کد خبر : 244562
تاریخ انتشار : چهارشنبه 9 دسامبر 2020 - 20:25
-

دانستنی‌هایی درباره تبخال تناسلی در مردان

دانستنی‌هایی درباره تبخال تناسلی در مردان

به گزارش قائم آنلاین، «عصر ایران» به نقل از مدیکال دیلی نیوز در ادامه نوشت: ویروس هرپس سیمپلکس موجب تبخال‌های تناسلی می‌شود؛ اگرچه این شرایط به طور معمول علائمی ایجاد نمی‌کند و افراد بسیاری می‌توانند بدون اینکه خودشان بدانند به این ویروس مبتلا باشند. تبخال تناسلی یک عفونت اکتسابی ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس است.

به گزارش قائم آنلاین، «عصر ایران» به نقل از مدیکال دیلی نیوز در ادامه نوشت: ویروس هرپس سیمپلکس موجب تبخال‌های تناسلی می‌شود؛ اگرچه این شرایط به طور معمول علائمی ایجاد نمی‌کند و افراد بسیاری می‌توانند بدون اینکه خودشان بدانند به این ویروس مبتلا باشند.

تبخال تناسلی یک عفونت اکتسابی ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس است. رابطه جنسی در اشکال مختلف گزینه اصلی انتقال آن محسوب می‌شود. دو نوع از ویروس هرپس سیمپلکس وجود دارند که شامل نوع ۱ و نوع ۲ می‌شوند. به گفته سازمان بهداشت جهانی، حدود ۳.۷ میلیارد نفر با سن کمتر از ۵۰ سال دارای نوع ۱ ویروس هستند، در شرایطی که ۴۹۱ میلیون نفر در بازه سنی ۱۵ تا ۴۹ سال به نوع ۲ آن مبتلا هستند.

بیشتر افرادی که به ویروس تبخال مبتلا می‌شوند هیچ علائمی را تجربه نمی‌کنند و اغلب از آلوده‌شدن به ویروس آگاهی ندارند. با این وجود، برخی افراد علائمی را تجربه می‌کنند که از آن جمله می‌توان به تبخال‌های تناسلی اشاره کرد. هر دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس می‌توانند موجب این شرایط شوند.

افرادی که دارای علائم تبخال تناسلی هستند می‌توانند با بروز تاول‌ها یا ضایعات پوستی در اطراف ناحیه تناسلی خود مواجه شوند. علائم ممکن است به صورت چرخه‌ای رخ دهند.

دلایل

تبخال‌های تناسلی در نتیجه ابتلا به یک عفونت با ویروس هرپس سیمپلکس شکل می‌گیرند. افراد ویروس را از طریق رابطه جنسی منتقل می‌کنند. افراد به طور معمول ویروس‌های نوع ۱ را از طریق لمس یا بوسه انتقال می‌دهند و در مقابل، ویروس نوع ۲ به طور معمول طی رابطه جنسی منتقل می‌شود.

امکان ابتلا به ویروس از فردی بدون زخم یا ضایعات پوستی مشهود نیز وجود دارد. همه از اینکه به ویروس آلوده شده یا آن را به دیگران منتقل کرده‌اند، آگاه نخواهند شد.

تفاوت آنها در مردان چیست؟

تبخال‌های تناسلی در مردان نسبت به زنان شیوع کمتری دارند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا تخمین می‌زند که حدود ۱۶ درصد زنان و ۸ درصد مردان آمریکایی در بازه سنی ۱۴ تا ۴۹ سال هر ساله به این عفونت مبتلا می‌شوند.

ویروسی که موجب عفونت می‌شود طی رابطه جنسی راحت‌تر از مردان به زنان منتقل می‌شود که ممکن است تفاوت را توضیح دهد.

علائم برای مردان و زنان مشابهند. با این وجود، زنانی که طی بارداری تبخال‌های تناسلی را تجربه می‌کنند می‌توانند با برخی عوارض مواجه شوند.

علائم

بیشتر موارد تبخال موجب علائم نمی‌شوند و افراد بسیاری از ابتلا به این شرایط نیز آگاهی ندارند. دیگران در صورت فعال‌شدن دوباره ویروس ممکن است علائمی را تجربه کنند.

