وارونه‌گویی‌های نه‌چندان ظریف درباره برجام و درّی ‌اصفهانی

به گزارش قائم آنلاین، ظریف دیروز در پاسخ به سئوالات مستند کریمی قدوسی نماینده مشهد که از حضور ۴ دوتابعیتی به ویژه عبدالرسول درّی ‌اصفهانی در کنار تیم مذاکره‌کننده انتقاد کرده بود، گفت: جمهوری اسلامی ایران برای پیشبرد اهداف خود در سطح بین‌المللی از همه ابزارها استفاده می‌کند؛ کما این‌که در جلسه دیوان بین‌المللی دادگستری از طرف ایران وکلای فرانسوی و انگلیسی هم حضور داشتند، اما کسی نمی‌گوید چرا از افرادی با تابعیت‌های دیگر استفاده کردیم. همه کسانی که در مذاکرات با ما کار می‌کردند هم به وزارت اطلاعات معرفی کردیم و اجازه حضورشان را گرفتیم و من جز خدمت از آنها در مذاکرات ندیدم، من مسئول روابط دیگر آنها نیستم و آنها هم در هیچ‌یک از مذاکرات خصوصی نبودند و تنها در جلسات تخصصی حضور داشتند.
ظریف با بیان اینکه برجام نشانه حقانیت ایران است، اما شما می‌گفتید برجام شکست خورده، افزود: آمریکا شکست خورده و نتوانسته از برجام به نفع خود استفاده کند لذا از برجام خارج شده، در حالی می‌گفتند که آنقدر برجام به نفع آمریکا است که خارج نمی‌شود ولی خارج شد، چون برجام خوب نوشته شده بود و خوب کارشناسی شد.
ظریف درباره غرامت ۱/۷ میلیارد دلاری از آمریکا که تحت حمایت وی بوده، یادآور شد: بیشترین نقش را در گرفتن این مبلغ از آمریکا ‌آقای درّی ‌اصفهانی داشت. من بین خودم و خدا باید شهادت دهم کما این‌که برای مقامات قضایی هم شهادت دادم ایشان نقش موثری داشت.
وی در پاسخ به سوال دیگر کریمی قدوسی گفت: باند نیویورک یک مفهوم ساختگی در دهه ۷۰ بود که در شبنامه‌های توزیع شده در وزارت خارجه از آن نام برده شد من نه رئیس باند نیویورکم نه باند نیویورک وجود دارد. این موضوع یک بار هم در روزنامه کیهان مطرح شد با عنوان مقاله «با ما به سی‌تی‌بی‌تی» بیایید که فردای آن روز بابت آن مقاله عذرخواهی کردند.
درباره این اظهارات گفتنی است اولا ادعای عذرخواهی کیهان، خلاف واقع است.
ثانیا در سودمندی مشورت مشاوران ارشد نفوذی نظیر عبدالرسول درّی ‌اصفهانی – که از طرف خارجی حقوقی ۷۵۰۰ پوندی درّیافت می‌کرد و با سحر نوروززاده (مشاور اوباما و همکار سوزان رایس در تیم مشاوران امنیت ‌ملی) در ارتباط کاری بود – همین بس که نه‌تنها تحریم‌ها برداشته نشد و ۱۵۰ میلیارد دلار اموال بلوکه شده ایران برخلاف وعده‌ها بازنگشت، بلکه آمریکا توانست به سادگی آن را زیر پا بگذارد و دولت و آقای ظریف با وجود این نقض و خروج آشکار، قادر نیستند اقدام آمریکا را تلافی کنند.
از همه بدتر اینکه تیم آقای ظریف به جای استناد به مفاد برجام برای شکایت از تحریم‌ها و بدعهدی‌های آمریکا، مجبور شده‌اند به معاهده مودت ۱۹۵۵ میلادی (۱۳۳۴ شمسی) استناد کند، چون می‌دانند که در صورت شکایت طبق برجام، بدهکار هم خواهند شد!
آیا با وجود این واقعیت‌ها و خسارت‌های انبوه و محض ناشی از برجام، هنوز هم می‌توان مدعی پیروزی در برجام بود یا روی نقش (واقعی یا موهوم) درّی ‌اصفهانی در گرفتن غرامت ۱/۷ میلیارد دلاری مانور داد؟!
سوم اینکه آقای ظریف بهتر از هر کس می‌داند‌ دریافت‌کنندگان تابعیت از کشورهای غربی سوگند می‌خورند که با دشمنان در نظر آن کشورها بجنگند. چگونه چنین افرادی به سری‌ترین اتاق‌های مشورت راه پیدا کردند و برای درّیافت نشان و مدال از دست رئیس‌جمهور معرفی شدند؟
و بالاخره اینکه وقتی مقامات دولتی و وزارت خارجه علی‌الدوام می‌گفتند «حتی اگر آمریکا از برجام خارج شود، ما از آن خارج نمی‌شویم» آیا آمریکایی‌ها احمق بودند که با وجود این تضمین علنی طرف ایرانی، همچنان در برجام بمانند و به حداقل تعهدات خود عمل کنند؟ خب تیم ایرانی که پیشاپیش تضمین داده بود به اجرای تعهدات یکطرفه ادامه می‌دهد. آیا این افتخاری برای وزارت خارجه و دولت است؟ و آیا قبل از هر کس، جناب ظریف در مجلس نبود که گفت برجام محکم و دقیق است و آمریکا به هیچ وجه نمی‌تواند از برجام خارج شود؟!