پروتز دست “دانشگاه آکسفورد” با تنفس کنترل می‌شود

به گزارش عصرقائم، به نقل از ساینمگ، پژوهشگران “دانشگاه آکسفورد”(University of Oxford)، یک پروتز جدید دست ساخته‌اند که با نیروی حاصل از تنفس کاربر کنترل می‌شود.

این دستگاه سبک‌وزن و ساده می‌تواند جایگزینی برای پروتزهای دارای سیم باشد که ابتدا در اوایل قرن نوزدهم توسعه یافتند. این پروتز به ویژه برای افرادی که خیلی جوان هستند یا به هر دلیلی نمی‌توانند از یک سیستم ناخوشایند دارای سیم استفاده کنند، مناسب است.

پروفسور “جرون برگمان”(Jeroen Bergmann)، استاد بخش علوم مهندسی دانشگاه آکسفورد و از پژوهشگران این پروژه گفت: دستگاه تنفسی ما، یک گزینه جدید را ارائه می‌دهد که می‌تواند بدون محدود کردن حرکات بدن کاربر استفاده شود. این یکی از نخستین روش‌های طراحی جدید برای کنترل یک پروتز مبتنی بر نیروی بدن به شمار می‌رود که از زمان ظهور سیستم مبتنی بر سیم در بیش از دو قرن پیش ارائه شده است.

اگرچه چندین گزینه متفاوت پروتز وجود دارند اما در توسعه روش‌های جدید کنترل دستگاه‌های مبتنی بر بدن، پیشرفت کمی در مقایسه با پروتزهای پیچیده مبتنی بر نیروی بیرونی حاصل شده است.

پرکاربردترین پروتز اندام فوقانی، سیستم مبتنی بر سیم است که به دلیل هزینه‌های نصب و نگهداری حرفه‌ای، حفظ آن در محیط‌هایی با منابع کم، بسیار پرهزینه است.

این روش جدید، یک دستگاه جایگزین مبتنی بر انرژی بدن را برای کاربران ساکن در شرایطی ارائه می‌کند که هزینه، نگهداری، راحتی و سهولت استفاده، از ملاحظات اولیه در آنها به شمار می‌روند.

کاربران با تنظیم تنفس خود، نیروی یک توربین کوچک را تامین می‌کنند که می‌تواند حرکات انگشت مصنوعی را به دقت کنترل کند. حجم هوای مورد نیاز برای تغذیه دستگاه، قابل دستیابی است و چرخ‌دنده نیز سرعت عمل را تعیین می‌کند.

این دستگاه به ‌سیم نیازی ندارد، سبک‌وزن است و می‌تواند برای کودکان و نوجوانانی مناسب باشد که هنوز در حال رشد هستند. در مقایسه با سایر پروتزها، کمترین میزان نگهداری و آموزش مورد نیاز است که به سهولت استفاده از آن کمک می‌کند.

پژوهشگران برای اصلاح و توسعه این سیستم، با یک موسسه خیریه انگلیسی موسوم به “لیمبو”(LimbBo) همکاری می‌کنند.

“جین هویت”(Jane Hewitt)، از مسئولان لیمبو گفت: یکی از اهداف ما در بنیاد لیمبو این است که اطمینان حاصل کنیم که فرزندان ما به هر وسیله‌ای که به زندگی روزمره آنها کمک می‌کند، دسترسی داشته باشند. هیچ کدام از تفاوت‌های دو اندام، مشابه نیستند و آنچه به یک کودک کمک می‌کند، ممکن است برای دیگری مناسب نباشد. در حال حاضر، گزینه‌هایی در مورد پروتز وجود دارند اما هنوز هم کودکانی هستند که به روش کاملا متفاوتی نیاز دارند. فقدان مفصل آرنج در بسیاری از آنها، دسترسی به وسایل مصنوعی را به شدت محدود می‌کند. بنابراین، ما از فرصت همکاری با پروفسور برگمان برای بررسی روش‌های مختلف استقبال کردیم. این یک پیشرفت هیجان‌انگیز برای فرزندان بسیاری از ما به شمار می‌رود.

وی افزود: ما از این پژوهش به عنوان رویکردی کاملا متفاوت برای توانمند ساختن فرزندان در برخورداری از کمک یک پروتز مانند این نمونه استقبال می‌کنیم. عنصر انتخاب مهم است و ما از هر طرح تحقیق و توسعه‌ای که این امکان را فراهم کند، به طور کامل حمایت خواهیم کرد. ما باور داریم که گروه دانشگاه آکسفورد به واسطه مشارکت دادن ما در این بحث‌ها، واقعا بهترین‌ها را برای فرزندان ما می‌خواهد.

سخنگوی یک سازمان غیردولتی مستقر در هند موسوم به “موبیلیتی ایندیا”(Mobility India) که با این گروه پژوهشی در مورد آزمایش کاربر همکاری می‌کند، گفت: پروتز تنفسی این قابلیت را دارد که گزینه‌های پروتز را برای کودکان و نوجوانان، به ویژه در هند و سایر کشورهای در حال توسعه که فاقد فناوری مناسب هستند، گسترش دهد.