عضو شورای عالی اصلاح‌طلبان: رویگردانی مردم از ما یک حقیقت است

متاسفانه دولت روحانی کارنامه قابل قبولی برای ارائه به افکارعمومی در اختیار ندارد و بسیاری از مطالبات مردم بر زمین مانده است. یکی از دلایل اصلی این مسئله این است که اکثریت مطلق دولت در اختیار مدعیان اصلاحات است و این طیف نه طرح و برنامه‌ای برای اداره کشور دارد و نه مسئولیت‌پذیر است.
مردم نیز کاملا به این مسئله آگاه هستند که اکثریت مطلق دولت در اختیار مدعیان اصلاحات است و این طیف بانی اصلی وضع موجود است.

دور جدید بزک تله FATF توسط جریان تحریف
روزنامه دولتی ایران دیروز طی یادداشتی آورده است: «به واقع موضوع FATF به مثابه دری رو به اقتصاد و مبادلات مالی جهانی است که برای پیشرفت اقتصادی هر کشوری، عبور از آن یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. یعنی ماندن پشت این در درست به مثابه طرد شدن از مناسبات اقتصاد جهانی و عقب ماندن از مرزهای توسعه و پیشرفت خواهد بود. اما عبور از آن الزاما به معنی بهتر شدن اوضاع و رونق اقتصادی نیست، چرا که این امر نیازمند مولفه‌های دیگری چون شفافیت، بهبود محیط کسب و کار، بهبود مراودات بین‌المللی، توسعه نیروی انسانی و… است.»
همکاری با FATF و تصویب دیگر لوایح مرتبط با آن (سی اف تی و پالرمو) از جمله نقاط اشتراک میان مدعیان اصلاحات و آمریکاست. دشمنان تابلودار نظام اسلامی صراحتا بر الحاق ایران به کنوانسیون‌های مرتبط با FATF تأکید و از زمان بر شدن آن گلایه کرده‌اند! مدعیان اصلاحات نیز با اصرار بر تصویب این لوایح خودتحریمی، پیوندشان با اتاق جنگ اقتصادی علیه ایران را جار می‌زنند.
مارشال بیلینگزلی، دستیار بخش تامین مالی تروریسم وزارت خزانه‌داری آمریکا و رئیس‌سابق‌FATF، در جلسه استماع کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا صراحتا گفته بود که برای مقابله با ایران همکاری نزدیکی با اسرائیل و عربستان داریم. وی در پاسخ به سؤال نماینده کنگره آمریکا با این عنوان که ما چگونه باید فشارها بر حکومت و نهادهای مالی ایران را حفظ کنیم و اطمینان حاصل کنیم که آنها نتوانند شکاف‌هایی برای دور زدن تحریم ایجاد کنند؟ گفته بود: باید مصرانه از آنها بخواهیم قوانین مقابله با تامین مالی تروریسم و پولشویی لوایح مرتبط با FATF را در ایران تصویب کنند!

خوان زاراته، معاون سابق مدیریت مبارزه با تروریسم و جرائم مالی در وزارت خزانه‌داری آمریکا نیز گفته بود: برای قراردادن ایران در تنگنا و سخت‌تر کردن شرایط برای این کشور، به حضور کامل FATF نیاز است.

گفتنی است، طی ۵ سال اخیر، به دنبال توافق محرمانه و خلاف قانون اساسی از سوی دولت با کارگروه ویژه اقدام مالی، دیکته‌های این کارگروه (FATF) در کشور اجرا می‌شود اما پیامد آن خودتحریمی بوده است.

صرافی‌هایی که با ایران کار می‌کردند را همکاری با FATF لو داد. بانک کشاورزی خرداد ۹۶ طی ابلاغیه ای، در راستای عمل به توصیه‌های FATF، کلیه شعب خود را از همکاری مالی با برخی ارگان‌های داخلی که در تحریم بدخواهان ملت بودند، منع کرد. همین رویه را بانک ملت و سپه نیز اجرا کردند. محمدرضا پورابراهیمی، رئیس‌کمیسیون اقتصادی مجلس یازدهم گفته بود: «از شخص وزیر امور خارجه (محمد جواد ظریف) سؤال کردم و گفتم اگر جمهوری اسلامی ایران، همه تعهدات را بپذیرد آیا هیچ تضمینی وجود دارد که از لیست سیاه FATF خارج شود یا اتفاق دیگری رقم می‌خورد. ظریف گفت، خیر هیچ تضمین و تعهدی وجود ندارد.»
عبدالناصر همتی، رئیس‌کل بانک مرکزی –دوم اسفند ۹۸- بعد از قرار گرفتن ایران در لیست سیاه FATF صریحا اعلام کرد: «قرار گرفتن ایران در لیست سیاه FATF مشکلی برای تجارت خارجی ایران و ثبات نرخ ارز ایجاد نخواهد کرد.»

