کالج الکترال چیست و چگونه می‌تواند نامزد بازنده رای مردمی در آمریکا را برنده انتخابات کند؟

به گزارش قائم آنلاین، یورو نیوز در گزارشی از چیستی و کارکرد آرای الکترال در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا آورده است: در آمریکا رای دهنده‌ها به طور مستقیم رئیس جمهور را انتخاب نمی‌کنند. در عوض سیستم کالج الکترال سرنوشت انتخابات ایالات متحده را مشخص می‌کند و برنده آن بر برنده اکثریت آرای مردم غلبه می‌کند.

سیستم کالج الکترال از کجا آمده و چطور کار می‌کند؟

وقتی قانون اساسی آمریکا در سال ۱۷۸۷ نوشته می‌شد، بنیانگذاران ایالات متحده برای پیدا کردن روش انتخاب رئیس جمهور دچار شک و تردید بودند. آنها دو نگرانی داشتند:

رئیس جمهور قدرت بی‌اندازه کسب کند.

ممکن است که اکثریت، الزاما نامزد مناسب را انتخاب نکند.

در نهایت تصمیم بر این شد که هر ایالت از طریق هیات انتخاب‌ کنندگان، در مورد انتخاب رئیس جمهور تصمیم بگیرد.

۵۳۸ انتخاب‌کننده، کالج الکترال را تشکیل می‌دهند. هر ایالت آمریکا بر اساس جمعیتش تعداد مشخصی عضو در کالج الکترال دارد و هر کدام از آنها می‌توانند به یک نامزد رای بدهند.

برای مثال کالیفرنیا ۵۵ رای و وایومینگ ۳ رای در کالج الکترال دارند، این در حالی است که جمعیت کالیفرنیا ۶۸ برابر جمعیت وایومینگ است.

معمولا انتخاب‌کنندگان هر ایالت پس از شمارش آراء باید به نامزدی رای بدهند که بیشترین رای مردمی را در آن ایالت کسب کرده است. پس نامزدی که رای مردمی مثلا پنسیلوانیا را کسب کند، برنده هر ۲۰ رای الکترال این ایالت می‌شود.

اما چرا ۵۳۸ رای الکترال؟

این تعداد کل نمایندگان مجلس نمایندگان آمریکا به اضافه سناتورهای مجلس سنا است اما سه رای باقیمانده هم متعلق به پایتخت یعنی واشنگتن است که داخل هیچ ایالتی نیست. در نهایت نامزد برنده این انتخابات باید حداقل ۲۷۰ رای الکترال به دست بیاورد.

ایالات متحده دو حزب اصلی دارد: حزب متمایل به چپ دموکرات‌ با رنگ آبی و محافظه‌کاران جمهوری‌خواه با رنگ قرمز. بسیاری از ایالت‌ها به خاطر تعداد زیاد طرفداران یک حزب کاملا آبی و کاملا قرمز محسوب می‌شوند.

رای ایالت‌های کالیفرنیا، نیویورک و کنتیکت معمولا برای دموکرات‌هاست ولی ویرجنیای غربی، آلاباما و آیداهو اغلب به جمهوریخواهان رای داده‌اند.

نامزدهای دو طرف از رای غالب ایالت‌های هوادار خود خبر دارند و معمولا در آنها تجمع انتخاباتی برگزار نمی‌کنند. در عوض روی ایالت‌هایی تمرکز می‌کنند که به ایالت‌های چرخشی یا ایالت‌های در نوسان مشهورند. رای این ایالت‌ها ممکن است هر بار به نفع یک حزب تغییر کند.

فلوریدا، پنسیلوانیا، ویسکانسن، میشیگان، اوهایو و آریزونا جزو این ایالت‌ها هستند و پیروزی در آنها مهمترین راه کسب ۲۷۰ رای الکترال است.

البته سیستم الکترال معمولا به خاطر احتمال در نظر نگرفتن همه آرا مورد انتقادات بسیاری قرار گرفته است. در برخی موارد همین سیستم باعث شده است که نامزد ریاست جمهوری با کسب رای الکترال و با وجود رای مردمی کمتر برنده انتخابات شود. برای مثال در انتخابات سال ۲۰۱۶، دونالد ترامپ ۳۰۴ رای الکترال کسب کرد در حالی که رای مردمی هیلاری کلینتون ۳ میلیون بیشتر از او بود.

بسیاری خواهان تغییر این سیستم انتخاباتی هستند. اما برای انجام این کار لازم است که کنگره یک متمم دیگر به قانون اساسی آمریکا اضافه کند و بعید به نظر می‌آید که سناتورها و نماینده‌های کنگره از دو حزب بر سر این موضوع توافق کنند.