چه شیرین وقتی مشهدت پایان دوماه عزاداری می‌شود

به گزارش قائم آنلاین، سلام امام دل‌ها، ستاره دنباله‌دار کهکشان راه سعادت! سلام سفینه‌النجات و مصباح الهدی! مَثَل شما مُثل کشتی نوح است آقای مهربان…

منت‌های خیرات و پایان، پایان نامه محرم و صفر شیعه…متضمن مزد عزاداری و مشکی پوشی ما ! چه دلنشین است که نگین ایران باشی و خودت بساط عزای جد غریبت را جمع کنی و مزد نوکری را بدهی.

چه شیرین است پرچم عزای تو جایگزین پرچم محرم شده باشد و مشهدت پایان دو ماه عزاداری و چه ختم به خیر می‌شود عزاداری‌های ما و چه خوب جایی پیاده‌روی اربعین ما پایان می‌یابد و سنج و علم و شال عزای جد غریبت تحویل شما می‌شود یا ابالحسن…

شور هیأت ما بودی، رونق دسته‌های عزای ما از صدقه سری برکت وجود شما بود، اصلا رونق کشور دل‌های ما تویی، ما ریزه‌خوار خان کرم توایم نه آقاجان؟

شیعه به وجود شما می‌نازد تو امام رئوفی، تو امام مهربانی، تو امام دل‌هایی، تو قطعه‌ای از خورشید، نه ! تو خود خورشیدی که سهم ما و کشور ما شده‌ای.

و من آهوانه و ملتمسانه سربر آستان مجللت می‌سایم، چشم بر ضریحت دل در شبستانت پر می‌گیرد، ای هشتمین امیر ولایت، ای حضرت رئوف، ما سائلان درگاه کرم و سرسپرده حریم توایم و اگر قرار باشد در سایه‌سار مهربانی قرار بگیریم، آنجا فقط حرم تو است.

از بس چشمه لطف تو جوشان و بزرگ و عظیم‌بخشنده است، گدایان درگاهت نه تنها خوار و خفیف نمی‌شوند که تو آنها را محترم می‌داری و به سائلانت عزت و آبرو می‌بخشی.

ما ریزه‌خواران نعمت ولایت و زنده به رزق معنوی دوستی اهل بیت علیهم السلام هستیم، دیدم همه جا بر در و دیوار حریمت، جایی ننوشتند که گنهکار نیایید، دل‌های‌مان را به کوی تو روانه می‌سازیم که سر راهت نشسته تا مگر دست لطف و مودت بر آنها بکشی.

عشق را دوست داشتن تو بود که برایمان زیبا کرد و شیدایی ما را از هزار عقل، فرزانه‌وارتر ساخت، تو به ما یاد دادی که وفا و مهر و عاطفه چیست، تو دل‌های ما را به یکدیگر نزدیک ساختی.

در روز شهادتت که عزادار تو هستیم، یک بار دیگر گدایان درگاهت را به بخشندگی دعوت نما، تو ای امام مهربانی، ای تمام مهربانی چه پدرانه و مهربانانه راه نشانمان دادی.

چقدر تاکید؟ چقدر توجه و چقدر سفارش پشت سفارش که:
(شنیدم از پدرم موسی بن جعفر (ع) که فرمود شنیدم از پدرم جعفر بن محمّد (ع) که فرمود شنیدم از پدرم محمّد بن علی (ع) که فرمود شنیدم از پدرم علی بن الحسین (علیهما السّلام) که فرمود شنیدم از پدرم حسین بن علی (ع) فرمود شنیدم از پدرم امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب (ع) که فرمود شنیدم از رسول خدا (ص) که فرمود شنیدم)

 از جبرئیل که گفت شنیدم از پروردگار عزّ و جلّ فرمود: (کَلِمَةُ لا إلهَ إلّا اللّهُ حِصنی فَمَن دَخَلَ حِصنی اَمِنَ مِن عَذابی بِشُروطِها وَ أنَا مِن شُروطِها)، (کلمه‏ «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏) دژ و حصار من است. پس هر کس داخل دژ و حصار من شود، از عذاب من ایمن خواهد بود.)

 پس هنگامی که مَرکب حضرت حرکت کرد با آواز بلند فرمود با شروط آن و من یکی از آن شروط هستم، جامانده ام ُ در غم مهمانی خویشم، مهمان دل زار و پریشانی خویشم…