رهبری با اشاره به ابراز نگرانی یکی از طلبه ها که با تلخی این موضوع را مطرح کرده بود، درباره اهمیت این قانون و البته تایید تعداد کمی از اجازه نامه ها سخن گفتند. سخنان ایشان چند نکته مهم داشت. رهبری در ابتدا فرمودند: “این قانون بازنشستگان، یک قانون بسیار خوبی است. این از آن قوانینی است که ما به آن احتیاج داشتیم، جایش هم خالی بود. این قانون در واقع حلقه‌ی بسته‌ی مدیریتی را که گاهی اوقات در بعضی از جاها سالهای سال طول می کشد، این حلقه‌ی مدیریتی بسته را باز می کند، می شکند، راه را برای جوانها می گشاید که بتوانند خودشان را برسانند به مراکز مدیریتی.” این نشان‌دهنده اهمیت و لزوم اجرای این قانون در کشور است زیرا همانگونه که رهبری بارها تاکید کرده اند کشور را باید به جوانان سپرد تا با سرعت بیشتری به سمت توسعه و آبادانی حرکت کنیم.
نکته دیگر در سخنان رهبری بخشی بود که ایشان به دلایل صدور اجازه نامه برای برخی افراد اشاره کردند. ایشان فرمودند: «اصل قانون، قانون خوبی است منتها اطلاق قانون، اطلاق درستی نیست یعنی اینکه هر بازنشسته‌ای باید به کار گرفته نشود، این اطلاق درست نیست. چون بعضی از افراد هستند بله، مثلاً سی سال هم خدمت کرده‌اند، بازنشسته هم شده‌اند، فرض کنید که بیست ساله بوده، هجده ساله بوده استخدام شده، حالا هم یک مردی چهل و هشت ساله، پنجاه ساله است، وقت کارش است و تجربه‌ی خوبی هم پیدا کرده، جایگزین هم ندارد؛ این است دیگر؛ قانون این را هم شامل می شود، اما شمول قانون نسبت به این جور آدمهائی که کم و بیش پیدا می شوند، ممکن است زیاد هم نباشند، درست نیست. خب حالا [آن] مسئول، آن مدیر چه کار کند برخلاف قانون؟ اینجا به فکر ولایت فقیه می‌افتند که بالاخره ولی‌فقیه اجازه بدهد.»
اما نکته اصلی و مهم در سخنان ایشان درباره افرادی بود که مراجعه می کنند و شرایط خود یا نیروهای شان را توضیح می دهند تا مشمول اذن رهبری شوند. رهبری در این رابطه فرمودند” «می‌آیند از ما سؤال می‌کنند، ما هم مواردی را، بنده اینهایی را که [نسبت به آنها] می‌آیند سؤال می کنند که نمی شناسم، مگر بعضی معدودشان را؛ ممکن است دو نفر، سه نفرشان را بشناسیم؛ معدودی از آنها را می شناسیم، آنهایی را هم که نمی شناسیم، اگر به آن مدیر اعتماد داشته باشیم قبول می کنیم. مسئله این است و الّا اصل این قانون، قانون خوبی است، باید هم اجرا بشود و بهترش هم همین است که خود نمایندگان محترم مجلس قانون را جوری ترتیب بدهند و اصلاح کنند که دیگر این اشکالات پیش نیاید، مجبور نشوند که به اجازه رهبری متوسل بشوند.»
سخن اول با مجلس است که وظیفه دارد همانطور که رهبری گفتند قانون را اصلاح کند تا هم کشور از خروج برخی افراد با دانش و متخصص محروم نشود هم نیاز به مراجعه افراد به ایشان نباشد که به عنوان پیشنهاد می توانند در قانون کمیته ای را در نظر بگیرند که تشخیص ماندن افراد بازنشسته با تایید این کمیته انجام شود. اما سخن اصلی با کسانی است که به رهبری مراجعه می کنند، همانگونه که ایشان فرمودند بسیاری از افراد را نمی شناسند و با اعتماد به فرد مراجعه کننده این تاییدیه را صادر می کنند. این افراد باید مواظب اعتماد رهبری باشند که خدای ناکرده از این اعتماد برای پیشبرد منافع شخصی و گروهی سواستفاده نکنند.
