حق شناس: اصلاحات سخن نو بگوید

به گزارش عصرقائم، محمدجواد حق شناس در گفت وگو ، با بیان اینکه سکوت جریان های سیاسی در شرایط فعلی طبیعی است، اظهار کرد: باید صبر کنیم که صد روز اول دولت رئیسی تمام شده و به یک نقطه مشخصی برسد و بعد از پایان صد روز، عملکرد وی مورد یک نقد و بررسی جدی قرار گیرد.

وی تاکید کرد: جریان اصلاحات  باید برای خود کارکرد و نقش آفرینی جدیدی خارج از فضای قدرت تعریف کند و دنبال تاثیرگذاری بر افکار عمومی، گفت و گو با مردم و حضور در مراکز پژوهشی و دانشگاهی مخصوصا در زمینه علوم انسانی و اجتماعی باشد.

متن گفت و گوی ایسنا با محمدجواد حق شناس عضو شورای مرکزی حزب اعتمادملی درباره فعالیت جریان اصلاحات پس از انتخابات ریاست جمهوری و تشکیل دولت سیزدهم به شرح زیر است:

در این روزها شاهد فعالیتی از سوی جریان های سیاسی نیستیم. به نظر شما سکوت جریان های سیاسی مخصوصا اصلاح طلبان در این مقطع طبیعی است؟

این یک روند طبیعی بعد از انتخابات است. انتظار این است که گروه‌های سیاسی چه حامیان رئیس جمهور و چه کسانی که در موقعیت رقابت هستند به نظاره بنشینند و منتظر بمانند. هنوز زود است که احزاب سیاسی چه حامیان و چه منتقدان بخواهند وارد فضای واکنشی و عکس‌العملی بشوند. باید صبر کنیم که صد روز اول آقای رئیسی تمام بشود و به یک نقطه مشخصی برسد و بعد از پایان صد روز، اظهارات، نظرات و عملکرد ایشان مورد یک نقد و بررسی جدی قرار گیرد.

جبهه اصلاحات فعالیت داخلی خود را چگونه باید دنبال کند؟ آیا فعالیت داخلی این جریان اکنون متوقف است؟

جبهه اصلاحات نیاز به یک بررسی مجدد، بازیابی و ترمیم دارد. فعالیت جریان اصلاحات در برخی موقعیت ها با توفیق همراه بود و جاهایی هم به نظر می‌رسد که به موانعی برخورد کرده که برای عبور از موانع نتوانسته تدابیری اندیشه کند و مماشات کرده و دچار ایستایی شده است.
مردم از جریان های سیاسی انتظار پویایی، تحرک و ارائه طریق دارند. امروز جریان اصلاحات در پاسخ به انتظار مردم با مشکلاتی مواجه است و نیاز به یک پوست اندازی، تحرک، خوانش جدید و از همه مهم‌تر یک نقد جدی و منطقی و درعین حال بی پروایانه و بدون تعارف و رودربایستی با مجموعه خود دارد. اصلاح‌طلبان در ۸ سال گذشته به طور جدی اشتباه های قابل توجهی داشته‌اند که موجب رویگردانی مردم از اصلاحات در انتخابات شد و این مواردی هستند که نمی‌شود به راحتی از کنار آنها عبور کرد.

عملکرد جریان اصلاحات در حمایت بی چون و چرا از دولت قبل اقدام درستی نبود.

اصلاح‌طلبان نیازمند سازوکار و رویکردی جدید هستند که در وهله اول بتواند با مردم سخن بگوید، سپس با حاکمیت نیز بی پرده سخن بگوید.

آیا خروج اصلاح طلبان از قدرت سیاسی فرصتی برای این جریان فراهم کرده است یا این خروج نقطه ضعف محسوب می شود؟

حضور در عرصه قدرت سیاسی باید براساس رویه، رویکرد و شاخص هایی باشد. انتخابات مهمترین عرصه ای است که می تواند جریان  های سیاسی را در مسیر قدرت نگه دارد اما انتخابات باید براساس قواعد روشنی باشد تا زمینه تحقق نظرات مردم و به ثمر رساندن اراده آنها از طریق صندوق رای را ضمانت کند. متاسفانه در این زمینه با کاستی بزرگی مواجه هستیم که به خاطر نظارت استصوابی است که از سوی شورای نگهبان اعمال می شود. با این روند شاهد ریزش جدی آرای مردم در انتخابات اخیر بودیم به گونه ای که مشارکت به زیر پنجاه درصد رسید. افزایش آرای باطله نیز پدیده نوظهوری بود. در چنین شرایطی اصلاح طلبان نه مسیر مناسبی برای حضور در انتخابات دارند و نه پشتوانه مردمی.
حضور در قدرت سیاسی از مسیر نهادهای انتصابی یا انتخابی انجام می شود. البته سابقه نداشته است که اصلاح طلبان در نهادهای انتصابی جایگاه داشته باشند. از سویی با خط مشی شورای نگهبان، شاهد رویگردانی مردم از صندوق رای بوده ایم و تا وقتی مردم از صندوق رای روی گردان باشند، حضور اصلاح طلبان در نهادهای انتخابی محقق نمی شود. جریان اصلاحات در چنین فضایی باید برای خود کارکرد و نقش آفرینی جدیدی خارج از فضای قدرت تعریف کند و دنبال تاثیرگذاری بر افکار عمومی، گفت و گو با مردم و حضور در مراکز پژوهشی و دانشگاهی مخصوصا در زمینه علوم انسانی و اجتماعی باشد. اصلاح طلبان رویکرد آسیب شناسی نسبت به گذشته خود و گذشته انقلاب داشته باشند و سخنی نو بگویند و آن را در اختیار مردم قرار دهند و ارتباطی نقادانه با رویکرردی اصلاح طلبانه با قدرت داشته باشند که این ارتباط مبتنی بر منافع ملی و با هدف بهبود شرایط مردم باشد.