تَنِ خسته برنج‌کاران از واردات و دلالان

افزایش قیمت نرخ کارگران در زمان کاشت، بالا رفتن قیمت هر ساله سموم کشاورزی در زمان داشت و نرخ‌های بالای تجهیزات کشاورزی در زمان برداشت ازجمله مشکلات کشاورزان است.

علاوه بر موارد گفته شده، از دیگر مشکلات برنج‌کاران را می‌توان به نرخ بالای دستمزد شالیکوبی‌داران و عدم خرید محصول از کشاورزان به دلیل واردات بی‌رویه و وجود دلالان اشاره کرد که خستگی پس از کار را در تن رنجور کشاورز همچنان نگه می‌دارد.

افزایش قیمت هر ساله نرخ‌های کشاورزی و نظارتی که نیست
حسین خادمی از کشاورزان فریدونکناری در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهارکرد: کار کشاورزی و برنج‌کاران با مشکلات زیادی دسته و پنجه نرم می‌کنند اما هنوز فکر اساسی به حال آن‌ها نشده است.

وی با اشاره به افزایش افسارگسیخته نهاده‌های کشاورزی خاطرنشان کرد: قیمت نهاده‌های کود و سموم کشاورزی به صورت عجیبی در هر سال افزایش پیدا می‌کند که نیازمند ورود مسئولان نظارتی است؛ ۱۰ کیلوگرم سم گرانول ساقه‌خار که از سموم مورد استفاده کشاورزان است درحال حاضر به مبلغ ۲۸۰ تا ۳۰۰ هزار تومان فروخته می‌شود.

این کشاورز تصریح کرد: درحالی که سال گذشته کارمزد تراکتور برای آماده کردن هر خویز(هزار مترمربع) زمین مبلغ ۱۳۰ هزار تومان بود اما این مبلغ امسال به ۲۰۰ هزار تومان رسید که این افزایش قیمت‌ها برای کشاورز به صرفه نیست.

خادمی یادآور شد: باتوجه به تورم موجود در جامعه و افزایش قیمت کالاها، نرخ کارگران در فصول مختلف کشاورزی بالا رفته که برای مثال دستمزد امسال هر کارگر نشاکار برای یک روز مبلغ ۲۵۰ هزار تومان بود.

وی گفت: افزایش قیمت ماشین‌آلات کشاورزی موجب شده که کشاورزان قدرت خرید این تجهیزات را نداشته باشند و همچنین به خاطر این افزایش قیمت‌ها شاهد گران شدن کارمزد استفاده از آن‌ها هستیم.

دودی که حاصل بی‌تدبیری است
این کشاورز تاکید کرد: یکی دیگر از مشکلات کشاورزان پس از برداشت محصول، کاه و کلش باقیمانده در زمین‌های کشاورزی است که به خاطر اینکه اراضی باید بلافاصله آماده کشت دوم شود اقدام به آتش زدن این کاه و کلش‌ها می‌کنند و این از نظر جهادکشاورزی جرم تلقی می‌شود و البته برای زمین‌ها هم آسیب به همراه دارد اما به علت اینکه اقدام و زیرساخت‌های مناسبی برای جمع‌آوری این کاه و کلش صورت نگرفته همچنان مشکل پابرجاست.

واردات و دلالان سد محکم خوشحالی کشاورزان
خادمی با بیان اینکه افزایش قیمت سموم مایع و کود موجب عدم تمایل کشاورزان به کشت مجدد شده است گفت: کشاورزان پس از تلاش‌های شبانه‌روزی درحالی که انتظار دارند زمانی که محصول خود را برداشت و در کارخانه‌های شالیکوبی تبدیل به برنج کردند آن را به فروش برسانند اما با سد محکم تاجران و دلالانی که از خرید صرف نظر کرده‌اند رو به رو می‌شوند تا قیمت را کاهش دهند و کشاورز به خاطر مشکلاتی که در زندگی شخصی خود دارد برای رفع این مشکلات تن به فروش با هر قیمتی می‌دهد.

