از استعفاهای مکرر تا حاشیه‌های یک تعاونی در خانه تئاتر

به گزارش قائم آنلاین، مدت‌هاست که شنیده می‌شود چند نفر از اعضای هیات مدیره خانه تئاتر از سمت خود کناره‌گیری کرده و در جلسه‌ها شرکت نمی‌کنند و اعضای علی‌البدل جایگزین شده‌اند.

کورش نریمانی از جمله این افراد بود که یک ماه قبل استعفای خود را در گفت‌وگویی با ایسنا تایید و بیان کرد که نزدیک به یک سال است در هیات مدیره حضور ندارد.

بجز او نادر برهانی‌مرند هم دیگر عضوی است که گویا استعفا کرده اما تمایلی به گفت‌وگو ندارد و حالا محمودرضا رحیمی سخنگوی خانه تئاتر هم که چند ماهی است در جلسه‌ها شرکت نمی‌کند کناره‌گیری خود را تایید می‌کند.

او با بیان اینکه استعفای خود را به هیات مدیره اعلام کرده و بخاطر شرایط و ابتلا به کرونا نتوانسته به صورت حضوری ومکتوب آن را ارائه کند، درباره دلیل این تصمیم به ایسنا گفت: این اولین بار بود که به هیات مدیره مرکزی خانه تئاتر آمدم و دیگر کنار رفتم، آن هم بخاطر ناامیدی مفرط بر اثر ۱۰ ماه خانه نشینی و بیکاری و اینکه متوجه شدم تا وقتی که طرف مقابل دیالوگ پذیر نشود، صنف دیگر نمی‌تواند کاری انجام دهد. با صدای بلند می‌گویم که از فعالیت صنفی ناامید شدم.

رحیمی در پاسخ به اینکه با توجه به دلایلی که مطرح می‌کند آیا استعفای او بیشتر در اعتراض به وضعیت ۱۰ ماه اخیر است یا در اعتراض به نحوه فعالیت هیات مدیره خانه تئاتر؟ توضیح داد: استعفای من اعتراضی دو سویه است. مسئله اول این است که به نظرم خانه‌ها (خانه سینما، تئاتر، موسیقی و…) هیچ کدام نتوانستند واقعیت هویت هنرمند را در این اوضاع تفهیم کنند و جای سوال است که پس این خانه‌ها برای چه به وجود آمدند؟ و چرا جلوی فعالیت فردی را در جایگاه یک عضو صنفی، به عنوان نماینده گرفته‌اند؟ چرا برخی اتفاق‌ها را اعلام نمی‌کنند؟ مسئله دوم آن وجهی است که به خانه تئاتر برمی‌گردد،  اعتراض من به این است که چرا اعلام نمی‌کنند اساسا جلوی فعالیت‌های صنفی گرفته شده؟ چرا این ترس را در منِ عضو به وجود می‌آورند که هر فعالیت صنفی سویه سیاسی دارد؟ من معتقدم این طور نیست. چرا من به عنوان یک انسان، نباید مرده و زنده‌ام برای هیات حاکمه کشورم تفاوتی داشته باشد؟ چون به نظرم خانه تئاتر نتوانسته این کار را کند.

وی افزود: البته ممکن است عده‌ای بگویند خودت که دو سال و نیم در خانه تئاتر بودی چه کردی؟ می‌گویم در همان کتابی که در هفته خانه تئاتر داشتیم و منتشر شد، همه حرف‌هایم را گفته‌ام و یاداوری می‌کنم که آیا کارگروهی بوده که هیات مدیره گذاشته و من در آن نبوده باشم؟ سه کارگروه آموزش و پرورش، تماشاخانه‌ها و کمپانی‌ها قرار بود اساسی در خانه تئاتر پیگیری شوند، چرا به نتیجه نرسیدند؟ چرا خانه تئاتر در جلب نظر تماشاخانه‌ها توفیقی نداشت؟ چرا تهیه‌کننده‌ها چند سال است که هر تلاشی می‌کنند تا یک انجمن تشکیل دهند نتوانسته‌اند؟ از همه این‌ها گذشته چرا ریاست مجموعه حتی یک گزارش در این مدت به اعضا ارائه نداده که چه اتفاق‌هایی افتاده است؟ آیا نباید گزارش سالانه داده می‌شد؟ این‌ها بخشی از چیزهایی است که می‌شود گفت و من با وجود تلاشی که کردم این حق را برای خود قائلم که برخی اتفاق‌ها برایم برخورنده باشد.

در حال حاضر ایرج راد، بهزاد فراهانی، اصغر همت، حمیدرضا نعیمی، مریم کاظمی و مسعود دلخواه و مهدی قلعه (بازرس) اعضای هیات مدیره هستند.

اما آنطور که محمودرضا رحیمی می‌گوید، مانع‌تراشی‌هایی برای پیشبرد یکسری امور در هیات مدیره وجود دارد؛ همانطور که پیش‌تر کورش نریمانی هم در توضیح استعفای خود گفته بود: معتقدم باید یک تغییرات اساسی در ساختار خانه تئاتر اتفاق بیفتد تا امور با شتاب و تاثیر بیشتری دنبال شود؛ مثل تغییری در اساسنامه خانه تئاتر که به نوعی دست اعضای هیات مدیره را برای اقدامات اساسی‌تر بسته است. ماهیت اساسنامه کنونی به گونه‌ای است که تصمیم‌ها و اقدامات بزرگ صنفی خانه تئاتر را به اراده و برنامه‌های کلی دولت پیوند می‌زند، به نوعی استقلال عمل را از خانه تئاتر می‌گیرد و قدرت صنف را به عنوان صاحب اصلی این تشکیلات محدود می‌کند. این تغییر بنیادین برای خانه تئاتر بسیار اساسی است، اما یک مقاومت و بی‌میلی پنهانی مانع از این می‌شود که تغییر اساسنامه در اولویت برنامه قرار بگیرد.

تمام این حرف‌ها یادآور اتفاق چند سال قبل هیات مدیره و استعفای علیرضا نادری و اصغر دشتی و حمید پورآذری است که به عنوان نسلی تازه وارد هیات مدیره خانه تئاتر شدند، اما ناامید از تغییر کناره‌گیری کردند. 

البته بجز ین کناره‌گیری‌ها، مدتی است ماجرای تعاونی مسکن خانه تئاتر نیز حاشیه‌ساز شده و خبر می‌رسد که در پی شکایتی، حکم بازداشت برای دو نفر از اعضا گرفته شده که فعلا تایید رسمی نشده است.

طبق پیگیری ایسنا، تعاونی مسکن هیات مدیره‌ای داشته که چند سال قبل منحل شد و هیات تسویه جایگزین آن شد. در هیات تسویه اول محمودرضا رحیمی، علی‌ بی‌غم و محمد برومند عضو بودند و پس از دو سال هیات تسویه دوم با اعضایی دیگر انتخاب شده است. پیش‌تر هیات تسویه به دلیل اینکه نمی‌توانست اسناد و مدارک را از هیات مدیره منحل شده‌ی تعاونی تحویل بگیرد، از هیات مدیره شکایت کرد که همچنان در حال بررسی است.