دستگاه معیوب محاسباتی

در محاورات عامیانه و روزمره گفته می شود: “چقدر می شود روی حرفش حساب باز کرد؟” و پاسخ به این پرسش درجه اعتبار یک فرد را مشخص می کند.

اگر این فرد یک سیاستمدار و در جایگاه حکمرانی یک کشور باشد، پاسخ به این پرسش اهمیتی بمراتب بیشتر پیدا می کند چرا که محاسبات و اظهارات یک سیاستمدار حاکم از سویی مستظهر به داده های مراکز مختلف آن کشور است و از سوی دیگر تعیین کننده رویکرد و نحوه مواجهه آن کشور با مسائل پیرامون خود.
دولت آمریکا سالهاست که حوزه بین الملل را وجهه غالب خود قرار داده و بسیاری از سیاست ها، ماموریت ها، مواضع و اقدامات حکمرانان این کشور معطوف به خارج از مرزهای این کشور است.
دستگاه محاسباتی آمریکا به عنوان مدعی ترین قدرت جهانی در تحلیل و برآوردهای بین المللی از چه میزان اعتبار برخوردار است؟یا به همان عبارت عامیانه، روی ادعاهای دولتمردان آمریکا در باره مسائل بین المللی چقدر می شود حساب باز کرد؟
پاسخ به این پرسش،تصویر مفتضحانه ای را از اعتبار این کشور پر مدعا پیش روی ما قرار می دهد.
زمانی اگر آمریکایی ها اراده می کردند، جنگ جهانی را خاتمه می دادند اما سال هاست که اراده دولتمردان آمریکا نه تنها محقق نمی شود بلکه نتایج کاملا” معکوسی می دهد!و قابل توجه اینکه هر چه جلوتر آمده ایم و هر چه زمان بیشتر می گذرد میزان و کیفیت خطاهای آمریکا بیشتر می شود!
به محاسبات چهل سال اخیر دولتمردان آمریکا در باره انقلاب اسلامی نگاه کنید!
ازحمایت شان از دولت رو به زوال پهلوی گرفته تا پیش بینی سه ماه و شش ماهه شان از عمر انقلاب؛ و از عملیات پنجه عقاب نیروی دلتای آمریکا در طبس تا حمایت شان از صدام؛ و از حمایت هایشان از منافقین گرفته تا تحریم ها و مواضعشان در فتنه های ۷۸ و ۸۸ و ۹۶و تابستان داغ ۹۷ و چهل سالگی انقلاب و…
مشاهده و مرور این وقایع، فهرستی بلند از محاسبات غلط آمریکایی ها و ناکامی های پی در پی آنها را در مقابل دیدگان ما قرار می دهد.
اما این محاسبات غلط و ناکامی های ناشی از آن، به ایران اسلامی ختم نمی شود.
گستره این اشتباهات و خطاهای فاحش محاسباتی را با واسطه و بی واسطه در لبنان، سوریه، افغانستان، عراق و یمن نیز شاهدیم.
خطاهای محاسباتی که به اعتراف رئیس جمهور احمق فعلی آمریکا، علاوه بر تلفات جانی قابل توجه،هفت تریلیون دلار خرج روی دست این کشور گذاشته و خسارت های مالی و جانی بی شماری را هم به کشورهای منطقه تحمیل کرده است.
علت این اشتباهات محاسباتی پی در پی را باید از سویی در روحیه استکباری دولتمردان آمریکا، ندیدن و نشناختن تحولات جهانی و افول ابرقدرتی این کشور جستجو کرد و از سوی دیگر،در شکل گیری یک قدرت نوظهور اسلامی و به تبع آن شکل گیری جریان مقاومت و اتکای این جریان به منبع همه قدرت ها یعنی “خداوند”!
مادامی که روحیه استکباری دولتمردان آمریکا و بی توجهی به تحولات منطقه ای و جهانی ادامه یابد و قدرت نوظهور ایرانی و اسلامی و جریان مقاومت هم با ایمان و تکیه بر خداوند استمرار داشته باشد،آن شکست ها و این پیروزی ها نیز ادامه خواهد داشت.
دولتمردانی که اشتباهات محاسباتی شان را متوجه نشوند و همچنان با اتکا به برآوردهای غلط راه خود را ادامه دهند و عرض خود ببرند و زحمت دیگران بدارند،”حقیقتا” احمق های درجه یک”هستند.