وی واردات بی‌رویه را عامل مهمی در عدم فروش محصولات کشاورزی به‌ویژه برنج دانست و اظهارکرد: مسئولان فقط در فصل کشاورزی که شاید به مدت دو ماه باشد از واردات برنج جلوگیری می‌کنند اما حجم زیادی از این محصول قبل ممنوعیت و پس از فصل کشاورزی وارد می‌شود که نیاز است تصمیم جدی در این زمینه گرفته شود.

این کشاورز خاطرنشان کرد: حق‌الزحمه شالیکوبی‌داران برای تبدیل شالی از سال گذشته تاکنون به میزان حدود ۸۰ درصد افزایش پیدا کرده که از اعتراضات کشاورزان بوده و نیاز به رسیدگی دارد.

هزینه‌هایی که دیده نمی‌شود!
خادمی با اشاره به اینکه کار کشاورزی دارای هزینه‌های جانبی زیادی است که شاید در نگاه عامه مردم و مسئولان دیده نشود گفت: هزینه تغذیه کارگران، وقت کشاورز، سرمایه‌ای که مدت ۶ ماه قابلیت بهره‌برداری ندارد، تعمیر تجهیزات کشاورزی مانند تیلر تا خرید نایلون در زمان کاشت و کیسه در زمان برداشت از جمله هزینه‌های جانبی است که کشاورز پرداخت می‌کند و به صورت معمول از چشم‌ها دور می‌ماند.

وی تصریح کرد: محصولی که با این همه زحمت به دست می‌آید اما در زمان فروش مشتری ندارد و دولت هم هیچ حمایتی از کشاورزان انجام نمی‌دهد.

عدم ثبات قیمت و تغییر ذائقه مردم نتیجه واردات بی‌رویه برنج خارجی
عباس پورباقری رئیس انجمن برنجفروشان مازندران در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهارکرد: یکی از مشکلاتی که کشاورزان در زمان فروش برنج دارند نبود تقاضا مناسب است که موجب می‌شود خریداران رغبت چندانی برای خرید محصول نداشته باشند.

وی خاطرنشان کرد: باتوجه به اینکه واردات برنج خارجی صورت می‌گیرد نمی‌توان قیمت مناسبی برای برنج‌های محلی گذاشت تا به صرفه کشاورزان باشد.

رئیس انجمن برنفروشان مازندران تصریح کرد: دولت به حدی برنج خارجی در کشور وارد کرده است که برنج‌های محلی سال گذشته در کارخانه‌های شالیکوبی مازندران دپو و درحال خراب شدن است.

پورباقری یادآور شد: ورود برنج خارجی در استان‌ها و شهرستان‌های مختلف ذائقه مصرف کنندگان را تغییر داده و متاسفانه پایتخت‌نشینان یا استان‌های مختلف دیگر تمایلی به مصرف برنج شمال و مازندران که با کیفیت بسیار عالی است را ندارند.

کشاورزی دیگر سودی ندارد
رئیس اتحادیه برنج‌فروشان فریدونکنار با انتقاد از برخی فروشگاه‌های زنجیره‌ای که در عدم تناسب قیمت تاثیرگذار هستند گفت: متاسفانه برخی از این فروشگاه‌ها با تخلیط برنج قیمت آن را کاهش می‌دهند و مصرف‌کننده که به‌دنبال قیمت پایین‌تر است به سراغ این نوع برنج می‌رود و همین موارد موجب می‌شود که کشاورز نتواند برنج باکیفیت خود را به فروش برساند.

وی با بیان اینکه کار کشاورزی درحال حاضر سود چندانی ندارد اظهارکرد: با قیمت‌های سرسام آور سموم کشاورزی، نرخ‌های بالای کارگران و ماشین‌آلات و شالیکوبی‌داران تولید برنج برای کشاورزان منفعت زیادی به‌دنبال ندارد.

