اصرار بر توسعه همکاری با FATF چرا تبانی با دشمن است؟

اروپایی ها آشکارا در عمل نشان می دهند که نمی خواهند مقابل تحریم های آمریکا بایستند؛ اما برخی مدیران و رسانه های همسو همچنان به مردم آدرس غلط می دهند.

این طیف چنین القا می کنند که؛ از سمت اروپا برای دور زدن تحریم ها جدّیت وجود دارد اما این، برخی دستگاه های نظارتی  هستند که نمی گذارند موضوع الحاق به FATF و CFT انجام شود(!) برخلاف این تصویر سازی، اروپا نمی پذیرد  حداقل تعهدات برجامی (همان کانال بی محتوای مالی- SPV) را عملی کند؛ تا بعدا بتواند وارد فاز تعامل های جدید شود.

اگر خوش بینانه نگاه کنیم، طیف مذکور برای فرار از پاسخگویی درباره برعکس درآمدن وعده های دیپلماتیک و اقتصادی، مردم را دنبال نخود سیاه می فرستند. البته با نگاه دقیق تر می شود فهمید که برای بخشی از همین طیف، این یک ماموریت برای تحمیل مابقی دیکته های آمریکا و اروپا ست.

اصرار بر نگه داشتن مردم در حالت انتظار واهی و کتمان خیانت بر ملای سه کشور اروپایی عضو برجام، خیانتی بزرگ است و مرتکبان آن را در مظانّ اتهام “تبانی با دشمن” می برد، ضمن اینکه فرصت تدبیر جدید را از دستگاه های ذی ربط اقتصادی سلب می کند.

آنها پیش از این، با وجود هشدار و انذار های رهبر حکیم انقلاب و صاحب نظران، امید واهی به غرب را بر سر مذاکرات برجامی به جامعه تزریق کردند که عایدی آن را در شوک های اقتصادی ناشی از تناقض وعده با واقعیت دیدیم.

تکرار دوباره این رویکرد با علم به خباثت عیان شده اروپا، تردیدی باقی نمی گذارد که مرتکبان این رفتار، نفوذی و مهره ماموریت دار دشمن برای تولید فشار علیه نظام (و دولت) هستند. آنها قبل از هر کس به دولت و روحانی خیانت می کنند، حتی اگر نقاب همراهی و حمایت زده باشند.