میکرو آر.ان.ای ها ۶۰ درصد ژنوم پستانداران را تشکیل می‌دهند و ژنوم انسان می‌تواند حدود ۱۰۰۰ نوع از آنها را رمزدهی کند. انواع مختلف آنها در متازوآها و قارچ‌ها و حتی گیاهان و جانوران وجود دارد.
دانشمندان یافته‌های خود را اندک اما در عین حال مهم می‌دانند، چرا که به پزشکان در فهمیدن روند ابتلا و عملکرد سرطان مغز کمک می‌کند.
یافته‌های اخیر احتمال استفاده از روش‌های مهندسی ژنوم را برای کاهش سرعت پیشرفت سرطان یا معکوس کردن اثرات آن افزایش می‌دهد.
میکرو آر.ان.ای ها نوع خاصی از آر.ان.ای هستند که پروتئین‌ها را رمزگذاری نمی‌کنند اما در توابع نظارتی حیاتی مشارکت می‌کنند. همچنین آر.ان.ای ها می‌توانند تغییرات ساختمان خود موسوم به “ریبونوکلئوتید” (ribonucleotide) را معرفی کنند. این فرایند، ویرایش نامیده می‌شود.
محققان گفتند این تغییرات در بیماران مبتلا به سرطان مغز کاهش می‌یابد که این خود نشانی از پیشرفت بیماری است.
آنها یک ویرایش میکرو آر.ان.ای معمولی را روی ۱۳ نوع بافت انسان آزمایش کردند و دریافتند که مغزهای سالم بیشترین میزان ویرایش را دارند.
دانشمندان اظهار داشتند که قبل از این نمی‌دانستند که سرطان مغز دقیقا چگونه عمل می‌کند و تصور می‌کردند خروجی سلولی می‌تواند به طور قابل توجهی تغییر کند.
یافته‌های اخیر این سوال را در ذهن پزشکان سراسر دنیا ایجاد کرده است که آیا علم بیوشیمی می‌تواند ویرایش را دوباره از نو ایجاد کند؟
اگر جواب این سوال مثبت باشد، روش‌هایی برای رسیدن به آن توسط استفاده از تکنیک‌های مهندسی ژنوم مثل “کریسپر” (CRISPR) وجود دارد که سلول‌های مشخصی را برای حصول نتیجه بیولوژیکی هدف قرار می‌دهد.
کریسپر نوعی سیستم ایمنی تطابق پذیر در باکتری‌ها است که آنها را قادر به کشف دی‌ان‌ای ویروس و بعد نابودی‌شان می‌کند. بخشی از سیستم کریسپر، پروتئینی به نام Cas9″” است، که قابلیت جستجو، برش زدن و سرانجام استحاله دی‌ان‌ای ویروس را به روشی خاص دارد. فناوری کریسپر به دانشمندان اجازه می‌دهد تغییراتی در دی‌ان‌ای سلول‌ها ایجاد کنند.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0