ماجرای کوپن الکترونیکی و بازگشت به دهه ۶۰

به گزارش افکارنیوز؛ کالا کارت یا کوپن الکترونیکی کارتی است که نقش همان کوپن یا کالابرگ در دهه ۶۰ را بازی می‌کند. در طرحی که در دهه ‌‌۶۰ و هنگام جنگ پیاده می‌شد، به صورت متناوب و بر اساس یک زمانبدی، کوپن‌های کاغذی به خاواده‌ها بر اساس تعداد افراد ‌خانوار تعلق می‌گرفت. هر کالا، کوپن مخصوص به خود را داشت. این کالا‌ها شامل بنزین، برنج، روغن، قند، شکر، صابون، ‌پودر شوینده، پنیر، تن ماهی، گوشت، مرغ، تخم‌مرغ و … بود. افراد می‌توانستند با کوپن، سهمیه مربوط به خود را از فروشگاه ‌هایی که کالا‌های مذکور را از دولت گرفته بودند، دریافت کنند. ‌

اکنون نیز کوپن الکترونیکی تقریبا همان نقش را ایفا خواهد کرد. با این تفاوت که «کاغذ» از این میان حذف شده است. آن گونه که ‌از گفته‌های مقام‌های مسئول از جمله معاون وزیر تعاون برمی آید، در این طرح، کوپن‌های الکترونیک سالی سه تا چهار بار ‌شارژ خواهند شد؛ به عبارت دیگر به طور متوسط هر سه یا چهار ماه یک بار این کوپن‌ها شارژ می‌شوند.

نمایندگان مجلس در جلسه علنی نوبت عصر دیروز در ادامه بررسی جزئیات بودجه ۹۸ در بخش هزینه‌ای با ۱۵۸ رأی موافق، ۳۸ رأی مخالف و ۹ رأی ممتنع از مجموع ۲۳۶ نماینده حاضر در مجلس بند مربوط به اختصاص ۱۴ میلیارد دلار برای تأمین کالاهای اساسی را تصویب کردند.

مجید شاکری کارشناس مسائل اقتصادی نوشت: اگر چه مصوبه دیروز مجلس به منزله الزام استفاده دولت از کوپن الکترونیک نبود اما بلافاصله واکنش های تند و تیز به “کوپنی شدن اقتصاد” بین بعضی از اقتصاددانان به راه افتاد. استاد محترمی مصاحبه کرده بودند که” کوپن اساسا برای شرایط جنگی است” و روزنامه محترمی تصویر رییس جمور را روی صفحه اول قرار داده که کوپن در دست دارد و شعار “به عقب بر نمی گردیم” بالای آن نقش بسته است. در این باره چندنکته ضروری  قابل عرض است:

۱- تصور آن که تضمین حداقلی از سبد غذایی برای اقشار نیازمند صرفا مختص شرایط جنگی است به وضوح غلط است. از ۱۹۶۴ تامین حداقل های غذایی در آمریکا به صورت ثابت و بی وقفه بر بستر قانونى جدید در حال اجراست و کارت های اعتباری مربوط به این برنامه(EBT) به صورت فراگیر از سال ۲۰۰۴ در آمریکا مورد استفاده است بدون ان که این کشور درگیر شرایط جنگی باشد.

۲