ضرورت ایجاد مشوق‌هایی برای سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها

به گزارش قائم آنلاین، فرزین فردیس با بیان این مطلب اظهار کرد: همه در نگاه کلان به دنبال رشد تولید ناخالص داخلی هستیم تا رفاه مردم بیشتر شود، درآمد سرانه افزایش یابد و مجموعه سبد مصرفی متنوع‌تری داشته باشیم؛ برای رسیدن به این اهداف باید اقتصاد دانش‌بنیان بسازیم.

وی با اشاره به اینکه فضای اقتصاد دانش‌بنیان دو بخش تولید ایده و تحریک تقاضا دارد، گفت: در حوزه تولید ایده و دانش تاکنون خوب عمل شده است. دانشگاهیان را به‌سوی فناوری سوق دادیم تا به تجاری‌سازی توجه کنند و غیره. پارک‌های علم و فناوری در این راستا شکل گرفتند و شتاب‌دهنده و سرمایه‌گذار خطرپذیر ایجاد شدند. رویدادهای استارتاپ ویکند برگزار شدند.

فردیس افزود: بخش دیگر شرکت‌های بزرگ هستند که در سمت تقاضا قرار دارند که تحریک آن بسیار اهمیت دارد و متاسفانه بسیار عقب است. بسیاری از شرکت‌های کوچک بدون همراهی شرکت‌های متقدم نمی‌توانند در عرصه بین‌المللی فعالیت کنند یا صادرات داشته باشند.

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی صنایع معادن و کشاوزی تهران با بیان اینکه در نیمه اول موفق عمل شده است ولی در نیمه دوم عملا اقدامی نشده است، گفت: افراد دانشگاهی و جوان‌ها که خلاق‌تر هستند در تولید علم و دانش بسیار موفق‌ترند. ولی در بازاریابی و صحبت با مشتری و حتی پیدا کردن مشتری مهارتی ندارند. فرصتی هم نداشتند تا بیاموزند. برعکس شرکت‌های متقدم و بزرگ نیاز بازار را می‌دانند مکانیزم بازار را بلد هستند. لازم است که حلقه تقاضا و عرضه را به یکدیگر گره بزنیم، در این صورت زنجیره شکل می‌گیرد و به سمت صنعت شدن حرکت می‌کند. ارزش‌افزوده در کل صنعت افزایش پیدا می‌کند و امکان رقابت‌پذیری بیشتر می‌شود و درنهایت می‌توانیم سهم بیشتری از اقتصاد دنیا را از آن خود کنیم.

تحریک تقاضا با حمایت از CVC ها

به گفته این عضو کمیسیون اقتصاد نوآوری اتاق بازرگانی تهران، در کمیسیون نیز تحریک سمت تقاضا را به‌عنوان یک هدف کلی تعیین کردیم. یعنی لازم است که CVC ها یا همان سرمایه‌گذاران خطرپذیر شرکتی را ایجاد کنیم.

وی به ذکر مثالی پرداخت و گفت: در صنعت غذایی شرکت کم‌نظیری داریم که از بازارهای جهانی مانند کشور عراق و غیره سهم گرفته است. ولی در زنجیره تولید شرکت‌های داخلی نتوانستند به این شرکت کمک کنند. هنوز بخش بزرگی از مکمل‌ها و افزودنی‌ها که ارزش‌افزوده صنعت غذایی هستند، وارداتی است. وقتی می‌توانیم بگوییم در کشور صنعت غذایی داریم که بخش عمده بازیگران این زنجیره موجود باشد و فقط اول و آخر زنجیره نباشد.

مشوق‌هایی برای سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها

فردیس با بیان این که بخش خصوصی در حوزه سرمایه‌گذاری بخش تحقیق و توسعه می‌تواند یک استارتاپ پویا را خریداری کند یا درون مجموعه خودش واحد تحقیق و توسعه را ایجاد کند، افزود: در بعضی جوامع که تحریک بخش تقاضا به‌درستی انجام‌شده است، دولت مجوزی را برای هولدینگ های بزرگ صادر می‌کند مبنی بر اینکه همه یا درصدی از مالیاتی که باید بپردازد را صرف تحقیق و توسعه در حوزه‌های اولویت‌دار فناورانه کشور کنند. برای مثال گوگل به‌عنوان یک شرکت بزرگ اقتصاد آمریکا وقتی سود می‌کند می‌تواند بخشی از هزینه مالیاتی‌اش را صرف خرید شرکت‌ها و استارتاپ های فناورانه کند سازمان حسابرسی آمریکا این را به‌عنوان هزینه قابل‌قبول تحقیق و توسعه می‌پذیرد و دولت نیز آن شرکت را از پرداخت مالیات معاف می‌کند.

به گفته فردیس، این قانون در حوزه ورزش و خیریه‌ها در کشور وجود دارد. اگر شرکتی ورزشگاه بسازد یا هزینه تیم باشگاهی‌اش را بپردازد، انگار که مالیات پرداخت کرده است. اگر این قانون در صنایع دیگر با اتکا بر اولویت‌های فناورانه کشور مصوب شود و سازمان امور مالیاتی آن را تمکین کند، یک قانون مترقی خواهد بود که کمک می‌کند تحریک سمت تقاضا صورت بپذیرد.

باید داستان‌های موفقیت ساخته شود

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه  چاره‌ای نیست جز اینکه قانون پیشرو وضع شود و بعد با چند داستان موفقیت قوی شرکت‌ها را به این مدل سرمایه‌گذاری متمایل کنیم، یادآور شد: اینکه بدانیم ایراد کار کجاست، خوب است. بدانیم اگر می‌خواهیم به سمت اقتصاد دانش‌بنیان و اقتصاد نوآور حرکت کنیم، باید همه بسیج شوند و به سمت تحریک تقاضا حرکت کنیم و تقاضا را به‌اندازه عرضه توسعه دهیم تا این دو پا به پای هم رشد کنند.

وی بابیان اینکه پنج سال گذشته کسی باور نمی‌کرد که استارتاپ ها بتوانند به چنین موفقیتی برسند، گفت: همین موجب شده داستانی از موفقیت استارتاپ‌ها شکل بگیرد و الان ۷۳ تاکسی اینترنتی در کشور ایجادشده‌اند یا نزدیک به ۳۰ خشک‌شویی آنلاین راه‌اندازی شده است.

به گزارش روابط عمومی مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان، فردیس خاطرنشان کرد: اگر چند داستان موفقیت ساخته شود؛ کسب‌وکارهای موفقی که به سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکتی روی آوردند و دولت هم آن را به رسمیت شناخت و جزو هزینه‌های تحقیق و توسعه شرکت محاسبه کرد و شرکت هم توانست سودآوری را افزایش دهد، شرکت‌های کوچک را بزرگ و سود زا کرد، این الگویی می‌شود، بقیه صاحبان کسب‌وکار نیز می‌آموزند و وارد این عرصه می‌شوند.