سه شبانه روز سكوت حضرت زكريا؛ رمزي عجيب براي تولد يحيي

 از نكات جالب و عجيب آيه اين است كه در حالى كه زبان حضرت زكريا (ع) به طور موقت، براى سخن گفتن با مردم از كار افتاده بود، در عين حال قادر بر تسبيح و ذكر خدا بود، تا هم وظيفه شكرگزارى را نسبت به اين موهبت عظيم كه خدا به او عنايت كرده بود انجام دهد و هم نشانه روشنى از قدرت خداوند بزرگ بر گشودن موضوعات بسته باشد. خدايى كه مى‏ تواند زبان بسته را به هنگام ذكرش بگشايد، قادر است از رحم عقيم و بسته، فرزندى با ايمان كه مظهر ياد پروردگار باشد به وجود آورد، و از اينجا رابطه اين نشانه با آنچه زكريا مى ‏خواست، روشن مى‏ شود.
پي نوشت:

[۱] سوره مريم، آيه ۲۶٫

تفسير نمونه، ج‏۲، ص ۵۳۹٫ ترجمه تفسير الميزان، ج‏۳، ص۲۸۰٫