از علائم تبخال‌های تناسلی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– احساس سوزن‌سوزن‌شدن در ناحیه تناسلی

– برجستگی‌های قرمز کوچک که به تاول‌هایی در اطراف ناحیه تناسلی تبدیل می‌شوند

– تورم در کشاله ران، گردن یا زیر بغل

– دردهای عضلانی

– تب

– سردرد

– خستگی

– دشواری در دفع ادرار

افراد دارای علائم به طور معمول چهار روز پس از آلوده‌شدن به ویروس آنها را تجربه می‌کنند. علائم می‌توانند برای چند هفته ادامه داشته باشند و ممکن است در آینده دوباره ظاهر شوند.

دوره نخست به طور معمول طولانی‌تر است و احتمال بیشتری دارد شامل علائمی در کل بدن مانند تب یا درد شود. افرادی که بروز دوباره علائم را تجربه می‌کنند، به طور معمول برای مدت‌زمان کوتاه‌تری با برجستگی‌های قرمز یا تاول‌ها مواجه می‌شوند.

آزمایش و تشخیص

افراد به ندرت برای تبخال تناسلی به پزشک نیاز دارند. بیشتر موارد خفیفند یا موجب هیچ علائمی نمی‌شوند. علائمی که بروز می‌کنند به طور معمول طی چند هفته از بین می‌روند.

با این وجود، برخی افراد ممکن است علائمی در کل بدن داشته باشند که موجب ناراحتی آنها می‌شود. در این موارد، پزشکان می‌توانند داروهای ضد ویروس را برای تسریع ریکاوری و کاهش خطر وقوع دوباره در آینده تجویز کنند.

برای بررسی وجود تبخال تناسلی پزشک ممکن است از آزمایش‌های واکنش زنجیره‌ای پلیمراز استفاده کند. از موارد دیگر می‌توان به آزمایش‌های سرولوژیک و آنالیز خون برای تشخیص پادتن‌هایی که بدن برای مبارزه با ویروس استفاده می‌کند، اشاره کرد.

پس از بروز علائم تبخال، روند درمان هرچه سریع‌تر آغاز شود، نتایج بهتری حاصل خواهد شد.

درمان

درمانی ریشه‌کن کننده برای تبخال‌های تناسلی وجود ندارد. با این وجود، بیشتر افراد هیچ علائمی را تجربه نمی‌کنند یا علائم خفیفی بدون عوارض بلندمدت ناشی از ویروس دارند.

پزشکان می‌توانند داروهای ضد ویروس را برای افراد دارای علائم تجویز کنند. این داروها ممکن است مدت‌زمان علائم را کاهش دهند یا از وقوع آنها در آینده پیشگیری کنند. کرم‌های موضعی می‌توانند به تسکین درد کمک کنند.

درمان‌های سرکوبگرانه روزانه می‌توانند احتمال انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهند.

در حال حاضر، واکسنی برای پیشگیری از ابتلا به ویروس تبخال تناسلی وجود ندارد. با این وجود، افراد می‌توانند خطر ابتلا و انتقال ویروس را با رعایت مسائل ایمنی حین رابطه جنسی کاهش دهند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– پرهیز از رابطه جنسی با فردی دارای علائم

– استفاده از کاندوم

– محدودکردن تعداد شرکای جنسی جدید

– صحبت با یک پزشک درباره درمان‌هایی برای پیشگیری از وقوع در آینده

این روش‌ها می‌توانند خطر ابتلا به تبخال‌های تناسلی را کاهش دهند اما نمی‌توانند از شعله‌ور شدن علائم پیشگیری کنند.

اگر فردی زخم یا مایع خارج‌شده از زخم‌های تبخال را لمس کند می‌تواند ویروس را به بخش دیگری از بدن خود مانند چشم‌ها منتقل کند؛ از این‌رو تا حد امکان باید از لمس این قسمت‌ها پرهیز کرد تا از انتشار ویروس به بخش‌های دیگر جلوگیری شود.

شست‌وشوی دست‌ها با آب و صابون در صورت لمس زخم‌ها یا مایعات اهمیت دارد.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

هفده − 14 =