مقام معظم رهبری تاکید کردند برخی افراد تجربه دارند، سن بالایی ندارند و از همه مهم‌تر جایگزینی برای آنها نیست و با این سه دلیل که مدیر مورد اعتماد برای رهبری بر می شمارند اجازه نامه را صادر می کنند. هرچند که آن مسوول قبل از همه باید پاسخگو باشد که چرا جانشین‌پروری نکرده است اما آن مسوول قبل از مراجعه به رهبری باید با در نظر گرفتن موارد تاکیدی رهبری و پرس و جو درباره جایگزین فرد مورد نظر که کمتر پیش می آید در ایران با وجود تعداد بالای جوانان دانشمند و متخصص جانشینی برای افراد نباشد اما همان چند نفر هم باید دقت کنند خدای ناکرده به دلیل مسایل دیگر به رهبری و اعتماد ایشان مراجعه نکنند.
متن سخنان مقام معظم رهبری به شرح زیر است:
«دیروز یکی از آقایان بعد از درس تشریف آوردند جلو ــ بعد از درس که می بینید همینطور یُسرعونِ إلینا(۱) ــ و با اوقات تلخی تمام گفتند که این بازنشسته‌هایی که طبق قانون باید برکنار بشوند، اینها را برمی گردانند و این را به پای شما می نویسند، یعنی به پای من. [البته] این محبت است، این نشان دهنده‌ی این است که این برادرمان نسبت به اینکه یک چیزی را به ما نسبت می دهند که ایشان نمی پسندد، ناراحت است. منتها اشکالش این بود که سر من داد می کشید.(۲) من هم به ایشان یک قدری تند گفتم آقا! چرا داد می کشید؟! به هر حال ما خواستیم از ایشان هم معذرتخواهی کنیم.
طلبه: من معذرت می خواهم. ببخشید.
معظم له: خیلی خب، ما هم از شما معذرت می خواهیم.
این قانون بازنشستگان، یک قانون بسیار خوبی است. این از آن قوانینی است که ما به آن احتیاج داشتیم، جایش هم خالی بود. این قانون در واقع حلقه‌ی بسته‌ی مدیریتی را که گاهی اوقات در بعضی از جاها سالهای سال طول می کشد، این حلقه‌ی مدیریتی بسته را باز می کند، می شکند، راه را برای جوانها می گشاید که بتوانند خودشان را برسانند به مراکز مدیریتی. بنابراین اصل قانون، قانون خوبی است منتها اطلاق قانون، اطلاق درستی نیست یعنی اینکه هر بازنشسته‌ای باید به کار گرفته نشود، این اطلاق درست نیست. چون بعضی از افراد هستند بله، مثلاً سی سال هم خدمت کرده‌اند، بازنشسته هم شده‌اند، فرض کنید که بیست ساله بوده، هجده ساله بوده استخدام شده، حالا هم یک مردی چهل و هشت ساله، پنجاه ساله است، وقت کارش است و تجربه‌ی خوبی هم پیدا کرده، جایگزین هم ندارد؛ این است دیگر؛ قانون این را هم شامل می شود، اما شمول قانون نسبت به این جور آدمهائی که کم و بیش پیدا می شوند، ممکن است زیاد هم نباشند، درست نیست. خب حالا [آن] مسئول، آن مدیر چه کار کند برخلاف قانون؟ اینجا به فکر ولایت فقیه می‌افتند که بالاخره ولی‌فقیه اجازه بدهد. می‌آیند از ما سؤال می کنند، ما هم مواردی را، بنده اینهایی را که [نسبت به آنها] می‌آیند سؤال می کنند که نمی شناسم، مگر بعضی معدودشان را؛ ممکن است دو نفر، سه نفرشان را بشناسیم؛ معدودی از آنها را می شناسیم، آنهایی را هم که نمی شناسیم، اگر به آن مدیر اعتماد داشته باشیم قبول می کنیم. مسئله این است و الّا اصل این قانون، قانون خوبی است، باید هم اجرا بشود و بهترش هم همین است که خود نمایندگان محترم مجلس قانون را جوری ترتیب بدهند و اصلاح کنند که دیگر این اشکالات پیش نیاید، مجبور نشوند که به اجازه‌ی رهبری متوسل بشوند.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0