ماجرای زندگی مولتی میلیاردی که شهید شد

به گزارش قائم آنلاین، وقوع انقلاب اسلامی ایران آغاز تحولی عظیم در پهنه عالم در مسیر رشد ارزش‌های دینی بود؛ زیرا این انقلاب زمانی به پیروزی دست یافت که مکاتب الحادی دنیا سایه بر نظامات سیاسی و اجتماعی دنیا افکنده و از این طریق جوامع بشری را تحت سلطه ظالمانه خود در آورده بودند. از دیگر سو این مکاتب به هیچ وجه نتوانسته بودند نیازهای فطری بشر را که همان رشد و تعالی معنوی است فراهم آورند بلکه با طلیعه‌های مدرنیسم که با زمینه‌های فلسفی خاص خود در غرب آغاز شد، زمینه‌ مکاتب الحادی همچون انسان‌باوری (اُمانیسم) در مقابل خداباوری و نیز ماتریالیسم (مادی‌گرایی) در مقابل (آخرت‌گرایی) فراهم شد.

از این جهت انقلاب اسلامی نقطه عطفی برای گرایش برخی اندیشمندان حق‌طلب عالم و نیز سایر مردم دنیا به سوی دین مبین اسلام بود. در این بین هستند افراد مشهوری که فرد مسلمان با مطالعه تاریخ زندگانی آن‌ها و نحوه مسلمان شدن‌شان تعجب می‌کند تا حدی که سعی می‌کند بیشتر از گذشته درباره زیبایی‌های دین خود تحقیق کند.ادواردو آنیلی مسیحی الاصل ایتالیایی یکی از این افراد است.

پدرش میلیاردر ایتالیایی و صاحب کارخانه ماشین سازی فیات، فراری، اوبکو، لامبورگینی، لانچیا، آلفارمو، چندین کارخانه صنعتی، بانک‌های خصوصی، شرکت‌های طراحی مد و لباس، روزنامه‌های لاستامپا، کوریره، دلاسرا و باشگاه فوتبال یوونتوس بود. تنها فرزند پسرش که وارث این همه ثروتش بود در ۶ ژوئن ۱۹۵۴ در نیویورک به دنیا آمد و نامش ادواردو نهاده شد.

ادواردو تحصیلات متوسطه را در دبیرستان «ماسیمو دآتزلیو» در شهر تورین ایتالیا گذراند و پس از آن به کالج آتلانتیک در بریتانیا رفت. سپس برای اخذ مدرک دانشگاهی در رشته ادبیات مدرن به دانشگاه پرینستون رفت. پدرش او را برای ادامه تحصیل در رشته‌های صنعتی تشویق می‌کرد اما علاقه او بیشتر معطوف به مطالعات فلسفی و عرفانی بود. همین علاقه او باعث شد به کشورهای مختلفی برای تحقیق سفر کند.

او در ۲۰ سالگی (۴ سال پیش از وقوع انقلاب اسلامی) برای اولین بار در دانشگاه پرینسون آمریکا قرآن را می‌بیند و کنجکاو می‌شود که ببیند در قرآن چه چیزی آمده است. ادواردو وقتی آیاتش را به انگلیسی می‌خواند، احساس می‌کند این کلمات، کلمات نورانی است و نمی‌تواند گفته بشر باشد، این بود که بسیار تحت تاثیر قرار گرفته و با آن انس می‌گیرد و تصمیم می‌گیرد دین اسلام را انتخاب کند.

ادواردو در اولین دیدار با والدینش مسلمان شدن خود را به آنها می‌گوید و آنها را به اسلام دعوت می‌کند, اما آنها شدیداً مخالفت کرده و تلاش می‌کنند او را از دین اسلام بازگردانند.خانواده ادورادو برای بازگرداندنش راه‌های مختلفی را انتخاب کردند. اول به او گوشزد کردند که با مسلمان شدن از میراث و قدرت اقتصادی محروم می‌شود، بعد از این مدتی این حرف عملی شد و او در مضیقه اقتصادی قرار گرفت اما او از دین اسلام دست نکشید.

اما این تمام مسائل آنیلی نبود, آنان تلاش کردند از طریق پزشکان یهودی به مغز وی آسیب برسانند و بعد بگویند توانایی ذهنی ندارد و این یکی از شگردهای غرب برای کشتن افراد حقیقت‌جو است. اما آنیلی از آن بیمارستان فرار می‌کند.برخی از دوستان وقتی وضعیت آنیلی را دیدند به او پیشنهاد کردند که به اسلام تظاهر کند و پس از ارث بردن از ثروت خانواده آنیلی اسلام خود را دوباره اعلام کند؛ اما ادواردو می‌گفت این رفتار در شان و شخصیت من نیست.

