چه از دیدگاه مذهبی به غیبت نگاه کنیم و چه از دید اخلاقی، غیبت کردن یک رفتار و عادت ناپسند است که باید ترک شود. اما مساله این است که چطور این کار را انجام دهیم.
یکی از دلایلی که پای صحبت‌های غیبت‌کننده‌ها می‌نشینیم، نداشتن راهکار عملی برای ترک محل یا تغییر موضوع است. چند جمله محترمانه و قاطع برای خودتان پیدا کنید و وقتی که در جمعی قرار گرفتید که دیگران مشغول غیبت شدند، از آنها استفاده کنید. حتی می‌توانید جملات را جایی یادداشت کنید و مرتب مرورشان کنید.
اینکه «درست نیست در مورد زندگی دیگران صحبت کنیم»، «مساله شخصی خودشونه»، «بیاید حرف خودمون رو بزنیم»، «به ما ربطی نداره، خودشون میدونن و زندگیشون» و… قطعا گفتن این جملات در ابتدا برایتان بسیار سخت خواهد بود اما با چند بار تکرار هم برای شما و هم برای اطرافیانتان راحت و پذیرفته خواهد شد.
خیلی وقت‌ها افراد به خاطر نداشتن موضوعی برای حرف زدن، غیبت می‌کنند. اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید یا در جمع‌هایی قرار می‌گیرید که از بی‌حرفی راجع‌به دیگران حرف می‌زنند، به دنبال موضوعاتی برای گپ و گفت باشید. آب و هوا را رها کنید! به دنبال موضوعات سرگرم‌کننده باشید. اگر اهل مطالعه هستید، در مورد آخرین موضوعاتی که مطالعه کرده‌اید صحبت کنید. اگر دستی بر آشپزی دارید، تجربیات جدیدتان را با جمع دوستان و اقوام به اشتراک بگذارید. از اتفاقات جالب و تجربیات مهم کارتان تعریف کنید.
لیستی از جملات و موضوعات داشته باشید و به مدت یک ماه همه حواستان را معطوف به ترک غیبت کنید. اوایل در موقعیت‌های سخت و دشوار قرار خواهید گرفت. خیلی وقت‌ها حواسمان نیست که داریم غیبت می‌کنیم، و توجه یک ماهه به این موضوع ممکن است برایتان سخت و غیرقابل‌باور باشد. اما با گذشت یک ماه، نه تنها به غیبت نکردن و غیبت نشنیدن عادت می‌کنید، بلکه بابت ترک این عادت ناپسند حال بهتری خواهید داشت.
چرا غر می‌زنیم؟ جواب آن بسیار ساده است. خوبی‌ها و امکانات را بدیهی می‌شماریم و روی بدی‌ها و کمبودها تمرکز می‌کنیم. با غر زدن نه تنها هیچ چیزی عوض نمی‌شود، بلکه حالمان هم بهتر نمی‌شود. پس چرا یک بار برای همیشه سعی نکنیم این عادت را ترک کنیم؟
به مدت یک ماه سعی کنید هر زمان که خواستید به کسی یا چیزی غر بزنید، به دلیل این کار فکر کنید و آن را جایی یادداشت کنید. شاید در ابتدا کمی سخت و عجیب به نظر برسد، اما نوشتن دلیل غر زدن به شما کمک می‌کند راهکاری برای رفع آن پیدا کنید. دلایل غر زدن‌هایتان را دسته‌بندی کنید و برای آنها راهکارهای مشخصی در نظر بگیرید.
اگر غر زدن‌های شما به خاطر انتظار تعریف و قدردانی آدم‌هاست، دیدگاه خود را عوض کنید. هر زمان که می‌خواهید کاری را انجام دهید، به خودتان یادآور شوید که این کار را به خاطر خودتان انجام می‌دهید. کاری را برای دیگران انجام می‌دهید چون دوستشان دارید، می‌خواهید به آنها کمک کنید که اوقات بهتری داشته باشند و این کار حال شما را بهتر می‌کند، پس نیازی به تعریف و قدردانی کسی ندارید.
اگر به خاطر انجام نشدن کارها و نشنیده گرفته شدن حرف‌هایتان به دیگران غر می‌زنید، بدانید که شما نمی‌توانید دیگران را عوض کنید. بنابراین اگر می‌خواهید کاری انجام شود، توقعی از دیگران نداشته باشید و خودتان آن را انجام دهید. اگر از رفتار اطرافیان ناراحت هستید، با آنها صحبت کنید تا به یک راهکار مناسب برسید. غر زدن چیزی را حل نمی‌کند.
