تحریم خبرنگار ۲۰:۳۰ و یادآوری یک اصل رسانه ای

به گزارش عصرقائم، تحریم انگلیس، شامل ممنوعیت سفر و مسدود کردن دارایی‌های افراد در این کشور است؛ ممنوعیت هایی که از این پس شامل حال مجری بخش «بدون تعارف» اخبار ۲۰:۳۰ خواهد شد؛ حال اینکه اضافه شدن این نام در فهرست تحریم شده ها، چقدر برای مجری صداوسیما که به نظر می رسد اموالی هم در انگلستان ندارد، بازدارنده تلقی می شود، نکته ای است که خود جای بحث دارد. ضمن اینکه انگلیس در سال های گذشته به مقر راه اندازی و حمایت از شبکه‌های معاند فارسی زبان تبدیل شده است و اقدام جدیدش مبنی بر تحریم یک خبرنگار ایرانی، چندان هم خارج از رویکرد گذشته این کشور تلقی نمی شود.

صداوسیما این اقدام مستکبرانه پارلمان انگلیس را «نشان از عصبانیت این کشور از اقدامات متعهدانه خبرنگار پرتلاش خبر ۲۰:۳۰ » توصیف کرده است و پیمان جبلی، رئیس سازمان صداوسیما با «تبریک» قرار گرفتن نام رضوانی در کنار بازپرس دادسرای اوین و رئیس سابق این زندان در فهرست تحریم شده های جدید انگلیس، در نامه ای خطاب به علی رضوانی، به او تبریک گفته است.

جبلی در این نامه نوشته است:

«همکار عزیز علی رضوانی!

از اینکه جهد و شجاعت رسانه‌ای ات دولت متکبر انگلستان را عصبانی و سرگردان کرده به تو تبریک میگویم. اینکه حکومتی سلطنتی که خود کارنامه اش در قرون گذشته مالامال از نقض حقوق بشر است یک خبرنگار را تحریم کند، یعنی اینکه بیش از آنچه تصور می‌شد به یک فرتوت سیاسی تبدیل شده است. تاریخ و کشور ما جنایت سلطنت انگلیس را در دوران اشغال ایران در جنگ جهانی فراموش نمی‌کند و صدها هزار زن و مرد و کودک ایرانی جان باخته بخاطر قحطی بزرگی که عامل آن ارتش اشغالگر انگلیس بود همچنان کابوس حاکمان لندن خواهند بود. لیست اقدامات ضد حقوق بشر حکومت سلطنتی انگلیس البته خیلی طولانی است. پدران ما نقش انگلیس را در کودتای ۲۸ مرداد دیده‌اند و نسل فعلی ما هم حمایت بی قید و شرط لندن از صدام جنایتکار را. امروز هم ما نقش کلیدی لندن را در تحریم‌های غیر انسانی مردم ایران تا هم اکنون لمس کرده‌ایم. این سمبل نقض حقوق بشر وقتی یک خبرنگار را تحریم می‌کند یعنی باید به حال حقوق بشر در دنیا گریست. موفق باشی.»

اما نکته قابل بحث دیگر در این میان، وضعیت و نسبت واقعی خبرنگار تحریم شده با صداوسیماست. گویا علی رضوانی که حدود ۱۰ سال است با رسانه ملی همکاری دارد، هنوز در زمره کارمندان رسمی این سازمان قرار نمی گیرد و از جمله افرادی است که با مشکل استخدامی مواجه اند.

اشاره به این نکته، یادآوری مبحثی مهم و قدیمی در حوزه رسانه را ضروری می نمایاند و آن لزوم حمایت، امنیت و مصونیت خبرنگارانی است که هر روز با خطرهایی اینچنین روبه رو هستند و در این مسیر بیش از همه به حمایت رسانه خود نیاز دارند. خبرنگارانی که در عین بی پناهی و نداشتن جایگاهی رسمی و مناسب در رسانه خود، خطرها را به جان می خرند و وارد گود می شوند.

آنچه مسلم است، دسترسی به اطلاعات از حقوق اساسی افراد در جامعه محسوب می شود و خبرنگار بیش از همه می تواند یاری رسان شهروندانی باشد که خواستار اطلاع از اخبار و اطلاعات داخلی و خارجی صحیح و به موقع هستند. لذا حمایت از این قشر، اصلی اساسی است که فراموشی آن از سوی رسانه ها، به منزله نادیده گرفتن و محدود کردن این حق و مساوی با محروم کردن شهروندان از اطلاعات و معلومات، تلقی خواهد شد.