پورباقری خاطرنشان کرد: باتوجه به اینکه دولت ساز و کار درستی را برای خرید برنج از کشاورزان مشخص نکرده و همچنین وحدت رویه‌ای بین تاجران برای فروش برنج وجود ندارد همه سال با این مشکلات رو به رو هستیم.

اقتصاد مازندران متکی به برنج است
رئیس انجمن برنفروشان مازندران با اشاره به اینکه اقتصاد این استان متکی برنج است تصریح کرد: درحالی که بدنه اقتصادی مازندران به صورت زنجیروار وابسته به برنج است و اگر کشاورز سود خوبی را در یک سال ببرد دامنه فعالیت‌های اقتصادی در این استان افزایش پیدا می‌کند و اگر با مشکل رو به رو شود بسیاری از بنگاه‌ها و فروشگاه‌ها ضرر می‌کنند.

رئیس اتحادیه برنج‌فروشان فریدونکنار یادآور شد: امسال به دلیل شیوع بیماری کرونا و تعطیلی رستوران‌ها و تالارها تقاضای برنج در این زمینه هم کم شده و این به مشکلات کشاورزان و فروشندگان برنج اضافه کرده است.

وی با اشاره به اینکه تاکنون هیچ مسئولی در کشور به داد کشاورزان مازندرانی نرسیده است گفت: تنها راه برطرف شدن این مشکلات جلوگیری از واردات برنج خارجی و توزیع منصفانه برنج داخلی در سراسر کشور است.

لزوم مطرح شدن کشاورزی به‌عنوان بخش اقتصادی مازندران
مهدی بشارتده دکتری اقتصاد کشاورزی در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهارکرد: متاسفانه هنوز مدیران مازندران به این باور نرسیده‌اند که کشاورزی می‌تواند به‌عنوان یکی از بخش‌های اقتصادی استان مطرح شود چراکه اگر این اعتقاد در بین مسئولان وجود داشت، مازندران با ارزش افزوده‌ای که از بخش کشاورزی در زمینه درآمدی و صادرات به دست می‌آورد دیگر نیازی به اعتبارات نفتی نداشت.

وی خاطرنشان کرد: کشاورزان به دلیل سیاست‌های نادرست مسئولان دچار دوگانگی سودآوری یا ضرر در کار خود شده‌اند.

استاد اقتصاد کشاورزی با اشاره به اینکه با یک سوءمدیریت و فقدان برنامه‌ریزی در کشور مواجه هستیم تصریح کرد: کشور هلند از نظر وسعت با سه استان شمالی ما برابری و جمعیت این کشور ۱۷٫۵ میلیون نفر درحالی که جمعیت سه استان ما ۱۲٫۵ میلیون نفر بوده و میانگین بارشی استان‌های شمالی ۷۰۰ میلیمتر و میانگین بارشی هلند ۶۰۰ میلیمتر در سال است اما این کشور به میزان ۲٫۵ برابر از فروش سالانه نفت ایران فقط از فروش و صادرات محصولات کشاورزی درآمد دارد.

بشارتده با بیان اینکه زنجیره تولید و تامین بازار در بخش کشاورزی وجود ندارد یادآور شد: متولیان بخش کشاورزی هنوز نمی‌دانند که کدام کالا مربوط به وزارت صنعت، معدن و تجارت و کدام کالا مربوط به وزارت جهاد کشاورزی است که این موجب تصمیم‌گیری‌های غلط می‌شود.

مسئولان حوزه کشاورزی منفعل عمل می‌کنند
دکترای اقتصاد کشاورزی با اشاره به اینکه حاشیه بازاریابی در محصولات کشاورزی زیاد است، گفت: کشاورز محصول خود را تولید می‌کند اما نمی‌داند چه کسی باید این کالا را خریداری کند و باتوجه به اینکه اتحادیه‌ها تقویت نشدند میزان سرمایه در گردش کافی را برای خرید و انتقال به بازار ندارند که همین موجب ایجاد شدن واسطه یا دلالی می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه یارانه‌ها باید در بخش تولید اختصاص پیدا کند، افزود: درحال حاضر یارانه‌ها برای مصرف کننده اختصاص پیدا می‌کند که محلی برای افزایش رانت و فساد است اما اگر این یارانه در بخش تولید متمرکز شود قیمت تمام شده محصول کشاورزان کاهش پیدا می‌کند که این امر می‌تواند بسیاری از مشکلات کنونی را برطرف کند.