تکرار انتساب دروغ به رهبر انقلاب درباره FATF
روزنامه اعتماد روز گذشته در گزارشی به بهانه موافقت رهبر معظم انقلاب با بررسی لوایح FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام نوشت: «اگر مجمع تشخيص مصلحت نظام بخواهد مجددا به موضوع لوايح در ارتباط با گروه ويژه اقدام مالي ورود كند، تنها راه موجود، اجازه رهبري است، اين عين عبارتي است كه مجيد انصاري، عضو اصلاح‌طلب مجمع تشخيص مصلحت نظام پنجم آبان ‌ماه در جريان گفت‌وگوي خود با روزنامه اعتماد به زبان آورد اما احتمالا او نيز تصورش را نمي‌كرد كمتر از ۲ ماه بعد، رهبر انقلاب با مطالبه دولت دوازدهم موافقت كرده و لوايح پالرمو و CFT در شرايطي مجددا در دستوركار مجمع تشخيص مصلحت نظام قرار گيرند كه در حدود ۲ سال گذشته، اين نهاد حاضر به بررسي و اعلام‌نظر درباره اين كنوانسيون‌ها نشده بود

این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه نوشت:«اينكه رهبري با بهره‌گيري از اختيارات ويژه خود مجددا دستور بررسي لوايح FATF در مجمع تشخيص مصلحت نظام را صادر مي‌كنند، عملا همان حكم حكومتي است؛ حكمي كه البته ناظر به بررسي مجدد آن در مجمع است و نمي‌توان آن را عاملي براي تصويب اين لوايح دانست اما باتوجه به آنكه صدور چنين دستوري در تاريخ جمهوري اسلامي، امري بي‌سابقه به شمار مي‌رود، دست‌كم مي‌توان نسبت به سرنوشت اين لوايح اميدوار بود.»
در این باره گفتنی است اولا رهبر معظم انقلاب پیشتر نظر صریح‌شان را درباره پیوستن به این لوایح اعلام و در تاریخ سی خرداد سال گذشته در دیدار نمایندگان و کارکنان مجلس شورای اسلامی فرمودند: «این معاهدات ابتدا در اتاق‌های فکر قدرت‌های بزرگ و برای تأمین منافع و مصالح آنها پخت‌وپز می‌شود و سپس با پیوستن دولت‌های همسو یا دنباله‌رو یا مرعوب، شکلِ به‌ظاهر بین‌المللی می‌گیرد به‌گونه‌ای که اگر کشور مستقلی مانند ایران، آنها را قبول نکند او را مورد هجوم شدید قرار می‌دهند که مثلاً «۱۵۰ کشور پذیرفته‌اند، شما چطور آن را رد می‌کنید؟» این نظر صریح رهبر انقلاب نشان می‌دهد ایشان نه‌تنها به این لوایح خوش‌بین نیستند بلکه خطر پیوستن به آن را هم گوشزد کردند بااین‌حال آنچه سیره رهبر انقلاب است و امام راحل نیز بر همین اساس عمل می‌کردند، عدم دخالت در امور دستگاه‌ها و سایر نهادها است و به مسیر قانونی مصوبات احترام می‌گذارند.
دوم اینکه متاسفانه اصلاح‌طلبان حربه غیراخلاقی برای پیشبرد اهداف جناحی خود دارند و آن هم سوءاستفاده از نیازهای مردم است. افراد این جریان سیاسی با طرح این موضوع که اگر جامعه به سمت سیاست‌های این جناح بروند مشکلاتشان حل می‌شود و برعکس، سعی می‌کنند جامعه را با خود همراه نمایند. موضوع برجام و وعده‌هایی که درباره شغل و گشایش اقتصادی و رفع تحریم‌ها به مردم داده شد و نیز تصویب لوایح FATF از جمله این موارد است.

دولت اهمیتی به توسعه تولید نمی‌دهد
روزنامه ابتکار در گزارشی نوشت: تولیدکنندگان همواره نسبت به واردات کالا‌های مشابه ساخت تولید داخل گلایه دارند و این موضوع در سال جاری هم باعث نگرانی بیشتر صاحبان صنایع در کشور شده است و نشانگر آن است که دولت گویا به واردات در مقابل توسعه تولید در داخل بیشتر اهمیت می‌دهد.

