عزاداری حسینی مرکز حقیقت‌گویی، ظلم ستیزی و عدالت خواهی باشد

وی همچنین تاکید کرد: مردم نباید اجازه دهند که برخی افراد مجالس حسینی را به‌ محافلی برای دروغ‌پردازی و عقده‌گشایی علیه مخالفان سیاسی خود تبدیل کنند. ما به‌جای سوء‌استفاده از احساسات مذهبی مردم و تحمیل دیدگاه‌های سیاسی خود بر مردم باید مردم را به‌ وحدت در اصول دعوت کنیم‌.

متن گفت و گوی ایسنا با رحمت‌اله بیگدلی مدرس حوزه و استاد دانشگاه درباره ضرورت برگزاری مراسم عزاداری امام حسین در شان این امام و پرهیز از انحرافات به شرح زیر است:

سخنرانان در مراسم عزاداری ایام محرم بر چه نکاتی باید تاکید و از چه اقداماتی پرهیز کنند؟

برای پاسخ دقیق به این سوال، قبل از هرچیز باید بدانیم که نسبت ما با پیشوایان دین از جمله امام حسین(ع) چگونه باید باشد.

خدای متعال در آیه ۲۱ سوره احزاب در باره چگونگی نسبت امت با رسول خدا(ص) می‌فرماید: «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا؛ قطعا برای شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقی نیکوست برای آن کس که به‌خدا و روز بازپسین امید دارد و خدا را فراوان یاد می ‏کند.»

«أُسْوَةٌ» یعنی‌ کسی که در کارهای خوب باید به ‌او تأسّی و از او پیروی کرد. در قرآن دو بار این کلمه در باره‌ دو پیامبر عظیم‌الشّأن آمده است. یک‌بار در باره حضرت ابراهیم(ع) و دیگر بار درباره پیامبر اسلام(ص) و جالب آن‌که اسوه بودن حضرت ابراهیم در برائت از شرک و مشرکان است و اسوه بودن پیامبر اسلام در آیات مربوط به ‌ایستادگی در برابر دشمنان دین خدا و عدالت و آزادی و در حمایت از محرومان‌ جامعه‌ مطرح شده است. نقش پیامبر(ص) در جنگ احزاب، الگوی فرماندهان است. هدایت لشکر، امید دادن، خندق کندن، شعار حماسی دادن، به‌دشمن نزدیک بودن و استقامت کردن. علی(ع) فرمود: «در هنگامه‌ نبرد، خود را در پناه پیامبر اکرم(ص) قرار می‌دادیم و آن حضرت از همه‌ ما به‌دشمن نزدیک‌تر بود.» این آیه در میان آیات جنگ احزاب است.

امّا الگو بودن پیامبر، اختصاص به‌ مورد جنگ‌ ندارد و پیامبر در همه‌ زمینه‌ها، بهترین الگو برای مؤمنان است. امام حسین(ع) هم هنگامی که در مسیر کوفه‌ به ‌منزلگاه «بیضه» رسید در جمع یاران خود و سپاه حرّ، پس از حمد و ثنای الهی فرمود: «ای مردم، پیامبر خدا(ص) فرمود: “هر کس سلطان ستمگری را ببیند که حرام خدا را حلال شمرده، پیمان الهی را شکسته و با سنّت رسول خدا مخالفت ورزیده، در میان بندگان خدا به‌ستم رفتار می‌کند؛ و او با زبان و کردارش با وی به مخالفت بر نخیزد، سزاوار است خدا او را در جایگاه آن سلطان ستمگر (دوزخ) بیندازد.»

امام حسین می فرماید: «هان ای مردم، این گروه (بنی‌امیّه) به ‌طاعت شیطان پای‌بند شده و از پیروی خدا سرپیچی کرده‌اند، فساد را آشکار ساخته و حدود الهی را تعطیل کرده‌اند. آنان بیت المال را به‌انحصار خویش درآورده، حرام خدا را حلال و حلال خدارا حرام شمرده‌اند و من (که فرزند رسول خدایم) به‌قیام برای تغییر این اوضاع، از همه کس سزاوارترم. نامه‌های شما به‌ دستم رسید و فرستادگانتان ـ با خبر بیعت شما ـ به‌نزدم آمدند (و گفتند) که شما با من پیمان بسته‌اید که مرا در برابر دشمن تنها نخواهید گذاشت. اکنون اگر به‌بیعت خود وفادار ماندید، به رشد و کمال خود دست یافتید، من حسین بن علی و فرزند فاطمه دختر رسول خدایم. من در کنار شما، و خاندانم در کنار خاندان شماست. و سیره‌ من اسوه و الگوی شماست‌.»

پس‌ همان‌طور که خدا درباره رسول خدا(ص) فرموده و امام حسین(ع) در باره خودش گفته‌ است، ما باید شخصیت و قول و فعل و تقریر پیشوایان دین از جمله امام حسین(ع) را الگو و سرمشق خود قرار دهیم‌. امام علی(ع) خطاب به‌ یکی از یاران خاص‌ خود جناب کمیل فرمود:«یا کُمَیلُ ما مِن حَرَکَةٍ إلاّ و أنتَ مُحتاجٌ فیها إلی مَعرِفَةٍ؛ ای کمیل، هیچ حرکت و کاری نیست مگر این‌که تو در آن نیازمند شناخت هستی.»

