لزوم ارائه باکیفیت دروس تخصصی و عمومی در دانشگاه‌ها

به گزارش قائم آنلاین، دکتر شجاع احمدوند در نشست با استادان معارف اسلامی به تعریفی از دانشگاه باکیفیت به عنوان‌ هدف و چشم انداز همۀ فعالیت های حوزه آموزش پرداخت و گفت: دانشگاه باکیفیت، دانشگاهی است که از یک نظام آموزشی قابل رقابت در سطح ملی، منطقه ای و جهانی برخوردار باشد و در نهایت بتواند دانش آموختگانی شاغل، موثر در توسعه کشور و متخلق به اخلاق حرفه‌ای آکادمیک تربیت کند و تولیدکننده علم کاربردی و تامین کنندۀ دانش مورد نیاز جامعه و اقتصاد باشد.

وی در ادامه بیان کرد: دانشگاه کارآفرین باید در حل چالش های ملی و حتی بین المللی توانمند و در اندیشه ورزی و نظریه پردازی فعال عمل کند در این صورت است که دانشگاه مورد اعتماد جامعه، کارآفرین و مشکل گشا خواهد بود.

معاون آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی به ارکان اصلی تحقق دانشگاه کارآفرین اشاره کرد و خاطرنشان کرد: یکی از این ارکان استاتید هستند. در واقع اسایتد که ستون استوار دانشگاه و محور و مدار همه فعالیت های آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، بین المللی و فناوری است باید واجد ویژگی های خاصی باشد. همچنین رکن دوم این دانشگاه را دانشجویان مستعد، علاقه مند و خواهان دانش اندوزی به معنی واقعی تشکیل می دهد.

احمدوند ادامه داد: رکن سوم تحقق دانشگاه کارآفرین، برنامه ریزی دقیق درسی است که به روز، مدرن، و همگام با نیازهای داخلی و تحولات جهانی است. منابع مالی، انسانی، لجستیکی و تجهیزاتی هم رکن چهارم هستند. برای ورود به فاز دنیای جدید محیط دانشگاه باید مجهز به تکنولوژی ها و تجهیزات نوین هم باشد.

وی افزود: در میان این ارکان، استادان نقش بسیار مهمی دارند که باید از طریق ارتقای توانمندی های فنی و حرفه ای آنها به خوبی از عهده ایفای این نقش برآیند. استادان معارف البته در این‌ میان وضعیت دشوارتری دارند، چون‌ هم‌ باید نماد اخلاق و عمل در محیط دانشگاه باشند و هم نماد عرضۀ باکیفیت دروس تخصصی و عمومی که عهده دار تدریس آن هستند.

معاون آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی ارتقای وضعیت کلاس‌های دروس عمومی را برخی از انتظارت معاونت آموزشی از استادان معارف برشمرد و گفت: این اساتید باید برای اداره کلاس، برنامۀ منسجم و منظم داشته باشند. مسئله طرح درس که این روزها در همه جای دانشگاه با جدیت مطرح و پیگیری می شود و ما مصمم هستیم که هیچ استادی بدون طرح درس وارد کلاس نشود به واقع نقشۀ اداره کلاس است.

به گفته احمدوند، بین سرفصل ( Syllabus ) و طرح درس (lesson plan و Course outline ) این تفاوت وجود دارد که سیلابس به شما می گوید در کلاس چه چیزی بگویید ولی طرح درس می گوید چگونه کلاس را مدیریت کنید تا مطلبتان را به بهترین شکل بیان کنید و به مخاطب برسانید.

وی تاکید کرد: استادان معارف تلاش کنند که حتماً با طرح درس به کلاس بروند. طرح درسی که سه عنصر آن خیلی مهم است. یکی، تبیین اهداف یا نتایج قابل انتظار از درس. دوم، بخش ها و فصل هایی که محتوای کلاس شما در یک دوره ۱۶ هفته ای به آن تقسیم می شود و سوم، محتوای مطالبی که قرار است بیان شود.

احمدوند اضافه کرد: انتطار دوم از اساتید معارف، ارائۀ درس با روش های جدید، به روز و علمی برای دانشجو است. امروزه در همۀ دنیا تدریس با تکنیک های بسیار جدید عرضه می شود. مثلاً استفاده از پاورپوینت و ارائه تصاویر، نمودارها، دیاگرام ها و… که در کلاس می تواند هدف درس را سریعتر تحقق بخشد. انتطار این است که همه در کلاس های ارتقای توان حرفه ای استادان که به این منظور پیش بینی و از سوی این معاونت برنامه ریزی و اجرا می شود شرکت کنند و استفاده از این فنون جدید تدریس را فراگیرند و به کار ببندند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه اظهار کرد: انتظار سوم، استفاده از منابع قوی در کلاس است. دانشجویانی که دورۀ پُر زحمت دبیرستان را طی کرده و وارد دانشگاه علامه طباطبائی شده اند حتماً دانشجویانی مستعد، شاخص و با رتبه های بالای کنکور سراسری بوده اند به طوری که ده ها و حتی صدها کتاب معتبر را خوانده اند تا به اینجا رسیده اند. اما اگر ما منابع قوی در کلاس‌های درس معرفی نکنیم و صرفاً به برخی جزوه های ساده و مباحث شفاهی اکتفا کنیم، آنها را دچار یأس، سرخوردگی و فاصله گرفتن از کلاس خود می کنیم.

وی تصریح کرد: انتظار چهارم از اساتید معارف، روشمند کار کردن در کلاس است. روش هایی که استادان معارف که تجربه تحصیل در حوزه و نظام مباحثه را دارند می توانند در کلاس در پیش بگیرند، اگر درست به کار گرفته شود و با شرایط امروزی اجرا شود می تواند هم قدرت درس‌خوانی دانشجویان، هم توان دیالوگ و گفت‌وگوی آنها را و هم ظرفیت درک مطلب دانشجویان را بالا می برد.

احمدوند اظهار کرد: امروزه در برخی دانشگاه های معتبر اروپایی در حوزه اندیشه سیاسی که من مطلع هستم همین روش در کلاس ها به کار می رود، یعنی کلاس متن محور است. استاد مثلاً کتاب هگل را جلویش می گذارد و خط به خط می خواند و گاهی یک‌ جلسه برای یک خط کتاب توصیح می دهد. اگر منابع ما در کلاس معتبر باشند این روش می تواند دانشجو را به کلاس و درس ما جذب کند.