چگونه مدرسه رفتن را برای فرزندانمان دلچسب کنیم؟

به گزارش قائم آنلاین، یاد آن روزهای مدرسه که می‌افتم اگر چه شور و شوق آغاز سال تحصیلی به یادم می‌افتد اما همیشه تمام شدن تابستان و شروع مهرماه، دلهره و ترسی هم در دل من و مادر می‌انداخت. اینکه شب‌ها زود بخوابم تا صبح خواب نمانم، مشقهایم را به موقع بنویسم، وسایل مدرسه را در خانه جا نگذارم و … دغدغه‌ای بود که هر روز با آن مواجه بودیم. همین تجارب باعث می‌شد تا هر سال با رسیدن سال تحصیلی جدید همین احساسات و تجارب مجددا تکرار شود و تا به امروز همان احساسات در زمان بازگشایی مدارس برایمان تداعی شود.

بیشتر بخوانید:

توصیه‌های تغذیه‌ای وزارت بهداشت به دانش‌آموزان

با کودکان «بیش فعال» در مدرسه چگونه رفتار کنیم؟

آنچه مهم است اما اینکه من به عنوان دانش‌آموز دیروز و مادر امروز نباید بگذارم تا این حس دلهره‌آور و ترس در فرزندم هم ایجاد شود. بلکه با اعمال روش‌های موثر بتوانم همواره مدرسه رفتن را برایش به یک حس خوب و بخش خوبی از زندگی تبدیل کنم.

دوری از خانه

یکی از مشکلاتی که رفتن به مدرسه را مخصوصا برای کلاس ‌اولی‌ها دشوار می‌کند، حس دور شدن از محیط خانه است. برای رفع این مشکل باید با فرستادن کودک به کلاس‌های تابستانی فرصت را برای تمرین جدا شدن و دور ماندن از خانه و والدین به تدریج ایجاد شود. در راه رفتن به مدرسه هم بهتر است در روزهای اول کودک را همراهی کنید و به او اطمینان دهید که ساعت مدرسه خیلی زود تمام می‌شود و دوباره با هم هستیم و می‌توانیم درباره موضوعات و درس مدرسه صحبت کنیم و اوقات خوش مدرسه را تداعی کنیم. البته بهتر است والدین در خانه بیش از حد از درس و مدرسه صحبت نکنند چرا که باعث ایجاد حساسیت و دلزدگی می‌شود.

دلنشین کردن سال تحصیلی

حس تنهایی اولین ترسی است که کودک کلاس اولی را برای به مدرسه رفتن، نگران می‌کند. شما می‌توانید با پیدا کردن یک همکلاسی مناسب در همسایگی خود که با کودک شما در یک مدرسه ثبت نام کرده است، یک همراه خوب برای او پیدا کنید تا مطمعن شود در مدرسه تنها و غریب نیست.

یک مربی پرورشی با اشاره به نقش والدین در شیرین کردن سال تحصیلی برای دانش‌آموزان به خبرنگار ما می‌گوید: پیدا کردن یک همکلاسی از قبل برای دانش‌آموز کلاس اولی، یک اقدام خوب است که از گریه کردن و ناآرامی دانش‌آموزان جدید در مدرسه پیشگیری می‌کند.

لاله هوشمندزاده ادامه می‌دهد: برای سایر دانش‌آموزان در مقاطع تحصیلی بالاتر نیز، تنظیم برنامه خواب توسط والدین تاثیر مطلوبی در ایجاد آمادگی رفتن به مدرسه در صبح اول وقت دارد.

وی اضافه می‌کند: بهتر از ۳ تا ۲ هفته قبل از فرا رسیدن ماه مهر، هر شب نیم ساعت تا یک ساعت زودتر شرایط خواب شبانه فرزندان فراهم شود تا در شب اول سال تحصیلی مشکلی با زودتر خوابیدن نداشته باشند.

هوشمندزاده، آماده نبودن کیف مدرسه از شب قبل را عامل استرس‌آور برای دانش‌آموزان می‌داند و اظهار می‌کند: همین که دانش‌آموز مجبور شود، صبح اول وقت با اضطراب برنامه درسی و وسایل مدرسه را آماده کند از صبحانه خوردن و داشتن یک احساس خوب برای به مدرسه رفتن محروم می‌ماند.

احساس استقلال

یک مربی پایه اول ابتدایی نیز با تاکید بر دادن حس استقلال به دانش‌آموزان می‌گوید: اینکه هر روز صبح مادر، فرزندش را برای به مدرسه رفتن صدا بزند، همیشه هم خوب نیست.

ندا مختاری می‌افزاید: با خریدن یک ساعت کوکی زیبا که صدای دلنشین و آرام‌بخشی داشته باشد می‌توانیم به تدریج فرزندمان را برای بیدار شدن اول وقت دارای استقلال کنیم.

وی معتقد است: باید به فرزند خود القاء کنیم که تو به اندازه کافی بزرگ هستی که خودت به موقع بیدار شوی و حتی می‌توانی مرا هم بیدار کنی تا با هم صبحانه بخوریم.

مختاری تاکید می‌کند: این اقدام ساده باعث می‌شود تا دانش‌آموزان ضمن برخورداری از استقلال، در مقابل صدا زدن مادر برای بیدار شدن در صبح اول وقت دچار احساسات متناقض و نامطلوب نشوند.

وی با اشاره به اهمیت صرف صبحانه برای دانش‌آموزان می‌گوید: برای اینکه فرزندمان بتواند با خوردن وعده غذایی صبحانه راهی مدرسه شود نباید در زمان صرف صبحانه با نصیحت کردن اینکه در مدرسه چکار کن و یا نکن، اشتهای او را از بین ببریم.

این مربی پایه اول ابتدایی ادامه می‌دهد: برای لباس پوشین، برداشتن کیف و پوشیدن کفش و یا سوار سرویس شدن هم نباید کودکان را با عجله و اضطراب به انجام این کارها سوق بدهیم.