پسرفت هندبال در بازی‌های آسیایی

به گزارش قائم آنلاین، تیم ملی هندبال ایران در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ اندونزی به مقام پنجمی رسید تا بدترین نتیجه هندبال ایران در ۶ دوره اخیر بازی های آسیایی رقم بخورد. هندبال ایران در شش دوره قبل بازی های آسیایی ۲۰۱۴، ۲۰۱۰ ، ۲۰۰۶ ، ۲۰۰۲ و ۱۹۹۸ به مقام های چهارمی، دومی، سومی، غایب و چهارمی رسیده بود. هندبال ایران ۳۲ سال پیش برای اولین بار در بازی های آسیایی شرکت کرده بود و به مقام پنجمی رسید، در این دوره هندبال ایران مجددا این مقام را در بازی های آسیایی تکرار کرد.

هندبال ایران در حالی به عنوان پنجمی بازی های آسیایی رسید که انتظار می‌رفت با حضور لژیونرها و مهره‌های زیاد عنوان های دوره قبل خود را ارتقا دهد و روی سکو بایستد. تیم ایران با شکست مقابل بحرین و کره جنوبی از رسیدن به نیمه نهایی بازی های آسیایی بازماند تا به مقام بهتری از پنجمی نرسد.

هندبالیست‌های ایرانی چند ماه پیش در رقابت های قهرمانی آسیا و انتخابی جهان هم به مقام بهتری از پنجمی نرسیده بودند. بعد از این ناکامی علیرضا رحیمی رییس فدراسیون هندبال گفته بود که برای بازی‌های آسیایی جاکارتا می خواهد از سرمربی خیلی خوبی استفاده کند تا جبران مسابقات انتخابی جهان شود، اما تیم ملی با تکرار مقام پنجمی نتوانست وعده رییس فدراسیون را محقق کند.

پنجمی هندبال ایران در قهرمانی آسیا و بازی‌های آسیایی این باور را به وجود خواهد آورد که هندبال ایران با سطح اول آسیا فاصله زیادی دارد. پیشتر سد راه هندبال ایران در آسیا تنها تیم چند ملیتی قطر بود، اما اکنون تیم های کره، ژاپن، عربستان و بحرین نیز بالاتر از ایران قرار دارند. اکنون دغدغه هندبالیست‌های ایرانی قهرمانی یا نایب قهرمانی در آسیا نیست بلکه تلاش برای رسیدن به میان چهار تیم برتر است.

این ناکامی‌ها برای هندبال ایران می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. هرچند که هندبال ایران در چند سال اخیر با مشکلات زیادی همچون بی ثباتی در راس فدراسیون، بدهی میلیاردی، نداشتن سرمربی واحد، پویا نبودن لیگ برتر و  … دست و پنجه نرم کرده است اما به نظر می رسد که این ناکامی ها می تواند علت‌های دیگری نیز داشته باشد.

هندبال ایران به لژیونرهایش متکی است، غیبت یا در دسترس نبودن آنها هم مشکلاتی را برای آغاز اردوهای تیم ملی و تعیین زمان انتخاب سرمربی ایجاد کرده بود. باید دانست که تیم ملی با حضور لژیونرها (در رقابت های قهرمانی آسیا ۲۰۱۸) و بدون حضور آنها (در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸) هم به عنوان پنجمی آسیا رسید. به نظر می رسد که دیگر وجود آن ها هم چندان نمی تواند در موفقیت تیم ملی مثمرثمر باشد.

باید مسئولان فدراسیون هندبال ریشه مشکلات را در جای دیگری پیدا کنند. المپیک ۲۰۲۰ توکیو در راه است و هندبال ایران باید برای موفقیت هرچه بیشتر در میادین بین المللی و کسب سهمیه المپیک به فکر  رفع مشکلات ریشه‌ای باشد و چاره ای اساسی پیدا کند.

* انتخاب دو سرمربی خارجی برای تیم ملی در کمتر از ۶ ماه

فدراسیون هندبال ایران برای رقابت‌های قهرمانی آسیا ۲۰۱۸ کره، در آبان ماه ۱۳۹۶ با بوروت ماچک مربی اسلونیایی به توافق رسید. تیم ملی هندبال ایران با ترکیب کامل به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام شد و به مقام پنجمی رسید تا نتواند سهمیه حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان را کسب کند. قرارداد ماچک تنها برای رقابت‌های قهرمانی آسیا بود که بعد از ناکامی در آن مسابقات از تیم ملی جدا شد.

چند ماه مانده به بازی‌های آسیایی ،۲۰۱۸ فدراسیون هندبال به دنبال انتخاب سرمربی جدید بود، فدراسیون با گزینه‌های مختلفی مذاکره کرد و در نهایت سه ماه مانده به بازی‌های آسیایی (۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۷) با کاستاراتوییچ به توافق رسید.

* غیبت لژیونرها

هندبال ایران لژیونرهای زیادی دارد. وجود لژیونرهایی که در کشورهای اروپایی دست به توپ هستند و تجربه بالایی دارند، اما این موضوع به جای اینکه برای هندبال ایران فرصت باشد، تبدیل به تهدید شده است. بعد از انتخاب کاستاراتوییچ به عنوان سرمربی، عدم حضور لژیونرها در اردوی تیم ملی تبدیل به مشکل بزرگی شد، تاجایی که اردوی تیم ملی با حضور بازیکنان شاغل در تهران آغاز شد. هرچند در مرحله دوم اردوها، اسامی لژیونرها به اردوی تیم ملی اضافه شد اما در نهایت تنها ۴ لژیونر تیم ملی هندبال ایران را در جاکارتا همراهی کردند. لژیونرهای شاخص چون برادران استکی، پوریا نوروزی نژاد، امین یوسف نژاد و سعید حیدری راد در این دوره از بازی‌های آسیایی غیبت داشتند.