شوک‌درمانی صهیونیست‌ها جواب نمی‌دهد

به گزارش قائم آنلاین، «اصغر زارعی» در روزنامه «حمایت» نوشت:

زیربنایی و اساسی بودن مسئله فلسطین و آزادسازی قبله اول مسلمین از چنگال صهیونیست‌ها از این واقعیت ناشی می‌شود که اغلب مناقشات و درگیری‌های فعلی در جهان اسلام، معطوف به نقاط مرزی است. اختلاف افغانستان و پاکستان، درگیری‌ها در کشمیر، عراق و حتی سوریه، ناظر به اختلافاتی است که در مرزها سرباز کرده و به‌عنوان نمونه، تقسیم عراق و سوریه به اقلیم‌های مختلف، حاکی از این واقعیت است؛ درحالی‌که ماجرای فلسطین، به اشغالگری رژیم جعلی اسرائیل در قلب جهان اسلام بازمی‌گردد. قلب، عضوی حیاتی است و اگر از کار بیفتد، طبعاً دیگر اعضا نیز از کار خواهند افتاد. درست به همین دلیل است که جمهوری اسلامی و مجموعه‌های جهادی وفادار به آن، مسئله قدس را امری محوری و آزادی آن را از واجبات می‌دانند و تا رسیدن به هدف نهایی آن، از پای نخواهند نشست. بشارتی که مقام معظم رهبری در دیدار اخیر هیئت حماس فرمودند و مهر تأییدی که بر سخنان سید مقاومت مبنی بر اقامه نماز در مسجدالاقصی زدند، ناظر به پافشاری بر این عقیده تا افول و فروپاشی رژیم صهیونیستی در آینده نزدیک است.

