دو راهی سرنوشت‌ساز دوومیدانی!

به گزارش عصرقائم، تیم ملی نوجوانان ایران با ۲۵ ورزشکار شامل ۱۰ دختر و ۱۵ پسر از ۲۱ تا ۲۴ مهر در قهرمانی آسیا شرکت کرد که دستاورد آن کسب ۱۳ مدال (۴ طلا، ۴ نقره و ۵ برنز) و مقام چهارم تیمی بود.

هر چند دو کشور قدرتمند ژاپن و چین که جزو برترین‌های دوومیدانی آسیا هستند، در این دوره حضور نداشتند اما ورزشکاران ایران نسبت به سه دوره قبل این مسابقات عملکرد بهتری از خود به جای گذاشتند و مدال‌هایی تاریخی هم کسب کردند.

مدال طلای نازنین فاطمه عیدیان در ۴۰۰ متر مانع اولین مدال طلای تاریخ دوومیدانی زنان ایران در قهرمانی آسیا محسوب می‌شود. همچنین مدال طلای سیدمحمد سجاد آقایی در ۴۰۰ متراولین مدال طلای دوومیدانی ایران در دوهای سرعت قهرمانی نوجوانان آسیا است.

دختران ایران در جریان این مسابقات علاوه بر کسب ۶ مدال، پنج رکورد ملی رده سنی نوجوانان را هم شکستند اما در بخش پسران رکوردی جابه جا نشد. با این حال ورزشکاران اعزامی نشان دادند پتانسیل خوبی در دوومیدانی دارند که در صورت توجه و هدایت مناسب، می‌توانند پشتوانه خوبی برای تیم بزرگسالان باشند.

بررسی عملکرد ایران در قهرمانی نوجوانان آسیا از سال ۲۰۱۵ روند رو به رشدی را نشان می‌دهد؛ در ۲۰۱۵ ایران با یک طلا و یک برنز به سیزدهمی مشترک با قطر دست پیدا کرد، ‌در ۲۰۱۷ با ۱ نقره و ۴ برنز پانزدهم شد، در ۲۰۱۹ با ۲ طلا، یک نقره و دو برنز در جایگاه ششم قرار گرفت و در ۲۰۲۲ هم با ۱۳ مدال چهارم شد.

نکته قابل توجه سرنوشت مدال‌آوران ایران در این دوره‌های مختلف است؛ مریم محبی که در مسابقات ۲۰۱۷ برنز ۴۰۰ متر را به دست آورد، به درستی هدایت نشد و شاید اکنون فاصله زیادی با مدال بزرگسالان آسیا داشته باشد. ورزشکار دیگری که با وجود استعداد و مدال‌آوری در نوجوانان آسیا از دوومیدانی کنار رفت رضا کفایتی بود که در ماده دهگانه برنز آسیا را از آن خود کرد. ورزشکاران دیگری همچون امینه کشیری، بهاره جهان‌تیغ و سجاد حسن زاد نیز هستند که با وجود مدال‌آوری در نوجوانان آسیا دیگر نامی از آنها شنیده نمی‌شود.

نقش فدراسیون دوومیدانی در هدایت، نظارت و حمایت ورزشکارانی که استعداد دارند، بسیار حیاتی است. مسئولان این فدراسیون باید با برنامه ریزی دقیق، انتخاب مربی باکیفیت، حمایت مادی و معنوی و نظارت بر کار ورزشکاران مانع از افت آنها و به تدریج حذفشان شود؛ اتفاقی که پیش از این برای تعدادی از مدال‌آوران افتاده است. کمیته استعدادیابی فدراسیون که با رده‌های پایه سروکار دارد هم باید فعال باشد. انتخاب اعضای این کمیته باید با حساسیت خاصی انجام شود تا کسانی کار استعدادیابی و توجه به رده‌های پایه را برعهده بگیرند که از توانایی و دانش لازم برخوردار باشند.