آمریکا، تامین کننده ۷۳ درصد کمک های نظامی دیکتاتورهای جهان

به گزارش قائم آنلاین، چندین دهه است که دولت و رسانه های شرکتی آمریکا مکررا به مردم این کشور گفته اند که اعمال جنگی که به دستور رئیس جمهورشان صورت می گیرد، عمدتا با انگیزه و ضرورت عکس العمل در برابر تهاجم یا سرکوب «دیکتاتورهای اهریمن صفت» انجام شده است. به ما گفته شده که باید به عراق حمله می کردیم چون صدام حسین یک دیکتاتور اهریمنی بود. ما باید لیبی را بمباران می کردیم چون معمر قذافی یک دیکتاتور اهریمنی بود که می خواست علیه مردم کشورش «حمام خون» به راه اندازد. امروز البته به ما گفته می شود که ما باید از شورشیان در سوریه حمایت کنیم، چون بشار اسد یک دیکتاتور اهریمنی است و ما باید مرتب خنجرهایمان را برای کیم جونگ اون کره ای و ولادیمیر پوتین روسی تکان دهیم، چرا که آنها نیز دیکتاتورهایی اهریمنی اند.
این بخشی از یک روایت رسانه های شرکتی جریان اصلی است که معمولا به پرسش نیز گرفته نمی شود؛ این روایت که آمریکا رهبری «دمکراسی های غربی» را در تلاشی جهانی برای مبارزه با تروریسم و تمامیت گرایی و ترویج دمکراسی بر عهده دارد.
من در مقابل، این پرسش ساده را مطرح می کنم: آیا این حرف ها حقیقت دارد؟ آیا آنطور که مرتب به ما گفته می شود، دولت آمریکا واقعا مخالف دیکتاتوری ها و پرچمدار دمکراسی درگوشه و کنار جهان است؟
یافتن این حقیقت کار چندان ساده ای نیست، اما منابع فدرال پاسخ لازم را دراختیار ما می گذارند: نه. براساس سیستم رتبه بندی حقوق سیاسی در کشورهای جهان از سوی خانه آزادی، تا سال ۲۰۱۵ چهل و نه کشور درجهان وجود داشته اند که می توان آنها را به نوعی تحت عنوان «دیکتاتوری» طبقه بندی کرد. برای سال مالی ۲۰۱۵ که اطلاعات علنی شده اش سال گذشته منتشر شده، دولت فدرال ایالات متحده به ۳۶ مورد از این دیکتاوری ها کمک مالی ارائه کرده است، آن هم با پول های مالیاتی شما. ایالات متحده درحال حاضر از بیش از ۷۳ درصد دیکتاتوری های جهان حمایت می کند!
افرادی که آگاهی های سیاسی بیشتری دارند  از برخی موارد کاملا فاش شده این کمک ها آگاهند؛ نظیر کمک های نظامی به ارزش ده ها میلیارد دلار که آمریکا دراختیار پایتخت گردن زنی جهان، حکومت سلطنتی زن ستیزعربستان سعودی و دیکتاتوری نظامی سرکوبگری که اکنون درمصر قدرت را در اختیار دارد، قرار داده است. اما مدافعان  سیاست خارجی  کشورمان ممکن است تلاش کنند برای این قبیل کمک ها منطقی پیدا کنند و بگویند که عربستان سعودی و مصر استثناهایی از قاعده محسوب می شوند. شاید آنها بگویند که منافع ملی گسترده تر ما درخاورمیانه  اقتضا می کند که با هدف حصول به نتیجه ای جامع تر و به نفع دمکراسی، موقتا ماهیت سرکوبگر این حکومت های خاص را نادیده بگیریم.
البته به چنین یاوه گویی هایی از جهات مختلف می توان پاسخ داد؛ اول از همه آنکه این پیش فرض ها به سوگیری های طبقاتی درباره  آنچه که تشکیل دهنده «منافع ملی» آمریکاست آلوده اند. اما مطالعه من از حمایت های آمریکا از دیکتاتوری های گوشه و کنار جهان نشان می دهد که حمایت دولت ما از عربستان سعودی و مصر،  استثنایی از یک قاعده  به شمار نمی روند. آنها خود قاعده هستند.
نویسنده: ریچ ویتنی (Rich Whitney) وکیل، مفسررادیویی، عضو حزب سبز ایلی نویز و نامزد پیشین این حزب برای فرمانداری این ایالت
منبع: yon.ir/MyA2m