او همچنین در جریان تحقیقاتش با امام خمینی(ره) آشنا می‌شود.در فروردین ۵۹ که عباس قدیری ابیانه به عنوان رایزن مطبوعاتی در ایتالیا حضور داشت و در خصوص گروگانگیری آمریکایی‌ها مناظره‌ای از تلویزیون ایتالیا پخش شد, ادواردو این مناظره را می‌بیند. قدیری در این باره می‌گوید که روز بعد از برگزاری این نشست من در حالی که در اقامتگاه سفارت بودم، دربان سفارت گفت که یک جوان ایتالیایی آمده و می‌خواهد شما را ببیند. من هم گفتم اگر می‌شود به او بگویید فردا برای ملاقات بیایند. ولی بعد از لحظاتی دربان سفارت دوباره زنگ زد که این جوان می‌گوید “خدا هر در بسته‌ای را می‌گشاید.” من هم گفتم در را باز کنند و خودم هم رفتم به استقبالش. جوان قد بلند لاغری بود که با یک موتور گازی کهنه آمده بود و خودش را ادواردو آنیلی معرفی کرد. من بدون این‌که انتظار جواب مثبتی از او داشته باشم، از او پرسیدم که شما با خانوادهِ آنیلی معروف نسبتی دارید و او گفت که من پسرش هستم. گفتم “تو اگر واقعا پسر آنیلی هستی پس چرا با این موتور دست دوم آمده‎ای؟” گفت “این مال نگهبان‎مان است و من با این آمده‎ام تا شناخته نشوم. من مصاحبه شما را دیدم و مسلمان هستم”، گفتم “چه زمان مسلمان شدی؟” گفت “چهار سال قبل.ادواردو شرح مسلمان شدنش را برایم گفت و درخواست کرد که با هم دوست باشیم، از آن به بعد هر وقت که ادواردو به شهر رم می‎آمد – منزلش در شهر تورینو بود – به من هم سر می‎زد. چند جلسه از دیدارهایمان نگذشته بود که شیعه شد.

قدیری ابیانه می‌گوید: وقتی برایش راجع به تشیع توضیح دادم، مشتاق شد و بعد از شیعه شدن و ذکر شهادتین، نام او را «مهدی» گذاشتیم. بار اول که به ایران آمد، خدمت حضرت امام (ره) رفت. در آن ملاقات، حضرت آیت‎الله خامنه‎ای، آقای هاشمی، سیداحمد خمینی و فخرالدین حجازی حضور داشتند.

ادواردو در ایتالیا علیه سلمان رشدی فعالیت می‌کرد، جنایت صهیونیست‌ها را در فلسطین اشغالی محکوم می‌‌کرد و برای این کارها حتی با نخست وزیر و رییس جمهور ایتالیا هم تماس تلفنی می‌گرفت. وی خود نیز نگران سوء‌قصد از سوی صهیونیست‌ها بود و به رایزن مطبوعاتی ایران در ایتالیا گفته بود که “آن‌ها سرانجام او را به خاطر اسلام آوردنش خواهند کشت و آن را به خودکشی، حادثه نابهنگام و یا بیماری نسبت خواهند داد.”

آنیلی وقتی به جایی رسید که فهمید ارث به او تعلق نمی‌گیرد، تصمیم گرفت به عنوان طلبه به قم بیاید. ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۰ (۲۴ آبان ۱۳۷۹) بود که ادواردو را در یک واقعه مشکوک در سن ۴۶ سالگی به شهادت رساندند و عنوان کردند که خودکشی کرده است؛ در حالی که هیچ مدرک کالبدشکافی، فیلم و یا مدرکی دال بر خودکشی موجود نبود.

از موارد مشکوکی که درباره شهادت ادواردو وجود دارد این است که هیچ‌گونه بررسی تکمیلی در مورد نحوه قتل او انجام نشد. جسد وی کالبد شکافی نشد و مرگ وی فوراً خودکشی جلوه داده شد. حتی قبل از آنکه پلیس مرگ وی را به صورت رسمی خودکشی اعلام کند، برخی روزنامه ها خبر خودکشی پسر رئیس کارخانه فیات را چاپ کردند و ذهن مردم را کاملا به سمت گزینه خودکشی سوق دادند. جسد وی نیز تا ظهر فردای روز حادثه به خاک سپرده شد تا فرصت برای هیچ گونه تحقیقی مهیا نباشد.

پس از شهادت ادواردو سانسور مطلقی درباره مسلمان بودن، عقاید و حتی سفر وی به ایران انجام شد. اظهارنظرهای روزنامه های ایران به ویژه انجمن اسلامی فارغ التحصیلان ایتالیا درباره احتمال قتل وی به هیچ وجه بازتاب داده نشد. در حالی که خانواده آنیلی یکی از بزرگترین خانواده های ایتالیا بودو کوچکترین اظهارنظری درباره این خانواده به سرعت منعکس می‌شد، به نحوی که نخست وزیر ایتالیا درگذشت ادواردو را به خانواده آنیلی تسلیت گفت و قبل از بازی ایتالیا و انگلستان، ورزشگاه یک دقیقه به احترام ادواردو سکوت کرد. همچنین پس از شهادت ادواردو تمامی اسناد و شواهد مربوط به فعالیت ها و زندگی وی جمع آوری شد و حتی فیلم مستندی که توسط وی ساخته شده بود و در آرشیو کانال ۱ ایتالیا بود، از آرشیو این کانال خارج شد.