بر این اساس‌ سخنرانان و مرثیه‌خوانان و ذاکران در مجالس حسینی باید به‌گونه‌ای از امام حسین(ع) و واقعه عاشورا سخن بگویند که موجب شناخت بهتر و بیش‌تر مردم از امام حسین(ع) و واقعه عاشورا و اهداف و آرمان‌های آن حضرت در واقعه جاودان عاشورا و زمینه‌ساز تاسی مردم به‌امام حسین (ع) باشد. امام حسین (ع) فرمود: «نباید در برابر ظلم ظالمان و حاکمان ستمگر سکوت کرد.»

 هرکس در برابر ظلم سکوت کند، نه تنها شیعه و عزادار امام حسین(ع) نیست، بلکه همراه ظالم است و جایگاه او در دوزخ در کنار ظالمان است‌. شیعه حسین باید در برابر ظلم، تبدیل احکام الهی و سنت رسول خدا، تعدی به‌ بیت‌المال، تبدیل حکومت اسلامی به‌ سلطنت موروثی‌ و هر نوع انحصارطلبی نامشروع و … حساس باشد و با زبان و کردارش با این امور مخالفت ورزد. سخنرانان‌، مرثیه‌خوانان و ذاکران مجالس حسینی باید این ابعاد زندگی امام حسین (ع) را به‌طور مستند برای مردم تشریح و مردم را با این امور آشنا و آنان را دعوت به‌تاسی به آن حضرت و دیگر پیشوایان دین‌ بکنند. از سوی دیگر سخنرانان‌، مرثیه‌خوانان و ذاکران مجالس حسینی باید از گفتن و پرداختن به هر چیزی که مستند نیست و چه بسا به ‌صورتی پیچیده توسط دشمنان امام حسین(ع) برای تخریب مراسم بزرگداشت عاشورای حسینی وارد این برنامه‌ها می‌شوند اجتناب ورزند و همچنین با خرافات و مسایل عوامانه که ثمری جز موهون کردن مراسم و مجالس حسینی ندارند بستیزند.  مراسم عزاداری حسینی مرکز حقیقت‌گویی، ظلم ستیزی و عدالت خواهی باشد

هشیاری شرکت‌کنندگان در سخنرانی‌های محرم چقدر از خارج شدن سخنرانان از موضوعات حاشیه‌ای جلوگیری می‌کند؟

امام جواد (ع) فرمود: «مَنْ اَصْـغی اِلی نـاطِـقٍ فَقَدْ عَبَـدَهُ، فَإنْ کانَ النـّاطِقُ عَنِ اللّه‏ِ فَقـَدْ عَبَدَ اللّه‏َ، وَاِنْ کانَ النّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبْلِیسَ فَـقَـدْ عَبَـدَ إبْـلیـسَ؛ هرکس به‌سخن‌ گوینده‏‌ای گوش دهد او را پرستیده، پس اگر گوینده سخن از خدا بگوید، او نیز خدا را عبادت کرده است، و اگر از شیطان بگوید، او هم بنده شیطان شده است.»

براین اساس ما باید بدانیم و حواسمان جمع باشد که ما مجاز نیستیم به ‌سخن هر گوینده‌ای بدون توجه به ‌محتوای آن گوش کنیم و اجازه دهیم هر فردی با هر سطح علمی و هر نوع هدفی در معرض‌ سخنگویی از امام حسین(ع) و واقعه عاشورا قرار گیرد و هرچه خواست بگوید. مردم در صورت مواجهه با تخطی خطبا و ذاکران باید در مقابل این تخطی‌ها بایستند و مانع ادامه خطابه‌ها و سخنان نادرست بشوند. اگر مردم در برابر کارهای نادرست بایستند و مخالفت کنند به ‌مرور زمان امید اصلاح گفتارها و رفتارهای نادرست در مجالس حسینی می‌رود.

تاکید بر وحدت و پرهیز از سخنان تفرقه‌افکنانه توسط صاحبان تریبون محرم چقدر ضرورت دارد؟

دشمنان اسلام و مخالفان اهل‌بیت تلاش می‌کنند که مجالس حسینی را که در صورت استفاده‌ درست از آن‌ها می‌تواند به ‌محور وحدت مسلمین تبدیل شود به‌ یک مراسم فرقه‌ای و منشا تفرقه بین مسلمین تبدیل کنند. محبت به‌ اهل‌بیت اختصاص به‌ شیعیان ندارد. محبت اهل‌بیت یکی از نقاط مهم مشترک بین شیعیان امامی‌ و دیگر مذاهب اسلامی است و ما باید از این نقطه مشترک در راستای تحکیم وحدت بین مسلمین نهایت استفاده را ببریم‌. همچنین مردم نباید اجازه دهند که برخی افراد مجالس حسینی را به‌ محافلی برای دروغ‌پردازی و عقده‌گشایی علیه مخالفان سیاسی خود تبدیل کنند. ما به‌جای سوء‌استفاده از احساسات مذهبی مردم و تحمیل دیدگاه‌های سیاسی خود بر مردم باید مردم را به‌ وحدت در اصول دعوت کنیم‌. طرح مطالب تفرقه‌انگیز شاید استفاده موهوم آنی داشته باشد، اما در میان‌مدت و درازمدت قطعا به‌زیان همگان از جمله خود ما خواهد بود.