در ادامه مطلب به نقل از رئیس‌خانه صنعت، معدن و تجارت ایران آمده است: امسال نیز مانند سنوات گذشته هنوز فعالان صنعتی نمی‌دانند که چقدر از بودجه سال به حمایت از تولید اختصاص داده شده است چراکه هیچ‌گاه پولی در قالب حمایت از بخش صنعت به واحد‌های صنعتی ارائه نشده و اگر هم تسهیلاتی پرداخت شده تنها با بهره بالای بانکی بوده است.
ابتکار نوشت: صنایع کشور در شرایط فعلی با تسهیلات و بهره‌های گران‌تر از میزان وام‌ها‌ی دریافتی روزبه‌روز از موضع توسعه عقب‌نشینی می‌کند و این دستمایه عدم حمایتی است که همواره شعار آن سرداده می‌شود.

خیانت به تولید با اعطای تسهیلات با بهره بسیار بالا
در این مطلب آمده است: هیچ جای دنیا نرخ تسهیلات بانکی به صنایع به این نرخ نیست؛ حالا نهایت لطف آقایان هدایت تولیدکنندگان و صاحبان صنایع به سمت بانک‌ها برای دریافت تسهیلاتی با بهره بسیار بالاست و این عملاً خیانت به تولید است.

تئوریزه کردن انفعال؛ واکنش ظریف اشتباه بود!
روزنامه شرق در سرمقاله دیروز نوشت: «نمی‌توان از خطاهای راهبردی ایران در سیاست خارجی پس از انقلاب و به‌ویژه در دو دهه گذشته چشم‌پوشی کرد…تأکید حساسیت‌برانگیز بر مذهب[!!] و غفلت خواسته یا ناخواسته از فرهنگ و حوزه تمدنی و نادیده‌گرفتن تیغ تیز و برنده توانمندی‌های نرم‌افزاری فرهنگی و پیشینه تمدنی از موارد جدی آسیب‌شناسی سیاست خارجی کشور است. فریاد و شعارهای مردم آزاد‌شده از چنبره کمونیسم در آن سوی ارس را فراموش نکرده‌ایم. چه اتفاقی رخ داده که امروز یک بیت شعر نه توسط الهام علی‌اف بلکه با رئیس‌کشوری که هیچ سنخیت مذهبی و حتی «قومی» با شمال و جنوب ارس ندارد، این‌گونه ما را هراسناک[!!] می‌کند تا جایی که وزیر خارجه را تحت فشار «زیر سؤال قرارگرفتن» با عجله به توئیت‌ خارج از عرف دیپلماتیک[!!] درباره رئیس‌کشور همسایه وادار می‌کند. به نظرم واکنش نسبتا سریع ظریف در توئیت گزنده (از منظر طرف مقابل) قبل از اینکه پاسخی به مطالبه افکار عمومی باشد، تصویر بی‌رتوشی از واقعیت راهبردهای سیاست خارجی کشور را به نمایش گذاشت.»

برخلاف ادعای نویسنده هیچ کشوری به‌اندازه ایران بر اتحاد میان مذاهب و دوری گزیدن از اختلاف‌های مذهبی تاکید نکرده تا آنجا که اصلی‌ترین حامی جریان حماس (که از اهل سنت هستند) کشور ایران است.

این روزنامه اصلاح‌طلب حتی به واکنش توئیتری ظریف می‌تازد، چرا؟ دلیل آن است که وقتی واکنش توئیتری را گزنده و بد بدانیم قطعا واکنش‌های جدی‌تر مثلا به عهدشکنی غربی‌ها در برجام به یقین نادرست قلمداد می‌کنیم. اما جالب است که بدانیم وزیرخارجه کشورمان در توئیت خود نوشته بود: «به اردوغان نگفته بودند شعری که به غلط در باکو خواند مربوط به جدایی قهری مناطق شمالی ارس از سرزمین مادریشان ایران است! آیا او نفهمید که علیه حاکمیت جمهوری آذربایجان سخن گفته است؟ هیچ‌کس نمی‌تواند درباره آذربایجان عزیز ما صحبت کند.» باید از اصلاح‌طلبان پرسید آیا خواندن چنان شعری در مراسم رژه باکو خارج از عرف دیپلماتیک نبوده است؟!