آزمایش موفقیت‌آمیز هوش مصنوعی در تشخیص نحوه درمان سرطان مثانه

به گزارش عصرقائم، به نقل از نیوز مدیکال نت، پژوهشگران “دانشگاه میشیگان” (UMich) در بررسی جدید خود، توانایی یک سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی را تجزیه و تحلیل کردند تا ارزیابی کنند که آیا بیماران مبتلا به سرطان مثانه پیش از جراحی برداشتن مثانه، به شیمی‌درمانی پاسخ کامل می‌دهند یا خیر.

هوش مصنوعی در این پژوهش توانست به بهبود تشخیص کمک کند. با وجود این، پژوهشگران هشدار دادند که هوش مصنوعی، جایگزینی برای تخصص انسان نیست و سیستم آنها نباید به صورت یک جایگزین برای پزشک مورد استفاده قرار گیرد. “لوبومیر حاجیسکی” (Lubomir Hadjiyski)، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان و از پژوهشگران این پروژه گفت: اگر هوشمندانه از این سیستم استفاده شود، می‌تواند به انسان‌ها کمک کند.

هنگامی که بیماران به سرطان مثانه مبتلا می‌شوند، جراحان در تلاش برای جلوگیری از بازگشت سرطان یا گسترش آن به سایر اندام‌های بدن، اغلب کل مثانه را برمی‌دارند. با وجود این، شواهد بیشتری وجود دارند که ثابت می‌کنند اگر بیمار پس از شیمی‌درمانی هیچ شواهدی از بیماری نشان ندهد، ممکن است جراحی لازم نباشد.

با وجود این، تعیین کردن این که آیا ضایعه باقیمانده پس از درمان صرفا بافتی است که در نتیجه درمان زخمی شده یا این که بقایای سرطان به شمار می‌رود، دشوار است. پژوهشگران در این فکر بودند که آیا هوش مصنوعی می‌تواند به تشخیص این موضوع کمک کند یا خیر.

“حاجیسکی” ادامه داد: پرسش بزرگ این بود که چنین سیستمی چه تاثیری روی پزشک خواهد داشت. آیا قرار است کمک کند یا پزشکان را گیج می‌کند؟ آیا قرار است تاثیر عملکرد آنها را بالا ببرد یا به سادگی نادیده گرفته خواهد شد؟

طی این پژوهش، ۱۴ پزشک دارای تخصص‌های گوناگون از جمله رادیولوژی، اورولوژی و انکولوژی به همراه دانشجویان پزشکی، اسکن‌های قبل و بعد از درمان ۱۵۷ شخص مبتلا به تومور مثانه را بررسی کردند و امتیازی را برای هر یک از آنها در نظر گرفتند.

سپس پژوهشگران، امتیاز محاسبه‌شده توسط رایانه را بررسی کردند. نمرات پایین‌تر نشان‌دهنده احتمال کمتر پاسخ کامل به شیمی‌درمانی و نمرات بالاتر نشان‌دهنده احتمال بیشتر بودند.

پژوهشگران، بهبودهایی را در ارزیابی‌های خود که با سیستم هوش مصنوعی انجام شده بودند، مشاهده کردند. “حاجیسکی” گفت: بخش متمایز پژوهش این بود که مشاهدات جالبی را در مورد شرکت‌کنندگان نشان می‌داد.

سیستم هوش مصنوعی به پژوهشگران کمک کرد تا بیشتر بر مراقبت بالینی تمرکز کنند.

این پژوهش، بخشی از یک پروژه تامین‌شده توسط “مؤسسه ملی سلامت آمریکا” (NIH) به شمار می‌رود که بر توسعه و ارزیابی سیستم‌های مبتنی بر نشانگرهای زیستی مبتنی شده است تا در مورد پاسخ به درمان سرطان مثانه تصمیم‌گیری کند.

“حاجیسکی” گفت که طی بیش از دو دهه پژوهش در مورد هوش مصنوعی برای ارزیابی انواع گوناگون سرطان و پاسخ به درمان آنها، مشاهده کرده است که سیستم‌های یادگیری ماشینی می‌توانند به پزشکان در تصمیم‌گیری کارآمد کمک کنند، اما آنها هم می‌توانند دچار اشتباه شوند.

وی افزود: یکی از نکات جالبی که متوجه شدیم، این است که رایانه نیز در برخی موارد اشتباه می‌کند؛ اما اشتباه آن با اشتباه یک رادیولوژیست متفاوت است. این بدان معناست که اگر این سیستم به درستی استفاده شود، شانس بهبود را فراهم می‌کند، اما جایگزین پزشک نمی‌شود.