به گزارش عصرقائم، به بهانه برگزاری بیست و دومین دوره رقابت‌های جام جهانی فوتبال، هر روز یکی از جام‌جهانی‌های برگزار شده را نه با نگاه معمول بلکه با نگاهی به نکات کمتر دیده و گفته شده و گاهی نوستالوژی آن جام، مرور می‌کنیم.

*قسمت یازدهم: جام جهانی ۱۹۷۸

قصه میزبانی آرژانتین

بالاخره نوبت به آرژانتینی‌ها رسید تا میزبان بزرگ‌ترین رقابت ملی جهان باشد. این تیم با توجه به این که فیفا قصد داشته میزبانی را به یک کشور آمریکای جنوبی دهد، آرژانتین جلوتر از برزیل و اروگوئه موفق به گرفتن میزبانی جام یازدهم شد. آرژانتینی‌ها به دنبال این بودند تا بعد از ۴۸ سال قهرمان این جام شوند و استفاده از میزبانی و بازی مقابل هواداران به این موفقیت برسد.

شرایط میزبانی

آرژانتینی‌ها دو سال قبل با پیش‌دستی ژنرال‌های هوایی این کشور تصمیم به کودتا گرفتند. پس از این سایر ارتش آرژانتین نیز به این کودتا پیوستند و حکومت ۲ سال قبل از شروع جام جهانی به دست خورخه رافائل ویدلا افتاد. میزبانی از این جام در شرایط روز آرژانتین ریسک بزرگی بود که اگر با قهرمانی آلبی سلسته همراه می‌شد، کار را برای خورخه در اداره کشور راحت‌تر می‌کرد و اگر قهرمانی به دور می‌شد، اوضاع دوباره ناآرام می‌شد.

به دنبال مقصر

خورخه به دنبال این بود که تا در صورت قهرمان نشدن تیم ملی، شخصی را پیدا کند که همه تقصیرها را گردن او بیاندازد و سزار لوئی منوتی بهترین شخص برای این کار بود. او برای مهیا کردن تیم ملی که بتواند قهرمان جهان شود، کوچه به کوچه خیابان‌های بوینس آیرس، کوردوبا و سایر شهرها را گشت و حتی کمپس را از اسپانیا به میهن دعوت کرد تا به این مهم دست پیدا کند. قهرمانی آرژانتین باعث شد تا رنگ و بوی خیابان‌های شهرهای مختلف پر از عطر و رنگ شادی را بگیرد و مردم پس از سال‌ها آرامش خاصی را تجربه کنند.

اولین حضور ایران در جام جهانی

تیم ملی با اختلاف داخلی وارد آرژانتین شد. حکومت وقت قصد نداشت تا پاداش بازیکنانی که عامل صعود به جام جهانی شدند را بدهد و همین سبب تفرقه و از بین رفتن تمرکز در تیم ملی شد. سرانجام هم از تمامی بازیکنان ملی‌پوش، تنها ناصر حجازی با تهدید این که “اگر پولم را ندهید، پایم را به هواپیما نمی‌گذارم” پاداشش را گرفت و با تیم ملی راهی جام جهانی شد.

اوفارل به دلایل خانوادگی و مالی به صورت ناگهانی ایران را ترک کرد و مهاجرانی که شاگرد کمپل آلمانی بود و سرمربی تیم جوانان بود، هدایت تیم ملی را برعهده گرفت. بازیکنان نمی‌خواستند قلیچ‌خانی که در انتخابی حضور نداشته، به لیست تیم ملی اضافه شود و معتقد بودند تفکرات سیاسی او هم برای ایران و هم برای حکومت تازه تاسیس کشور میزبان بد می‌شود. تمرکز نداشتن بازیکنان سبب شد که ایران در ۲ بازی با هلند و پرو ۴ پنالتی به حریف دهد.

با وجود بازی خوب مقابل اسکاتلند مدعی و تساوی یک بر یک، مقابل هلند و پرو شکست‌های سنگینی توسط شاگردان مهاجری تجربه شد و ایران در اولین دوره حضورش با تنها ۲ گل زده از دور رقابت‌ها کنار رفت.

شب‌نشینی پیش از بازی با ایران

اسکاتلد یکی از اصلی‌ترین مدعی‌های قهرمانی آن دوره بود که در غیاب انگلستان، همه معتقد بودند این تیم می‌تواند بار دیگر جام را بریتانیا ببرد. بی‌اخلاقی و بی‌بند و باری تیمی که پر از ستاره‌های نظیر کنی داگلیش، جو جوردن، سونس و بوکان وفور سبب شد تا آن‌ها با یک برد، یک مساوی و یک شکست و قرار گرفتن در رده سوم گروه از این مسابقات حذف شوند. برخی رسانه‌ها بعدها در خصوص این مسائل اعلام کردند که اسکاتلندی‌ها بیشتر شب‌ها مشغول به خوردن مشروبات الکلی بودند و این اتفاق حتی شب پیش از بازی با ایران نیز رخ داده بود.

اطلاعات کلی

۱۶ تیم ایران، اسکاتلند، پرو، هلند، برزیل، سوئد، اسپانیا، اتریش، ایتالیا، آرژانتین(میزبان)، فرانسه، مجارستان، آلمان غربی(قهرمان دوره قبل)، تونس، لهستان و مکزیک حضور داشتند.

در فینال، آرژانتین در وقت‌های اضافه با نتیجه ۳ بر یک هلند را از پیش رو برداشت و برزیل به مقام سوم رسید.

نکات جالب و کمتر شنیده شده

– آرژانتین با تفاضل گل بهتر نسبت به برزیل توانست راهی فینال شود.

– شماره‌های عجیب و غریبی در این جام وجود داشت که نمونه اصلی آن شماره ۸ دروازه‌بان تیم ملی آرژانتین بود.

– اعلام ۴ پنالتی به ضرر یک تیم از جمله اتفاقات نادر جام جهانی است که برای ایران رخ داد.

– غیبت کرایف سبب شد تا هلند برای بار دوم ناکام بزرگ جهان لقب بگیرد.

– نحوه برگزاری این دوره نیز همانند دوره قبل جام جهانی بود و تیم‌های صعود کرده از دور اول، به دور دوم گروهی می‌رسیدند.

– برخی تیم‌ها با ترکیب  ۵ – ۰ – ۵ برابر حریفان خود به میدان می‌رفتند.