جای خالی اصول علمی مبارزه با کرونا برای ازسر‌گیری فعالیت‌های ورزشی

به گزارش قائم آنلاین، شادمهر میردار در گفت‌وگو ، با بیان اینکه کرونا‌ ویروس به سرعت از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شود، اظهار کرد: فاصله گرفتن و انزوای اجتماعی، لازمه رعایت پروتکل بهداشتی در مواجهه با گسترش ویروس است اما در مقابل؛ در وضعیت ویروسی محیط، بی‌تحرکی و صرفا در منزل ماندن بدون فعالیت بدنی با شدت مناسب، اضافه وزن را به همراه خواهد داشت که منجر به پاسخ بیان ژن معیوب سیستم ایمنی ذاتی خواهد شد.

وی در ادامه افزود: نقص سیستم ایمنی بر شدت عفونت ویروسی و مدت ماندگاری آن در بدن اثر مستقیم دارد؛ ویروس و عفونت در بدن افراد چاق، مدت طولانی‌تری دوام می‌آورد و شانس گسترش و انتشار ویروس را بالا می‌برد.

عضو هیئت علمی گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه مازندران تصریح کرد: تمرینات ورزشی منظم می‌تواند مهم‌ترین عامل تقویت سیستم ایمنی و مهار بیماری‌های غیر واگیر باشد؛ از این رو منع انجام تمرینات ورزشی با تعطیلی مراکز ورزشی، سوق دادن جامعه به سوی بیماری‌های غیرواگیر و تشدید پیامدهای آن با فراهم کردن محیطی مناسب برای ابتلا به کووید ۱۹ است.

میردار خاطرنشان کرد: خطر ابتلا به نوع شدید این بیماری یا مرگ و میر بر اثر عارضه‌های بیماری‌های غیرواگیر به شدت افزایش می‌یابد؛ در حالی که ورزش‌ همگانی و فعالیت بدنی روزانه با شدت متوسط، پاسخ واکسیناسیون بدن را بهبود می‌بخشد.

وی ادامه داد: کشورهای مختلف با تشکیل کارگروه‌های علمی و تخصصی، راهکار مناسب را پیشنهاد کردند و در ایران به نظر می‌رسد همه تصمیم‌ها به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی واگذار شد تا در مورد آن تصمیم بگیرد؛ تصمیمی که با اصول اعلام‌شده برای اتخاذ این تصمیم، پر از تناقض و استانداردهای دوگانه و ناکارآمد و آمیخته‌ای از آزمون و خطا است.

عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران با اشاره به اینکه بررسی‌ها در کشورهای مختلف، حاکی از تدوین راهبردهای متنوع و گسترده جهت حفظ سلامت و ادامه زندگی است، افزود: یک پلان ایمنی برای بازگشت به تمرینات و مسابقات ورزشی از طریق ستاد مقابله با کرونا در شرایط کووید ۱۹ تعریف شده و آنچه که مورد توجه قرار گرفت، لزوم هماهنگی بین واحدهای ذی‌ربط جهت بازگشت به میادین ورزشی با رعایت مرحله‌بندی از سرگیری تمرینات ورزشی و مسابقات است.

میردار با تاکید بر اینکه بررسی رویکرد کشورهای مختلف نشان می‌دهد که توجه به سلامت ورزشی از اولویت و هزینه به مراتب کمتر و در عین حال کارآمدتر برخوردار است،گفت: سازمان بهداشت جهانی و سازمان‌های ورزشی در شرایط کووید ۱۹ شرایطی از جمله تعیین چک‌لیست و لزوم رعایت ملاحظات ایمنی کنترلی به منظور بازگشایی مراکز ورزشی با حفظ ایمنی که امری ضروری است را را بیان کرده‌اند.

وی یادآور شد: تعطیلی فعالیت‌های ورزشی و منع ورزشکاران از انجام تمرینات روزانه، هفتگی، ماهانه و سالانه، به منزله از دست‌دادن آمادگی‌های جسمانی و روانی است بنابراین اتخاذ چنین رویکردی برای بستن اماکن ورزشی و ایجاد فشار به ورزشکاران برای ماندن در خانه راه حل مناسبی برای مقابله با این ویروس نیست.

عضو هیئت علمی گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه مازندران بیان کرد: این شیوه برخورد، موجب افزایش احساس ترس و عدم اطمینان، آشفتگی و سردرگمی، درماندگی و ناکامی و دشوار شدن تثبیت هدف‌ چینی اختصاصی نه تنها برای ورزشکاران نخبه و حرفه‌ای بلکه برای سایر افراد جامعه با هدف تندرستی ورزشی می‌شود.

میردار گفت: محدودیت ایجاد شده سبب می‌شود تا با فرصت ترک خانه و امکان اجازه فعالیت، شدت تمرینات با کوتاه‌ترشدن زمان افزایش یافته و در نتیجه احتمال آسیب دیدگی بالا می‌رود؛ محدودشدن تعامل بین اعضای تیم، مربیان و سایر افراد جامعه، موجب تشدید اضطراب ورزشکاران شده و این تهدید نه تنها برای وررزشکاران حرفه‌ای، بلکه برای مربیان و نیز سایر افراد جامعه نیز وجود دارد.

وی در پایان گفت: مهم‌ترین مشکل در نظام تصمیم‌گیری فقدان دانش تخصصی مورد نیاز در شرایط مهم، حیاتی و اطلاعات جامع در تصمیم‌گیری‌ها است؛ به عبارت دیگر داده‌های علمی در تصمیم‌گیری‌ها دخیل نیست؛ به‌طور مثال ملاک تصمیم‌گیری برای قرار دادن مشاغل در گروه‌های چهارگانه متر و مقیاس عینی و علمی ندارد چراکه مبنای این تصمیم نه میزان انتشار و استعداد ابتلای آن مکان به ویروس کووید ۱۹ و نه اهمیت آن در سلامت جامعه است.