وقتی از آدم‌های اطرافمان می‌رنجیم، در وهله اول خودمان را ناراحت می‌کنیم. چه دلیل رنجش را به فرد مورد نظر بگوییم یا نگوییم، چه با مهربانی و آرامش برای رفع رنجشمان صحبت کنیم و چه پرخاشجویانه اطرافیانمان را مقصر بدانیم، این ما هستیم که حال خوبی نداریم و این حال بد را مدت‌ها با خود به دوش می‌کشیم. اما چه کنیم که کمتر برنجیم؟
بیشتر وقت‌ها از کسانی می‌رنجیم که دوستشان داریم. آدم‌های مهم زندگیمان که وجودشان برایمان ارزشمند و تاثیرگزار است. چند برگه کاغذ بردارید و در مورد ویژگی‌های مثبت آدم‌های اطرافتان بنویسید. در مورد کارهای خوبی که برای شما کرده‌اند. در مورد اینکه اگر در زندگی شما نباشند چه چیزهایی را از دست خواهید داد. اگر ویژگی‌ها و اخلاق مثبت اطرافیانمان را مرور کنیم، دیگر از برخی رفتارها و مسائل کوچک نخواهیم رنجید. اگر مهربانی‌ها، فداکاری‌ها، مسئولیت‌پذیری و تلاش‌های همسرتان را در نظر داشته باشید، از اینکه گاهی از روی خستگی برخی چیزها را فراموش می‌کند یا گاهی به شما غر می‌زند ناراحت نمی‌شوید.
چند جمله تاکیدی برای خودتان بسازید. مثل اینکه «من از هیچ چیز نمی‌رنجم و اجازه نمی‌دهم کسی حال خوبم را خراب کند»، «اطرافیانم مرا دوست دارند و کسی قصد رنجش مرا ندارد» و … جمله‌ای را انتخاب کنید که برای شما تاثیرگزار است و هر بار که در موقعیت رنجش قرار گرفتید آن را با خود تکرار کنید.
هر بار که دچار رنجش شدید، از خودتان بپرسید این موضوع سه سال دیگر چقدر اهمیت دارد؟ خیلی وقت‌ها موضوعات بی‌ارزش و پیش پا افتاده باعث رنجش ما می‌شوند. موضوعاتی که با گذر زمان چنان بی‌اهمیت می‌شوند که وقتی به گذشته فکر کنیم از اینکه روزمان را به خاطر موضوع بی‌اهمیتی خراب کرده‌ایم، افسوس خواهیم خورد. تکرار این تفکر باعث می‌شود بسیاری از موضوعات ناراحت‌کننده برایمان بی‌اهمیت شود و دیگر از آنها نرنجیم.
یک جدول ارزیابی ماهانه درست کنید. در اولین ستون، راهکارهایی که می‌خواهید به آنها عمل کنید را بنویسید و در ردیف اول تاریخ روزها رو مشخص کنید. هر شب قبل از خواب رفتارهای آن روز خود را ارزیابی کنید و با توجه به عملکرد خود، به راهکارها نمره دهید. اگر فکر می‌کنید این کار برایتان سخت و زمانبر است و ممکن است به همین خاطر از انجام دادن آن صرف‌نظر کنید، هر روز با توجه به عملکرد خود مقابل هر راهکار یک تیک به معنی مثبت بودن عملکرد و یک ضربدر به معنی موفق نبودن در آن راهکار بزنید. جدول ارزیابی شبانه به شما کمک می‌کند ایرادها و نقاط ضعف خود را بشناسید و روز بعد سعی کنید بهتر از دیروز عمل کنید. همچنین مرور شبانه اهداف شما باعث می‌شود راهکارهایتان ملکه ذهنتان شود و بهتر بتوانید به آنها عمل کنید.
اگر به راهکارها و تعهدات خود پایبند باشید، مطمئن باشید عید فطر امسال برای شما متفاوت‌ترین عید فطر خواهد بود. یک ماه تمرکز عملی برای ایجاد یک عادت مثبت یا ترک یک عادت منفی، این کار را ملکه ذهن شما خواهد کرد. اما با پایان ماه رمضان پرونده بهبود حال خوبتان را نبندید. با کمی تغییر و تعدیل، راهکارهای خود را ادامه دهید و سعی کنید هر ماه روی یک موضوع جدید کار کنید. اگر بتوانیم هر ماه فقط یک رفتار خوب را در خود ایجاد کنیم، در پایان یک سال با دوازده عادت رفتاری جدید، انسانی بسیار متفاوت از سال قبل خود خواهیم بود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0