از سوی دیگر، نشانه‌های این وعده، هر روز نمایان‌تر می‌شود. با نفوذ و رسوخ فرهنگ غربی در رژیم اسرائیلی، وجهه همت آن‌ها برخورداری از ثروت و فناوری‌های روز شد. این واقعیت، سرآغاز همه فلاکت‌هایی است که امروز صهیونیست‌ها به آن دچار شده‌اند. آن‌ها دیگر اعتقادی به تحمل سختی‌ها و دفاع از کیان صهیونیستی ندارند، بلکه خود را عضوی از ارتش اسرائیل می‌دانند که در چارچوب زمان تعریف‌شده، موظف به خدمت اجباری هستند. روشن است که سلاح، ابزاری لازم برای پیروزی در هر جنگی است ولی به‌تنهایی کافی نیست، چراکه نیروی انسانی معتقد به ارزش‌ها عامل غلبه بر حریف است؛ حقیقتی که امروز در میان صهیونیست‌ها رنگ‌باخته است. به همین دلیل، پدیده «سربازان فراری» در ارتش شکست‌خورده صهیونیستی از چند سال پیش به این‌سو، رو به گسترش است.
نخستین نشانه‌های این بحران پس از شکست اسرائیل در جنگ تموز یا نبرد ۳۳ روزه در سال ۲۰۰۶ نمود پیدا کرد. اکنون این معضل با توجه به تحولات عمیق جامعه صهیونیستی سیر صعودی یافته است، به‌ویژه اینکه اسرائیلی‌ها ترجیح می‌دهند فرزندانشان در ارتش خدمت نکنند. گریز از خدمت در ارتش، تنها به فرار سربازان محدود نیست بلکه دایره این اتفاق تا مرز افسران اسرائیلی نیز امتداد پیداکرده است. به نوشته پایگاه «اسرائیل دیفنس» ارتش اشغالگر صهیونیستی اکنون با بزرگ‌ترین بحران تاریخ خود روبه‌رو است که همان دشواری پیدا کردن افسران بلندپایه برای پر کردن پست‌هایی است که همچنان خالی مانده است!
نکته قابل‌تأمل اینجاست که طیف به اصطلاح  مذهبی جامعه صهیونیستی نیز در کنیسه‌ها و مدارس مذهبی خود به عبادت و آموزش مشغول‌اند و خود را وارد جنگ و میدان‌های خطر نمی‌کنند. پس‌ازآنکه در سال ۱۹۴۹، «دیوید بن گورین»، اولین نخست‌وزیر و مؤسس اسرائیل، معافیت یهودیان ارتدوکس (حریدی‌ها)‌ از خدمت سربازی را به‌صورت قانون درآورد، شکاف در بین جامعه صهیونیستی عمق پیدا کرد که آخرین نمونه آن، عدم موفقیت «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای تشکیل کابینه ائتلافی به همین دلیل بود. جوانان صهیونیست به این تبعیض به‌شدت اعتراض دارند و برای فرار از خدمت سربازی به دنبال فراگیری علوم دینی می‌روند!
مسئله بعدی که افول صهیونیست‌ها را نمایان‌تر می‌کند، توانمندی شگفت‌انگیز جبهه مقاومت است. در سال‌هایی که صهیونیست‌ها سرمست از قدرت بی‌خاصیت تسلیحاتی، سرگرم رفاه و توسعه آرمان‌شهر پوشالی خود به سبک و سیاق تمدن غربی بودند، رزمندگان مقاومت در اقصی نقاط کشورهای اسلامی به‌ویژه در لبنان و فلسطین، هر روز، به تمرین رزم در شرایط بسیار سخت پرداخته‌اند. روزهایی که حزب‌الله و حماس، تاکتیک‌های نوین جنگ چریکی را پیاده می‌کردند و گرای نقاط حساس و راهبردی حریف را می‌گرفتند، سربازان صهیونیست، مشغول عیش و نوش بودند و همین وجه تمایز، باعث شده که حتی تهدید مقاومت، اشغالگران را به تقلا برای پیش‌گیری از هجمه آن‌ها وادارد و به فکر رایزنی با میانجی‌ها باشند! این در حالی است که رژیم صهیونیستی سرمایه‌گذاری سنگینی در جنگ نرم بر روی نسل جدید فلسطین کرده بود و همه این هزینه‌ها با مشارکت تحسین‌برانگیز جوانان در راهپیمایی‌های بازگشت، به هدر رفت.
دست‌وپا زدن‌های صهیونیست‌ها برای اجتناب از هر جنگی به پاشنه آشیل آن‌ها در اقتصاد نیز بازمی‌گردد. این‌گونه تبلیغ می‌شود که اسرائیل با تبعیت از سیاست بازار آزاد، درهای خود را به روی شرکت‌های چندملیتی گشوده و با حضور غول‌های فناوری در سرزمین‌های اشغالی، به اقتصادی پیشتاز تبدیل‌شده ولی واقعیت این است که صهیونیست‌ها به دلیل محصور بودن در انواع و اقسام تهدیدات اجتماعی، سیاسی و امنیتی، از منظر اقتصادی به‌شدت آسیب‌پذیر هستند.
بنا بر گزارش وزارت اقتصاد رژیم صهیونیستی، تل‌آویو در سال ۲۰۱۸ با کسری بودجه ۱۳ میلیارد دلاری مواجه شده که این مقدار در سال جاری و آینده، سیر صعودی خواهد داشت. افزون بر این، به دلیل در هم تنیدگی اقتصاد اسرائیل با بازار سرمایه آمریکا و اروپا، این رژیم از تلاطمات جهانی متأثر است و می‌کوشد که امنیت خود را از رهگذر تهدید مقاومت تأمین کند چراکه ورود به هر جنگی، تبعات اقتصادی سنگینی برای تل‌آویو به همراه خواهد داشت. به همین دلیل باید گفت که سکه اسرائیل از رونق افتاده و ابداً تاب‌وتوان رویارویی با رزمندگان جهاد، حماس و حزب‌الله را ندارد، ایران پیشکش!
و بالاخره اینکه شکاف‌های سیاسی و بلاتکلیفی دولت آتی که برای نخستین بار در تاریخ منحوس این رژیم رخ‌داده، در حالی است که دولت ترامپ اقدامات بی‌سابقه‌ای در حمایت از نتانیاهو – از انتقال سفارت آمریکا به بیت‌المقدس تا به رسمیت شناختن جولان اشغالی به نفع صهیونیست‌ها – به عمل‌آورده است.
شوک‌درمانی، همیشه آخرین راه برای نجات بیمار روبه‌مرگ است و حمایت‌های بی‌شائبه و بی‌سابقه کاخ سفید از رژیم جعلی صهیونیستی نیز به‌مثابه شوک برای احیای جسد نیمه‌جان اسرائیل عمل می‌کند؛ تقلایی که فایده‌ای برای حیات نباتی اراذل اشغالگر ندارد و به نابودی خفت‌بار آن‌ها منجر خواهد شد.