بازسازی صورت قربانی یک جنگ قرون وسطایی

به گزارش عصرقائم، به نقل از دیلی‌میل، کارشناسان پس از بیرون کشیدن جمجمه یک جنگجوی دوره قرون وسطی از یک گور دسته‌جمعی خارج از شهر “ویزبه”(Visby) در جزیره گوتلند سوئد، چهره او را بازسازی کردند.

در سال ۱۳۶۱ میلادی یک نیروی دانمارکی متشکل از ۲۵۰۰ مرد که بسیاری از آنها مزدوران مجرب بودند، این قتل عام را مرتکب شدند. حفاری‌ها نشان می‌دهد که آنها با یک گروه شبه‌نظامی روستایی متشکل از حدود ۲۰۰۰ دهقان ضعیف روبه‌رو شدند که حداقل یک سوم آنها خردسال یا مسن بودند. در کشتاری که پس از این درگیری رخ داد، حدود ۱۸۰۰ نفر از مدافعان قربانی شدند. در میان آنها جنگجویی بود که دهانش با تبر خرد شده و زخم‌های دیگری نیز در بالای چشم چپ و روی استخوان گونه چپ دیده می‌شوند که احتمالا ناشی از یک سلاح نیزه‌دار بوده‌اند.

“سیسرو موراس”(Cicero Moraes)، متخصص گرافیک برزیلی، با وارد کردن جمجمه به یک رابط دیجیتال، ویژگی‌های این جنگجو را زنده کرده است.

موراس گفت: هنگامی که جمجمه آماده شد، نشانگرهایی از ضخامت بافت نرم در سراسر جمجمه گسترش یافتند. این نشانگرها به طور کلی مرزهای پوست را در برخی از نواحی صورت نشان می‌دهند. ما برای تکمیل داده‌ها، یک سی‌تی‌اسکن را از یک اهداکننده زنده وارد کردیم و شکل استخوان‌ها و بافت نرم را در سی‌تی‌اسکن تغییر دادیم تا با صورت فرض‌شده مطابقت داشته باشد. با تعریف چهره اصلی، فرضیات را نهایی کردیم و علمی‌ترین تصویر را در سایه‌های خاکستری، با چشمان بسته و بدون مو ایجاد کردیم.

خود جمجمه، مجموعه ناقصی از داده‌ها را ارائه می‌دهد. بنابراین، برخی از جنبه‌ها مانند اندازه بینی، دهان و چشم‌ها براساس داده‌های آماری پیش‌بینی می‌شوند اما نتیجه نهایی، یک محصول تقریبی از آن چیزی به شمار می‌رود که جنگجو در زمان مرگ بوده است.

هنوز مشخص نیست که آیا این ضربه تبر کشنده بوده است یا خیر. موراس ادامه داد: حدس زدن این موضوع تنها از روی جمجمه، کار دشواری است اما مطمئنا درمان چنین آسیبی با توجه به سال وقوع و واقعیت داشتن آن، کار آسانی نخواهد بود.

این تصاویر برای موراس، واقعیت جنگ را به نمایش می‌گذارند. وی افزود: این تصاویر بسیار تأثیرگذار هستند. ما معمولا صحنه جنگ‌ها را از دور مشاهده می‌کنیم؛ بدون این که بدانیم چه بر سر جنگجویان می‌آید. تصور کنید این صحنه‌ها برای کسانی که چنین خشونتی را دریافت می‌کنند، چگونه است.

شهروندان ویزبه پس از جنگ، برای جلوگیری از خونریزی بیشتر تسلیم شدند. پادشاه پیروز “والدمار چهارم”(Valdemar IV)، باج سنگینی را دریافت کرد و جزیره را بخشی از قلمرو پادشاهی خود خواند.

سوئد و دانمارک هر دو به ادعا در مورد این جزیره ادامه دادند تا این که “دومین پیمان برومزبرو”(Second Treaty of Brömsebro) در سال ۱۶۴۵ پس از شکست دانمارک در “جنگ تورستنسون”(Torstenson War) امضا شد.

در نهایت پنج گور دسته جمعی بیرون از دیوارهای ویزبه پیدا شد و نخستین کاوش‌های باستان شناسی در سال ۱۹۰۵ نشان داد که بسیاری از مردگان با زره خود دفن شده‌اند.

موراس، این بازسازی را با استفاده از مدل سه‌بعدی جمجمه که توسط “موزه تاریخ سوئد”(Swedish History Museum) در استکهلم به اشتراک گذاشته شده بود، تکمیل کرد.