان و محتکران سرازیر شده است. علی‌رغم برگزاری جلسات و دادن ماموریت ویژه به وزرای صمت و جهاد کشاورزی و رئیس کل بانک مرکزی و ترخیص چند میلیون تن کالا از گمرکات و دادن وعده حل مشکل کمبود بسیاری از اقلام مورد نیاز جامعه، هنوز پس از گذشت بیش از سه هفته، مشکل روغن در کنار بسیاری از اقلام دیگر همچون: مرغ و تخم‌مرغ و گوشت و…، حل نشده و بسیاری از مردم، اقدام به حذف برخی از مواد غذایی از سفره مصرف خود کرده‌اند که عوارض ناشی از آن را باید در آینده نه چندان دور در گسترش بیماری‌ها و تضعیف شدید سلامتی جامعه مشاهده کرد.

گزارش خبرنگاران بلاغ از شهرهای مختلف مازندران حکایت از افزایش سطح جمعیت مستمندان و بی‌بضاعتانی دارد که برای پیشبرد حداقل‌های زندگی خود نیازمند کمک و اعانه هستند. طی سال‌های اخیر، به میزان محرومان تحت پوشش کمیته امداد افزوده شد و بسیاری از سرپرستان خانواده، مستاصل از اداره زندگی خود می‌باشند.

اغلب مردم و فعالان اجتماعی معتقدند بخش اعظم مشکلات و بحران‌های کنونی بویژه در بخش اقتصاد، ناشی از سوءمدیریت دولت و نداشتن هیچ برنامه نافذ برای برون‌رفت از وضعیت رقت‌بار کنونی است. مردم در گفتگو با خبرنگاران اظهار می‌دارند که دولت با رهاکردن کشور به حال خود، چوب حراج زده به زندگی مردم و مشکلات کنونی، نه نتیجه تحریم که محصول بی‌تدبیری دولت و وزرای مربوطه است.

کالاهای احتکاری را به بازار عرضه کنید
کشف انبارهای متعدد احتکار کالا، که از تنوع بالایی برخوردار هستند، موجب خوشحالی مردم می‌شود. مدتی، که موج کشف این انبارها فراگیر شده بود و خبرهای آن هر شب از شبکه‌های مختلف به اطلاع مردم می‌رسید و فیلم کوتاهی از موجودی این انبارها پخش می‌شد، مردم بسیار خوشحال و منتظر بودند تا هرچه زودتر کالاهای مکشوفه به بازار عرضه شود تا مردم قدری از کمبودهای تصنعی رهایی یابند، اما به نظر می‌رسد با گذشت زمان و طولانی شدن انتظار مردم، کشف وسیع این انبارها، که در همه استانها اتفاق افتاد، یا به بازار عرضه نشد، که عدم اندک تغییر در شرائط بازار این مسئله را نشان می‌دهد و یا برای این انبارها اتفاق دیگری رخ داده که لازم است برای افار عمومی توضیح لازم داده شود.