استاد اقتصاد کشاورزی با بیان اینکه مسئولان حوزه کشاورزی منفعل عمل می‌کنند ادامه داد: هنوز ما در کشاورزی سنتی درحال دست و پا زدن هستیم و اگر باور پیدا کنیم که کشاورزی می‌تواند یک بخش اقتصادی باشد از سنتی به صنعتی تبدیل می‌شویم.

وجود رانت سبب واردات مازاد بر نیاز برنج در کشور می‌شود
بشارتده با اشاره به اینکه صنایع مرتبط با بخش کشاورزی در استان باید مستقر شود اظهارکرد: بسیاری از صنایع کشاورزی مورد نیاز کشاورزان وارداتی است و هنوز چیزی از توسعه مکانیزاسیون نمی‌دانیم.

دکترای اقتصاد کشاورزی خاطرنشان کرد: کم بودن مساحت زمین‌های کشاورزی، دیده نشدن بخش کشاورزی در سیاست‌های کلان توسعه، بالا بودن هزینه تولید محصولات کشاورزی نسبت به میانگین جهانی، عدم پرداخت تسهیلات با سود پایین، پوشش ندادن مطلوب بیمه، وجود نداشتن استراتژی ملی در بخش کشاورزی از جمله مشکلات حوزه کشاورزی است.

وی با بیان اینکه رانت بسیار زیادی برای واردات برنج در کشور وجود دارد تصریح کرد: متاسفانه آنقدر برنج خارجی به کشور ما وارد شده که طعم برنج پاکستانی و هندی جایگزین برنج ناب شمال شده و حتی ثبت سفارش‌ها مازاد بر نیاز کشور است.

تصمیم‌گیران مازندران محور توسعه استان را نمی‌شناسند
استاد اقتصاد کشاورزی بر لزوم حمایت سازمان‌ها و ارگان‌ها از برنج داخلی تاکید کرد و گفت: یکی از پیشنهادها برای حمایت از کشاورزان که در راستای تولید ملی فعالیت می‌کنند خرید برنج آن‌ها توسط نهادهایی است که در حال توزیع بسته‌های کمک مومنانه هستند و اگر این حجم از کمک‌های مومنانه که تحویل نیازمندان می‌شود با برنج داخلی همراه شود می‌توانیم حمایت بسیار خوبی از کشاورزان داشته باشیم.

بشارتده ادامه داد: به دلیل اینکه برخی از افراد که تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز هستند و از رانت برنج سودهای کلانی را به جیب می‌زنند حاضر به جلوگیری از واردات نیستند که این نیازمند یک قانون در کشور است.

دکترای اقتصاد کشاورزی با اشاره به اینکه درحالی که کشور ما وارد دهه ۵۰ انقلاب شده است اما تصمیم‌گیران مازندران هنوز محور توسعه استان را نمی‌شناسند و هر روز دست روی یک موضوع گذاشته‌ایم.

به گزارش بلاغ، درحالی که بسیاری از کشاورزان مازندرانی فقط ۶ ماه از فصل کشاورزی مشغول به کار هستند و نیمی دیگر از سال را باید با بیکاری یا در نهایت با کارهای روزمره سپری کنند و فقط چشم امیدشان به همین چند خَروار محصول است اما برخی سودجویان با سوءاستفاده از نفوذهای خود به زندگی آن‌ها لطمه می‌زنند.

مسئولان مازندران باید برای نجات کشاورزان مازندرانی آستین‌های خود را بالا بزنند تا ضمن معرفی برنج باکیفیت این استان به کشور از فرصت‌های نهفته در این محصول استفاده لازم را ببرند.