«جماران » کمی هم به فکر اندیشه‌های امام باشد!

به گزارش قائم آنلاین، جماران به عنوان نمونه اخیرا مصاحبه‌ای را منتشر کرده که در آن به بازداشت فرزندان آیت‌الله طالقانی در روزهای پایانی فروردین ۱۳۵۸ پرداخته شده است، در این مصاحبه به عملکرد کمیته‌های انقلاب در سال ۱۳۵۸‌اشاره و به آن حمله شده بود.

روزنامه شرق در شماره پنجشنبه خود بخش‌هایی از این گفت‌و‌گو را به نقل از جماران بازنشر کرده و نوشته است : « ‌مسئولین کمیته وقت به سرپرستی آقای غرضی، در یک حرکت نسنجیده و عجولانه، تصمیم به بازداشت مجتبی طالقانی به اتهام فعالیت‌های گذشته وی می‌گیرند، این کار بدون مشورت و مراجعه به آقای طالقانی اتفاق می‌افتد. طبیعتا مرحوم آیت‌الله طالقانی به‌حق گله‌مند می‌شود که چرا نسبت به بستگان و خانواده‌اش بدون مشورت و کسب اطلاع ایشان، اقدامی صورت گرفته است و برای آنکه در معرض سؤال و جواب‌های بعدی قرار نگیرد و به نوعی آزردگی خود را نشان دهد، تصمیم به دوری از انظار می‌گیرد و مدتی را در نقطه‌ای که کسی از آن خبر ندارد، می‌گذراند.»

این همه در حالی است که امام خمینی(ره) ۲۹ فروردین ۱۳۵۸ طی سخنانی با حمایت شدید از کمیته‌های انقلاب و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تاکید کردند:
«همه مي‎دانند آن وقتي كه این نابسامانی‌ها پیدا شد، از قواي انتظامي هم خبري نبود، و پاسدارها این كار را كردند و جلو همۀ این مفاسد را تا آن حدودي كه امكان داشت [گرفتند] در همۀ بلاد كمیته‎ها و پاسداران انقلاب این كارهاي مفید را انجام دادند.»

امام خمینی همچنین در این سخنرانی با مثال زدن فرزند خود تصریح کردند: «مثلاً فرض كنید كه ـ یك كسي را مي‎گیرند، مثلاً احمد ما را مي‎گیرند ـ ولو اینكه اگر احمد را بگیرند بكُشند هم من حرفي نمي‎زنم اما مي‎خواهند اینها [غائله]درست بكنند ـ یا مثلاً… از یكي از علماي ایران، پسرش را مي‎گیرند یك كاري سرش مي‎آورند، این یك غائله پیدا مي‎شود. تا این شد، خودشان شروع مي‎كنند قبل از اینكه صاحبكار مشغول بشود و اظهار تأثر بكند، آقایان [اظهار] تأثر مي‎كنند، «وامصیبت» آقایان مي‎گویند! خود صاحبكار هیچ حرفي نمي‎زند اما آقایان سینه مي‎زنند!» (صحیفه امام ، جلد ۷، صفحه۳۵)

جماران در بازخوانی تاریخ بدون هیچ‌اشاره‌ای به اصل ماجرا و اینکه نظر امام در این میان چه بوده است تنها به گزارش ناقصی بسنده کرده است. انتظار می‌رود جماران در کنار توجه به نظرات خاص برخی گروه‌ها و گروهک‌های سیاسی کمی نیز به فکر اندیشه‌های امام و بازخوانی آن باشد.