به گزارش عصرقائم، به نقل از روزنامه رأی الیوم چاپ لندن، شرکت انرژی رژیم صهیونیستی”دیلیک دریلنگ” اعلام کرد که سهام خود را که بالغ بر ۲۲ درصد میدان گازی “تمار” در شرق دریای مدیترانه است به شرکت “مبادله للبترول”(تبادل نفت) در ابوظبی به حدود یک میلیارد دلار فروخته است.

این شرکت اعلام کرد که این بزرگترین معامله تجاری است که بین شرکت‌های اسرائیلی و اماراتی از زمان آغاز عادی سازی روابط میان دو طرف امضا شده است.

به گفته منابعی در تل‌آویو، این دو شرکت آوریل توافق اولیه‌ای را امضا کردند. شرکت “دیلیک” اعلام کرد که توافقی غیر الزام آور را برای فروش سهام خود در میدان گاز طبیعی “تمار” در مدیترانه شرقی با شرکت اماراتی مذکور امضا کرده است. میدان تمار یکی از منابع اصلی انرژی است که رژیم صهیونیستی به آن تکیه دارد و ممکن است سالانه ۱۱ میلیارد متر مکعب گاز تولید کند و این برای پوشش دادن بیشتر بازار در داخل اراضی اشغالی و همچنین صادرات به مصر و اردن کافی است.

سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان پیشتر به تعطیل کردن نیروگاه‌های گاز رژیم صهیونیستی در دریای مدیترانه تهدید و اعلام کرده بود که منطقه به طور کامل وارد جنگ نفت و گاز شده است.

وی گفته بود: در صورتی که شورای عالی دفاع لبنان تصمیم بگیرد که نیروگاه‌های نفت اسرائیل ممنوع الفعالیت شوند من به شما وعده می‌دهم که ظرف چند ساعت این اتفاق خواهد افتاد.

تهدیدات رژیم صهیونیستی علیه لبنان درباره پرونده نفت اکتشافی در دریای مدیترانه جدید نیست. سال ۲۰۱۰ عوزی لانداو، وزیر زیرساخت تهدید کرد که با زور وارد این پرونده می‌شود. وی تهدید به استفاده از زور علیه لبنان یا هر کشور دیگری کرد که منافع نفتی اسرائیل در دریای مدیترانه را تهدید کند. او تمام خواسته‌های لبنان از ناحیه حقوقی و اقتصادی را بی‌پایه و اساس دانست.

در پژوهشی که مرکز پژوهش‌های استراتژیک و سیاسی و اقتصادی آن را تهیه کرده، آمده است: مساله آب‌ها برای ایده‌پردازی، امنیت و استراتژی اسرائیل مهم است چراکه سیطره بر آب‌ها همواره از مهمترین اهدافی بوده است که تل‌آویو آن را برای تبدیل رؤیای صهیونیستی درباره تشکیل کشور ابرقدرت به یک واقعیت مادی در منطقه عربی مد نظر قرار می‌دهد. این آب‌ها به تحقق مهمترین اصول اساسی مثل مهاجرت و شهرک سازی که از عوامل اصلی در ساخت آن هستند ارتباط دارند. هرچه اسرائیل کنترل این آب‌ها را بیشتر در دست بگیرد مساحت شهرک سازی و تعداد مهاجران به آن افزایش می‌یابد.