به یادمرحوم ناصر یمین مردوخی مرد عرصه خبر

“در حقیقت مرگ هر مخبر بسی خون‌بار و حزن‌انگیز باشد”

زندگی را هر که کرد آغاز در پایان بمیرد/

هم گدا بر خاک ره هم خواجه در ایوان بمیرد

هر دو ‌می‌میرند اما مرگشان یکسان نباشد/

آنکه در بستر بمیرد وانکه در میدان بمیرد

مرگ هر کس گونه‌ای در زندگان تأثیر بخشد/

گاه عمروعاص بمیرد گاه گر سلمان بمیرد

سرنوشت گوسفندان گردد از بنیان دگرگون/

در کمین است گرگ خون آشام چون چوپان بمیرد

مرگ هر کس مرگ خصلت‌های وی باشد از این رو/

هر که می‌میرد صفات نیک و بد با آن بمیرد

گاه با مرگ ستمگر حاکمی جبار و خونریز/

فتنه و آشوب و قتل و غارت و طغیان بمیرد

گاه با مرگ جوانمردی شهید و نیک سیرت/

مهربانی، مردمی، آزادگی، احسان بمیرد

عاقبت مرگ است اما مرگ هر کس نیست یکسان/

گر بمیرد شمر ننگ‌‌آلود یا شاه شهیدان بمیرد

شیر یزدان شد شهید راه حق گاه عبادت/

رهبری همچون علی کی با چنان ایمان بمیرد

گر بمیرد صد هزار انسان نما سهل است اما/

تلخ و غمناک است هنگامی که یک انسان بمیرد

در حقیقت مرگ هر مخبر بسی غم بار و حزن‌انگیز باشد/

چون که فقدان خبرها با خبر داران بمیرد

بی‌گمان آن مخبر و شاعر که حق را جلوه بخشد/

هر چه بنگارد بماند نیک با وجدان بمیرد

آن شهیدان رسانه رفته‌اند با افتخار/

بس خبرهای مگو اندر دل آنان بمیرد

آن شهیدان فداکار پر گشودند از جهان/

در گلستان رسانه بلبل و شاهین بمیرد

قدرت طبع تو (مردوخ) گر به خاموشی گراید/

با خبرهای مگو یک مرد با ایمان بمیرد